Η ποντικοπαγίδα
 | |
| Συγγραφέας | Αγκάθα Κρίστι |
|---|---|
| Τίτλος | The Mousetrap |
| Γλώσσα | Αγγλικά |
| Ημερομηνία δημιουργίας | 1952 |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1947 |
| Μορφή | θεατρικό έργο |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Καθώς διαδίδονται
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ποντικοπαγίδα αρχικά δημιουργήθηκε ως ραδιοφωνικό έργο.Η βασίλισσα Μαρία ρωτήθηκεσ ε μ ι α συνέντευξητ ο 1947τ ι θ α ήθελεγ ι α τ α γενέθλιά τηςα ν ήταν ελεύθερην α επιλέξεικ α ι απάντησε: «Ένα έργο της Αγκάθα Κρίστι».Η Αγκάθα Κρίστι έγραψε προς τιμήν τηςτ ο ραδιοφωνικό έργο Τρία τυφλά ποντίκια.Η εικοσάλεπτη ραδιοφωνική παράσταση μεταδόθηκε απότ ο BBC στις 26 Μαΐου 1947, στα 80ά γενέθλια της βασίλισσας.Ο τίτλος αναφέρεταισ ε ένα γνωστό παιδικό τραγούδιπ ο υ τραγουδούσεο δολοφόνος.Η Αγκάθα Κρίστι αργότερα μετέτρεψετ ο ραδιοφωνικό έργοσ ε μικρό αστυνομικό μυθιστόρημακ α ι σ τ η συνέχειασ ε θεατρικό έργο δύο πράξεων. Αφού ολοκλήρωσετ ο έργο, ανακάλυψε ότι υπήρχε ήδη ένα θεατρικό έργομ ε τ ο ν τίτλο Τρία τυφλά ποντίκια.Τ ο νέο όνομαΗ Ποντικοπαγίδα προτάθηκε απότ ο ν σύζυγο της κόρης τηςκ α ι προέρχεται απότ η ν τρίτη πράξητ ο υ έργουτ ο υ Σαίξπηρ Άμλετ, όπουμ ι α θεατρική ομάδα ετοιμάζειμ ι α παράσταση. Ότανο Κλαύδιος ρωτάπ ο ι ο έργο παίζεται,ο Άμλετ απαντά «μ ι α ποντικοπαγίδα»,μ ε τ ο οποίο υπαινίσσεταιτ η ν παγίδαπ ο υ τ ο υ στήνει σκοπεύονταςν α αποκαλύψειτ ο έγκλημάτ ο υ .Η ιστορίατ ω ν παιδιών αντλήθηκε απότ η ν πραγματική υπόθεσητ ο υ 12χρονου ΝτένιςΟ 'Ν ι λ ,ο οποίοςτ ο 1945 ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου απότ ο ν θετό πατέρατ ο υ .Ο Ντένιςκ α ι ο αδελφόςτ ο υ Τέρενς βρίσκοντανσ τ η ν ανάδοχη οικογένεια ενός αγρότηκ α ι της συζύγουτ ο υ κ α ι είχαν υποστείγ ι α καιρό ακραία κακοποίηση.Η υπόθεση πήρε μεγάλη δημοσιότητακ α ι οδήγησεσ ε αναθεώρηση της διαδικασίαςτ ω ν αναδοχώνσ τ η Μεγάλη Βρετανία.Τ ο έργο έχει ανατρεπτικό τέλος,τ ο οποίοτ ο κοινό απότ η βραδιά της πρώτης παράστασης καλείταιν α μ η ν αποκαλύψει μετάτ η ν αποχώρησήτ ο υ απότ ο θέατρο. Υπάρχουν οκτώ ρόλοικ α ι μέχριτ ο 2012 περισσότεροι από 400 ηθοποιοί τους έχουν υποδυθεί.Ο Ρίτσαρντ Ατένμπορο ήτανο πρώτος αστυνομικός Τρότερκ α ι η σύζυγόςτ ο υ ΣίλαΣ ι μ ,η πρώτη Μόλι Ράλστον – ιδιοκτήτριατ ο υ ξενώνα.[3]Ο ι όροιτ ο υ συμβολαίουτ ο υ έργου ανέφεραν ότι καμία κινηματογραφική διασκευήδ ε ν μπορείν α γίνει μέχριν α κλείσειη παράστασητ ο υ ΓουέστΕ ν τ γ ι α τουλάχιστον έξι μήνες (ίσως κανείςδ ε ν περίμενετ η ν επιτυχία της παράστασης), ωστόσομ ι α μ η εγκεκριμένη ρωσική κινηματογραφική ταινία έγινετ ο 1990μ ε τίτλο Ποντικοπαγίδα. [6]
Υπόθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύντομα αποδεικνύεται ότι
Χαρακτήρες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Μορίν Λυόν (δ ε ν εμφανίζεταισ τ ο έργο) είναιτ ο πρώτο θύμα.Τ ο πραγματικό της όνομα είναι κυρία Στάνινγκκ α ι εξέτισε ποινή φυλάκισης επειδή, μαζίμ ε τ ο ν σύζυγό της, κακομεταχειρίστηκαν τρία αδέλφιαπ ο υ είχαν είχαν αναλάβει ως ανάδοχη οικογένεια,ε κ τ ω ν οποίωντ ο ένα παιδί υπέκυψεσ ε ξυλοδαρμό.Ο άνδρας της πέθανεσ τ η φυλακήκ α ι μετάτ η ν αποφυλάκισήτ ο υ η χήρα προσπάθησεν α κάνειμ ι α νέα ζωήσ τ ο Λονδίνομ ε τ ο όνομα Μορίν Λυόν. Εκείτ η δολοφόνησαν.- Μόλι Ράλστον: ιδιοκτήτρια
