Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/02/2020.
ΗΛουίζα Μαρία Αυγούστα γεννήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 1779 στην Καρλσρούη ως τρίτη κόρη και τρίτο παιδί τουΚαρόλου Λουδοβίκου της Βάδηςκαι της Αμαλίας, κόρης τουΛουδοβίκου Η΄ της Έσσης-Ντάρμαστατ. Μεγάλωσε στην Αυλή του παππού της στην Καρλσρούη, σε ένα κλειστό οικογενειακό περιβάλλον και παρέμεινε πολύ στενά συνδεδεμένη μετη μητέρα της, μετην οποία διατήρησε στενή αλληλογραφία ως το τέλος της ζωής της. Επειδή ο παππούς της, Κάρολος Φρειδερίκος της Βάδης, δεν ήταν πλούσιος, η οικογένειά της ζούσε μέτρια γιατα βασιλικά πρότυπα. Έμαθε να μιλά γερμανικάκαιγαλλικά, καθώς επίσης γνώριζε τηνγαλλική κουλτούρα, που ήταν πρότυπο εκείνη την εποχή.
ΗΑικατερίνη Β΄ της Ρωσίας έψαχνε κατάλληλες νύφες για τους δύο μεγαλύτερους εγγονούς της, ΑλέξανδροκαιΚωνσταντίνο. Έτσι στράφηκε στις πριγκίπισσες της Βάδης. Η Λουίζα ήταν τότε 13 ετών καιη αδελφή της Φρειδερίκη 11 ετών. Πήγαν στηΡωσίατο φθινόπωρο του 1792.
Η αυτοκράτειρα Αικατερίνη ενθουσιάστηκε από τη Λουίζα, βρίσκοντάς τη μοντέλο ομορφιάς, γοητείας και εντιμότητας. Ο μέλλων σύζυγός της, ο 14 χρόνος Αλέξανδρος ήταν υψηλός και όμορφος, αλλά ντροπαλός καιη ίδια πολύ νέα και άπειρη. Όμως παρόλα αυτά σύντομα ο καθένας τους άρχισε να τρέφει ερωτικά συναισθήματα. H Λουίζα έμαθε να μιλά τηρωσική γλώσσακαι μεταστράφηκε την Ορθοδοξία με ένα νέο όνομα: Ελισάβετ Αλεξέγιεβνα Ρομανόβα. Η αδελφή της επέστρεψε πίσω στη Βάδη αφήνοντάς τη μόνη στη Ρωσία.
Στις 28 Μαρτίου του 1793 τελέστηκε ο γάμος της. Γι' αυτό τον γάμο η Αικατερίνη έγραψε "Ήταν ένας γάμος μεταξύ ψυχής και έρωτα" στονΣαρλ Ζοζέφ Λαμοράλ, Πρίγκηπα ντεΛιν. Η Ελισάβετ Αλεξέγιεβνα καιο Αλέξανδρος απέκτησαν δύο κόρες, των οποίων η πατρότητα αμφισβητείται:
τη Μαρία Αλεξάνδροβνα (29 Μάϊου 1799 - 8 Ιουλίου 1800). Η Μαρία ήταν αρκετά σκουρόχρωμη, με μαύρα μαλλιά και σκούρα μάτια. Κανείς δεν πίστευε ότι αυτό το σκουρόχρωμο παιδί ήταν κόρη δύο ξανθών με γαλανά μάτια γονέων καιοι φήμες έλεγαν ότι ήταν κόρη του Άνταμ Τσαρτορύσκι. Έζησε 14 μήνες.
την Ελισάβετ Αλεξάνδροβνα (15 Νοεμβρίου 1806 - 12 Μαΐου 1808). Έζησε 18 μήνες. Η φήμες την ήθελαν κόρη του Αλεξέι Οκότνικοφ.
Η ζωή της Ελισάβετ Αλεξέγιεβνας ως μεγάλης δούκισσας ήταν αρκετά δύσκολη. Στην Αυλή συνάντησε τις έντονες ερωτικές ίντριγκες που άκμαζαν γύρω της, σεμια Αυλή όπου η μοιχεία ήταν μια αποδεκτή μορφή διασκέδασης. Ο εραστής της Αικατερίνης, Πλάτον Ζουμπόφ, προσπάθησε νατην αποπλανήσει. Η χαρά στη μοναξιά της κατά τα πρώτα χρόνια του γάμου της ήταν ο σύζυγός της καιμια στενή της φίλη, η κόμισσα Γκολόβινα.
