Ταδιαστημικά συντρίμμια (επίσης γνωστά ως διαστημικά σκουπίδια, διαστημική ρύπανση,[1]διαστημικά απόβλητα, διαστημικά απορρίμματα ή σκουπίδια διαστήματος ) είναι ανενεργά τεχνητά αντικείμενα στο διάστημα - κυρίως σετροχιά της Γης - τα οποία δεν έχουν πλέον κάποια χρήσιμη λειτουργία. Αυτά περιλαμβάνουν εγκαταλελειμμένα διαστημόπλοια - μη λειτουργικά διαστημικά σκάφη και στάδια εγκαταλελειμμένων οχημάτων εκτόξευσης - συντρίμμια που σχετίζονται με αποστολές και ιδιαίτερα πολλά σε τροχιά της Γης, συντρίμμια κατακερματισμού από τη διάλυση εγκαταλελειμμένων πυραυλικών σωμάτων και διαστημικών σκαφών. Εκτός από τα εγκαταλελειμμένα ανθρώπινα αντικείμενα που παραμένουν σε τροχιά, άλλα παραδείγματα διαστημικών συντριμμιών περιλαμβάνουν θραύσματα από την αποσύνθεσή τους, τηδιάβρωσηκαι τις συγκρούσεις, ή ακόμα και νιφάδες βαφής, στερεοποιημένα υγρά που εκδιώχθηκαν από διαστημικά σκάφη και άκαυστα σωματίδια από κινητήρες πυραύλων. Τα διαστημικά συντρίμμια αποτελούν κίνδυνο γιατα διαστημικά σκάφη.[2]
Τα διαστημικά συντρίμμια είναι συνήθως μια αρνητική εξωτερικότητα - δημιουργούν ένα εξωτερικό κόστος σε άλλους από την αρχική δράση γιατην εκτόξευση ή τη χρήση ενός διαστημικού σκάφους σε τροχιά κοντά στηΓη - ένα κόστος που συνήθως δεν λαμβάνεται υπόψη ούτε έχει πλήρως ληφθεί υπόψη στο κόστος[3][4] από τον εκτοξευτή ή τον ιδιοκτήτη του ωφέλιμου φορτίου.[5][6][7]Η μέτρηση, ο μετριασμός καιη πιθανή αφαίρεση των συντριμμιών πραγματοποιούνται από ορισμένους συμμετέχοντες στηδιαστημική βιομηχανία.[8]
Όσον αφορά τον Οκτώβριο του 2019, τοδίκτυο διαστημικής παρακολούθησης τωνΗΠΑ κατέγραψε περίπου 20.000 τεχνητά αντικείμενα σε τροχιά πάνω από τηΓη,[9] συμπεριλαμβανομένων 2.218 λειτουργικών δορυφόρων.[10] Όμως αυτά είναι τα αντικείμενα αρκετά μεγάλα γιανα μπορούν να παρακολουθηθούν. Όσον αφορά τον Ιανουάριο του 2019, περισσότερα από 128 εκατομμύρια συντρίμμια μεγέθους κάτω από ένα εκατοστό, περίπου 900.000 κομμάτια διαμέτρου 1-10 εκατοστών και 34.000 κομμάτια μεγαλύτερα από 10 εκατοστά εκτιμάται ότι βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τηΓη.[8] Όταν τα μικρότερα ανθρωπογενή συντρίμμια ομαδοποιούνται μαζί μεταμικρομετεωροειδή, αναφέρονται μαζί μερικές φορές ως MMOD (Μικρομετεωροειδή και Τροχιακά Συντρίμμια). Συγκρούσεις με συντριμμία είναι επικίνδυνες γιατα διαστημόπλοια: τα μικρότερα αντικείμενα μπορεί να προκαλέσουν ζημίες σαναμμοβολή, ιδιαίτερα στα ηλιακά πάνελ καιστα οπτικά των τηλεσκοπίων ή αστροσκόπους, τα οποία δεν μπορούν να προστατευθούν εύκολα μεβαλλιστική ασπίδα.[11]
Κάτω από τα 2.000 χιλιόμετρα από τηΓη, τα κομμάτια συντριμμιών είναι πυκνότερα από ταμετεωροειδή. Τα περισσότερα είναι σκόνη από συμπαγείς πυραυλοκινητήρες, συντρίμμια διάβρωσης επιφάνειας όπως νιφάδες βαφών και κατεψυγμένο ψυκτικό από τους RORSAT (πυρηνικοί δορυφόροι). Για σύγκριση, οΔιεθνής Διαστημικός Σταθμός περιστρέφεται σε τροχιά σε ύψους 300-400 χιλιόμετρα, ενώ τα δύο πιο πρόσφατα μεγάλα γεγονότα θραυσμάτων, μιακινεζική δοκιμή αντιδορυφορικού όπλου το 2007 και μια σύγκρουση δορυφόρων το 2009, έλαβαν χώρα σε ύψος 800-900 χιλιόμετρων.[12]Ο ISS διαθέτει ασπίδα Γουίπλ γιανα ανταπεξέλθει σε ζημιές από μικρά θραύσματα. Ωστόσο, τα γνωστά συντρίμμια με πιθανότητα σύγκρουσης πάνω από 1 / 10.000 αποφεύγονται μεελιγμούςστο σταθμό.