μ ε τ ο ν σύζυγό της Τζάιλςτ ο υ ξενώνα, εμφανίζεται υπεράνω υποψίας μέχριπ ο υ γίνεται γνωστό ότι είχε ταξιδέψει ασυνήθιστακ α ι κρυφάσ τ ο Λονδίνοτ η ν ίδια μέρα της δολοφονίας της Μορίν Λυόν. - Τζάιλς Ράλστον:
ο σύζυγός της, διευθυντήςτ ο υ ξενώνα, είναιο πρώτος ύποπτος επειδή εμφανίζεταισ τ η σκηνή ντυμένος πανομοιότυπαμ ε τ ο ν δολοφόνου. Αποκαλύπτεται ότικ α ι ο Τζάιλς πήγε κρυφάσ τ ο Λονδίνοτ η ν ημέρατ ο υ θανάτου της Μορίν Λυόν. Ακόμηκ α ι η Μόλι αρχίζειν α τ ο ν υποψιάζεται όταν συνειδητοποιεί ότι, καθώςτ ο ν γνωρίζει μόνο ένα χρόνο,δ ε ν ξέρει πραγματικά πολλάγ ι α αυτόν. - Κρίστοφερ
Ρ ε ν :ο πρώτος πελάτηςτ ο υ ξενώνα. Υπερκινητικός, συμπεριφέρεταιμ ε περίεργο τρόπο. Παραδέχεται ότι κρύβεται, αλλά αρνείταιν α π ε ι απόπ ο ι ο ν ή κάτι άλλο.Η συμπεριφοράτ ο υ υποδηλώνει ότι ήταν ένα απότ α τρία παιδιά-μάρτυρεςτ ω ν οποίωνη κακομεταχείρισητ α έκανε σχιζοφρενικάκ α ι επικίνδυνα. - Κυρία Μπόιλ: δυσάρεστη ηλικιωμένη κυρία
π ο υ δ ε ν σταματάν α επικρίνειτ α πάντα. Πρώην υπάλληλος της πολεμικής υπηρεσίας, είναι υπεύθυνηγ ι α τ η ν τοποθέτηση παιδιώνσ τ η ν ανάδοχη οικογένεια Στάνινγκ.Ο θάνατός τηςτ η βγάζει γρήγορα απότ η λίστατ ω ν υπόπτων. - Ταγματάρχης Μέτκαλφ: απόστρατος αξιωματικός, μυστηριώδης χαρακτήρας.
Μ ε τ η σειράτ ο υ γίνεται ύποπτος όταν αποδεικνύεται ότιο πατέραςτ ω ν τριών παιδιών βρισκότανσ τ ο ν στρατότ η ν εποχήτ ο υ θανάτου της συζύγουτ ο υ , γεγονόςπ ο υ κατέστησε απαραίτητον α τεθούνσ ε φροντίδατ α ορφανά. - Δεσποινίς Κέιζουελ:
μ ι α παράξενηκ α ι μοναχική νεαρή γυναίκαπ ο υ μιλά χωρίς εμφανή συναισθήματαγ ι α τις τρομερές εμπειρίεςπ ο υ είχε ως παιδί. Λέει αρκετά ώστεο ι θεατέςν α τ η ν υποψιαστούν ότι ήταν ένα απότ α τρία νεαρά θύματα της Μωρίν Λιόνκ α ι επιζητά εκδίκηση. - Κύριος Παραβιτσίνι:
Δ ε ν ξέρουμε από πού κατάγεται. Προσποιείται ότι έχει ξένη προφοράκ α ι αλλοιώνειτ α χαρακτηριστικάτ ο υ μ ε μακιγιάζ.Τ ο μυστήριο της καταγωγήςτ ο υ παραμένεικ α ι αρνείταιν α απαντήσεισ ε ερωτήσεις, κάτιπ ο υ τ ο ν κάνει ύποπτο:θ α μπορούσεν α είναιο πατέραςτ ω ν παιδιών, επιστρέφονταςμ ε ψεύτικο όνομαγ ι α ν α εκδικηθεί. - Λοχίας Τρότερ: είναι ένας αστυνομικός
π ο υ φτάνεισ τ η μέση της χιονοθύελλαςγ ι α ν α προστατεύσει τους πελάτεςκ α ι τους ιδιοκτήτεςτ ο υ ξενώνα.[9]
Μεταφράσεις σ τ α ελληνικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ποντικοπαγίδα,μ τ φ . Τάσος Λαζαρίδης, εκδόσεις Λυχνάρι, 1980 [10]Η ποντικοπαγίδα,μ τ φ . Αντώνης Γαλέος, εκδόσεις Αιγόκερως, 2013 [11]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ διακοπές λόγω της πανδημίας
τ ο υ COVID-19: από τις 16 Μαρτίου 2020 έως τις 17 Μαΐου 2021 - ↑ . «encyclopedia.com/arts/educational-magazines/mousetrap».
- ↑ 3,0 3,1 . «agathachristie.com/en/stories/the-mousetrap».
- ↑ . «sansimera.gr/
Η Ποντικοπαγίδα». - ↑ . «neosakadimos.gr/pontikopagida/2022».
- ↑ . «imdb.com/title/Myshelovka».
- ↑ . «bard.org/study-guides/synopsis-the-mousetrap/».
- ↑ . «supersummary.com/the-mousetrap/summary/».
- ↑ . «plplayers.org/wp-content/uploads/2022/08/Mousetrap-Character-List.pdf» (PDF).
- ↑ . «politeianet.gr/books/christie-agatha-luchnari-pontikopagida».
- ↑ . «politeianet.gr/books/christie-agatha-aigokeros-i-pontikopagida».