Στις 24 Μαρτίου του 1801 απεβίωσε το μόνο (νόμιμο) τέκνο της Αικατερίνης Β΄, Παύλος. Η Ελισάβετ Αλεξέγιεβνα, μετον θάνατο αυτόν του πεθερού της, έγινε αυτοκράτειρα. Από τη θέση αυτή πήρε μέρος στη ζωή της Αυλής, αλλά η πρώτη γυναίκα στηνΑυτοκρατορία ήταν η πεθερά της, Μαρία Φιόντοροβνα, πουσε όλες τις δημόσιες εκδηλώσεις ήταν στο πλευρό του Αλεξάνδρου Α΄ καιη Ελισάβετ πίσω μόνη της. Η Ελισάβετ Αλεξέγιεβνα ήταν πολύ πράος και ήρεμος άνθρωπος γιανα κρατάει το χέρι σε έναν ανήσυχο, ψυχρό και βασανισμένο άνθρωπο, όπως ήταν ο σύζυγός της. Το 1803 ο Αλέξανδρος ξεκίνησε μία ερωτική σχέση μετηνπριγκίπισσα Μάρια Ναρύσκινα, που κράτησε 13 χρόνια. Η Ναρύσκινα έκανε μία ανεπιτυχή προσπάθεια να χωρίσει ο Τσάρος την Ελισάβετ.
Η ίδια η Ελισάβετ Αλεξέγιεβνα άρχισε να ερωτοτροπεί, αρχικά μετονΠολωνό κόμη Άνταμ Τσαρτορύσκι, προσωπικό φίλο του Αλεξάνδρου, μία σχέση που κράτησε 3 χρόνια καθώς εκείνος εστάλη σε διπλωματική αποστολή. Όταν τελείωσε η σχέση τους, ξεκίνησε μία νέα σχέση μετον όμορφο Αλεξέι Οκότνικοφ, ο οποίος ήταν διοικητής του προσωπικού αλλά αποσύρθηκε λόγω της κακής του υγείας. Η σχέση αυτή βρήκε τραγικό τέλος μετο θάνατο του Οκότνικοφ το 1807 τον οποίο λέγεται ότι διέταξε ο Τσάρος ή ο αδελφός του, ο Μέγας Δούκας Κωνσταντίνος. Η αλληλογραφία της μαζί του καθώς και μερικά ημερολόγιά της καταστράφηκαν από τον άλλο αδελφό του συζύγου της, τονΝικόλαο. Επίσης πολλές φήμες υποστήριζαν ότι η δεύτερη κόρη της ήταν παιδί του Οκότνικοφ. Μετά τον θάνατο του Αλεξέι αισθάνθηκε εγκαταλελειμμένη και έδωσε όλη την αγάπη στο κοριτσάκι της, την Ελισάβετ Αλεξέγιεβνα, που όμως πέθανε σε ηλικία 18 μηνών από λοίμωξη. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο πλήγμα στην ζωή της. Ο γάμος της απέτυχε επίσης να φέρει την εκπλήρωσή της. Ανκαιη ίδια αγαπούσε τον άντρα της καιτον ενθάρρυνε σε πολλές προσωπικές και πολιτικές κρίσεις, ο Αλέξανδρος την παραμέλησε. Η σχέση τους ήταν αρμονική, αλλά συναισθηματικά απομακρυσμένη, με καθέναν να έχει ερωτικές σχέσεις έξω από το γάμο τους.
Ως αυτοκράτειρα, η Ελισάβετ Αλεξέγιεβνα έλαβε μέρος στη ζωή της Αυλής καιστα καθήκοντα εκπροσώπησης, αλλά ο ρόλος τής πρώτης κυρίας στην αυτοκρατορία ήταν αποκλειστικά γιατη πεθερά της Μαρία Φιόντοροβνα, η οποία διαδραμάτισε πιο εξέχουσα θέση από τη νέα Αυτοκράτειρα. Για σχεδόν δύο δεκαετίες, ο Αλέξανδρος καιη Ελισάβετ έζησαν αρμονικά, αλλά διήγαν ξεχωριστές ζωές, καθώς καιοι δύο είχαν σχέσεις. Δεν ήταν ούτε δημοφιλής στη Ρωσία, ούτε πολύ αγαπημένη στις σχέσεις της με τους Ρομανώφ.
