ΟΘευδεβέρτος Α΄ (Γαλλική γλώσσα : Thibert Ier, περί το500 - 548) μέλος τουΟίκου των Μεροβιγγείων ήταν Βασιλιάς της Αυστρασίας, περιοχής που περιείχε τις πόλεις ΜετςκαιΡενςκαιΒασιλιάς της βόρειας Βουργουνδίας (534 - 548). Ο Θευδεβέρτος Α΄ ήταν γιος και διάδοχος τουΘευδερίχου Α΄ βασιλιά της Αυστρασίας και της Σουαβεγκόθας, κόρης του Σιγισμούνδου, ηγεμόνα των Βουργουνδών.
Οι πληροφορίες γιατη ζωή του προέρχονται από την"Ιστορία των Φράγκων"που έγραψε οΓρηγόριος Τουρώνηςτο δεύτερο ήμισυ τού 6ου αιώνα. Επιπλέον έχουμε τις "Αυστρασιανές επιστολές", αλληλογραφία που συντάχθηκε στην Αυλή της Αυστρασίας, τα ποιήματα του Βενάντιου Φορτουνάτου, έναν κατάλογο από έργο τουΠροκοπίουκαι έναν μικρό αριθμό άλλων πηγών.[7]
Από την εποχή του πατέρα του έδειξε ότι ήταν ικανός πολεμιστής, νίκησε τον Χυγκελάκ ηγεμόνα των Δανών που είχε λεηλατήσει τη βόρεια Γαλατία (516).[8] Έπειτα από μία σειρά εκστρατειών στηΣεπτιμανία εναντίον τωνΒησιγότθωνη φήμη του αυξήθηκε.[9]
Όταν απεβίωσε ο πατέρας τουοι θείοι τουΧιλδεβέρτος Α΄που κυβερνούσε τοΠαρίσικαιΧλωτάριος Α΄που κυβερνούσε το Σουασόν διεκδίκησαν την κληρονομιά, ο Θευδεβέρτος Α΄ αντιστάθηκε. Η στρατιωτική ανδρεία του Θευδεβέρτου Α΄ έπεισε τον Χιλδεβέρτο Α΄ να εγκαταλείψει τη διαμάχη καινατον ορίσει κληρονόμο του.[10] Εκστράτευσαν μαζί εναντίον τού Κλοθαρίου Α΄, όταν οι στρατοί τους χτυπήθηκαν από καταιγίδα ζήτησαν ειρήνη.
Μετά την ειρήνευση ανάμεσα στηνΒυζαντινή αυτοκρατορίακαι τους Φράγκουςο Θευδεβέρτος Α΄ ενεπλάκη στον Γοτθικό Πόλεμο (535-554), οΙουστινιανός Α´ ήθελε γιατην υποταγή τωνΟστρογότθωνστηνΙταλία. Ο Αυτοκράτορας των Ρωμαίων είδε τον Θευδεβέρτο Α΄ σαντον ιδανικό σύμμαχο καθώς η Αυστρασία συνόρευε με τους Οστρογότθους της βόρειας Ιταλίας. Ανκαιο Ιουστινιανός Α΄ πλήρωσε τον Θευδεβέρτο Α΄ αυτός αποδείχθηκε άπιστος σύμμαχος, είδε τη σύγκρουση ως ευκαιρία λεηλασίας και διεκδίκησης της βόρειας Ιταλίας. Οι Ρωμαίοι τελικά υποχρεώθηκαν να πολεμήσουν τους Οστρογότθους όσο και τους Φράγκους.
Ο Θευδεβέρτος Α΄ έβαλε από την πρώτη στιγμή στόχο να γίνει πανίσχυρος ηγεμόνας στηνΕυρώπη, στις επιστολές του έδειξε ότι κατείχε πολλές περιοχές γύρω από την Αυστρασία και πρώην Βυζαντινά εδάφη.[11] Όταν έπεσε ηΔυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία όλοι οι Φράγκοι ηγεμόνες έδειξαν μεγάλο σεβασμό στον Βυζαντινό αυτοκράτορα, συμπεριφερόντουσαν σαν υποτελείς τουκαι έκοβαν χρυσά νομίσματα μετην εικόνα του.[12]Ο Θευδεβέρτος Α΄ αρνήθηκε να ακολουθήσει την ίδια τακτική, δεν έκοψε νομίσματα μετην μορφή του αυτοκράτορα. Ο συγγραφέας Αγαθίας ο Σχολαστικόςτην ίδια εποχή έγραψε ότι κυκλοφορούσαν φήμες στηνΚωνσταντινούποληγια εισβολή του Θευδεβέρτου Α΄ στηνΘράκη.
Όπως και άλλοι Φράγκοι ηγεμόνες της εποχής τουο Θευδεβέρτος Α΄ είχε αρκετές συζύγους. Ο πατέρας τουτον είχε μνηστεύσει μετη Βισιγκάρδη, κόρη τού Βάχο ηγεμόνα των Λομβαρδών γιανατον έχει σύμμαχο.[13] Ωστόσο ο Θευδεβέρτος Α΄ την εγκατέλειψε γιατην Δευτερία, Γαλατο-Ρωμαία που συνάντησε κατά την εκστρατεία τουστη νότιο Γαλατία. Οι υποστηρικτές του δυσαρεστήθηκαν, που άφησε τη Βισιγκάρδη καιτον έπεισαν νατην λάβει πίσω. Η Βισιγκάρδη σύντομα απεβίωσε και έτσι ο Θευδεβέρτος Α΄ νυμφεύτηκε πάλι την Δευτερία μετην οποία είχε τέκνο:
Θευδεβάλδοςπ. 535-555, βασιλιάς της Αυστρασίας (Μετς, Ρενς).
Το θάρρος καιη πολεμική ανδρεία του Θευδεβέρτου Α΄ υμνήθηκαν έντονα από όλους τους συγγραφείς της εποχής του όπως ο Γρηγόριος Τουρώνης. Ο Θευδεβέρτος Α΄ πέθανε τον 14ο χρόνο της βασιλείας του από ατύχημα όταν χτυπήθηκε σε κυνήγι από έναν βίσονα, ο γιος του Θευδεβάλδος τον διαδέχθηκε ειρηνικά.[14]