Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Γιατη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|13|08|2024}}
ΤαΔιαγράμματα Φάινμαν, επινόηση του νομπελίστα Αμερικανού φυσικού Ρίτσαρντ Φάινμαν, είναι ένα απλός και πρακτικός τρόπος να παρασταθούν πυρηνικές αντιδράσεις. Σε αυτά, οι τροχιές τωνσωματιδίων περιγράφονται με γραμμές, που έχουν φορά στο χώρο καιτοχρόνο, ενώ οι αλληλεπιδράσεις με κόμβους, δηλαδή τομές μεταξύ των χωροχρονικών γραμμών.
Τα διαγράμματα αυτά χρησιμεύουν στην διευκόλυνση υπολογισμού μεγεθών, όπως του πλάτους πιθανότητας μία αντίδρασης καιτου υπολογισμού της ενεργού διατομής της.
Πιο τεχνικά, τα διαγράμματα Φάινμαν είναι μία διδιάστατη χωροχρονική απεικόνιση των πλατών μετάβασης, όπως αυτά διαμορφώνονται υπό την επίδραση ενός πεδίου χρησιμοποιώντας τηνθεωρία διαταραχώνγια ορισμένη τάξη διόρθωσης.
Σε αυτό το διάγραμμα Φάινμαν, ένα ηλεκτρόνιο αλληλεπιδρά με ένα άλλο ηλεκτρόνιο μέσω της ανταλλαγής ενός εικονικού φωτονίου.
Αναλυτικότερα, ένα διάγραμμα Φάινμαν έχει δύο άξονες, έναν χωρικό και έναν χρονικό. Επιλέγεται συνήθως ο χωρικός να είναι ο κατακόρυφος καιο χρονικός ο οριζόντιος, αλλά μπορεί να γίνει καιη αντίθετη επιλογή.
Τα σωματίδια σε αυτό, παρουσιάζονται ως γραμμές με φορά, ενώ οι αλληλεπιδράσεις με έναν κόμβο τουλάχιστον τριών γραμμών, δύο του σωματιδίου (μία όταν εισέρχεται και μία όταν εξέρχεται) και μία του σωματιδίου της αλληλεπίδρασης.
Τα σωματίδια-κβάντα τωνηλεκτρασθενών αλληλεπιδράσεων, δηλαδή ταφωτόνια, τα Z καιτα W, συμβολίζονται με μία κυματιστή γραμμή, ενώ ταγλουόνια της ισχυρής αλληλεπίδρασηςμε ελατήρια.
Πρέπει να τονισθεί σε αυτό το σημείο ότι τα διαγράμματα Φάινμαν είναι βοηθητικά εργαλεία καιγια αυτό πολλές φορές δεν απαιτείται ακρίβεια στον σχηματισμό τους. Για παράδειγμα στην διπλανή εικόνα μετην αλληλεπίδραση ηλεκτρονίου-ηλεκτρονίου, το φωτόνιο παρουσιάζεται το διάγραμμα με κατακόρυφη γραμμή. Αν αυτό το θεωρούσαμε πλήρως ακριβές, θα σήμαινε ότι το φωτόνιο αυτό έχει άπειρη ταχύτητα, αφού σε μηδενικό χρόνο, μετακινήθηκε σε άλλο σημείο του χώρου, αλλά προφανώς αυτό δεν μπορεί να γίνει λόγω της αρχής της σχετικότητας. Ουσιαστικά η επιλογή να σχηματιστεί το φωτόνιο κατακόρυφα κρύβει εδώ την πληροφορία ότι δεν ξέρουμε (δεν μας ενδιαφέρει κιόλας) ποιο ηλεκτρόνιο εξέπεμπψε το φωτόνιο.
Αυτό το λήμμα σχετικά μετη Φυσική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.