Δυστυχώς, κατείχε μια ντροπαλή, που αναζητούσε να αποσύρεται προσωπικότητα, η οποία απέτυχε νατην κάνει αγαπητή στη ρωσική Αυλή ή στους συγγενείς του συζύγου της. Προτίμησε την απλότητα καιτη μοναξιά από τη λαμπρότητα και τις τελετές της ζωής στην Αυλή. Κατά τη διάρκεια των ναπολεόντειων πολέμων, η Ελισάβετ Αλεξέγιεβνα ήταν ένας αξιόπιστος υποστηρικτής των πολιτικών τού συζύγου της, όπως καισε άλλες προσωπικές και πολιτικές κρίσεις. Η Ελισάβετ Αλεξέγιεβνα είχε μία μαλακή, μελωδική φωνή και ένα όμορφο οβάλ πρόσωπο με ευαίσθητα χαρακτηριστικά, ελληνικό προφίλ, γαλάζια μάτια σε σχήμα αμυγδάλου και κυματιστά ξανθά μαλλιά, τα οποία συνήθως έπεφταν στους ώμους της. Με κομψή σιλουέτα, βασιλική συμπεριφορά και ένα όμορφο αγγελικό πρόσωπο, θεωρήθηκε από τους συγχρόνους της ως μία από τις πιο όμορφες γυναίκες στην Ευρώπη και ίσως τοπιο όμορφο τέκνο εκείνης της εποχής. Γοητευτική, γενναιόδωρη και πνευματική, η Ελισάβετ Αλεξέγιεβνα αγαπούσε τηλογοτεχνίακαι τις τέχνες. Πήρε μαθήματα μουσικής από τον Λούντβιχ Βίλεμ Τέππερ ντε Φέργκιουσον.
Η Ελισάβετ Αλεξέγιεβνα δεν διαδραμάτισε σημαντικό πολιτικό ρόλο, αλλά κατά τους Ναπολεόντειους Πολέμους, υπήρξε αξιόπιστος υποστηρικτής των πολιτικών τού συζύγου της. Ακολούθησε τον σύζυγό της στοΣυνέδριο της Βιέννηςτο 1814 όπου επανασυνδέθηκε μετον παλαιό εραστή της, τον Άνταμ Τσαρτορύσκι. Ήταν ακόμη ερωτευμένος μαζί της και συγχώρησε την προηγούμενη απιστία της μετον Οκότνικοφ. Μετά από πολλά χρόνια ζωής, στις αρχές της δεκαετίας του 1820, η Ελισάβετ Αλεξέγιεβνα καιο Αλέξανδρος συμφιλιώθηκαν. Μέχρι το 1824, ήταν και πάλι το ευτυχισμένο ζευγάρι της νεότητάς τους.
Καθώς η εύθραυστη υγεία του αυτοκρατορικού ζεύγους επιδεινωνόταν, τον Οκτώβριο του 1825 μετακόμισαν στοΤαγκανρόγκ όπου ο αυτοκράτορας Αλέξανδρος πέθανε την 1η Δεκεμβρίου 1825 από τύφοσε ηλικία μόλις 47 ετών. Η αυτοκράτειρα Ελισάβετ Αλεξέγιεβνα δεν άντεξε την απώλειά του ούτε ένα χρόνο και πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια στις 16 Μαΐου 1826, πέντε μήνες μετά τον θάνατο του συζύγου της, σε ηλικία 47 ετών, στο Μπελυόβ κατά τη διάρκεια της επιστροφής της στην πρωτεύουσα. Ο αδελφός του Αλεξάνδρου, ο διάδοχος Κωνσταντίνος είχε νυμφευτεί το 1820 μοργανατικά, έτσι αποκλειόταν της διαδοχής. Αυτοκράτορας έγινε ο επόμενος αδελφός, Νικόλαος.