Ενοθεϊσμός είναι η πίστη ότι υπάρχει ένας Θεός, αλλά δίπλα σε αυτόν μπορεί να υπάρχουν κι άλλες θεότητεςπου μπορούν να λατρεύονται. Ενοθεϊσμός μπορεί να προκύψει και από ένα μέχρι πρότινος πολυθεϊστικό σύστημα. Σε αυτή την περίπτωση μια θεότητα απορροφά τις ιδιότητες άλλων θεοτήτων, και γίνεται ιεραρχικά ανώτερη.
Παράδειγμα μπορεί να αποτελέσει ηαιγυπτιακή θεότητα της μαγείας, ηΊσις. Κατά την διάρκεια της δυναστείας των Πτολεμαίωνη Ίσις απορροφά τις ιδιότητες άλλων θεοτήτων και χαρακτηρίζεται πλέον ως Ίσις μεγάλη μήτηρ θεών[1].
ΓιατονΝεοπλατωνικόφιλόσοφοΠλωτίνο κάθε πραγματικότητα προέρχεται, πάνω και από τους παραδοσιακούς θεούς βρίσκεται το Έν, η Μονάδα[2].