Η πόλη Ιγκντίρ βρίσκεται σεμια πεδιάδα σε χαμηλότερο υψόμετρο από τις περισσότερες ανατολικές επαρχίες της Τουρκίας. Αυτό επιτρέπει τη γεωργική παραγωγή, όπως μήλα, ντομάτες, αγγούρια, ροδάκινα, αχλάδια, ζαχαρότευτλα, υδροπέπονες και πεπόνια. Ωστόσο, ταπιο διάσημα προϊόντα του Ιγκντίρ είναι το βαμβάκι καιτα βερίκοκα.
Σεμια χερσόνησο κοντά στα κλειστά σύνορα μετην Αρμενία, και επί του παρόντος σεμια στρατιωτική ζώνη, κοντά στο χωριό Σούρμελι, βρίσκονται τα ερείπια της μεσαιωνικής πόλης Σουρμαρί (Αγ. Μαρία), μεμια ακρόπολη της οποίας τα σωζόμενα τείχη χρονολογούνται από το 1224. Ένα ανακαινισμένο αρμενικό καραβανσεράιτου 13ου αιώνα γνωστό ως το Καραβανσεράι τουΖορ είναι μια άλλη ιστορική κατασκευή κοντά στο Ιγκντίρ.[2]
Το «Iğdır Soykırım Anıt-Müzesi», ή Μνημείο και Μουσείο Γενοκτονίας του Ιγκντίρ, είναι ένα συγκρότημα μνημείων-μουσείων που προωθεί τηνάρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων. Η κατασκευή του μνημείου ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1997 και άνοιξε γιατο κοινό στις 5 Οκτωβρίου 1999 από τον Τούρκο Υπουργό Επικρατείας Ραμαζάν Μιρζαόγλου.[3]
Ο δηλωθείς σκοπός του μνημείου είναι να «μνημονεύσει τις σφαγές και τις διώξεις που διαπράχθηκαν από τους Αρμένιους στην επαρχία Ιγκντίρ» κατά τονΑ΄ Παγκόσμιο ΠόλεμοκαιτονΤουρκοαρμενικό Πόλεμο.[4]Το μνημείο χτίστηκε γιανα προωθήσει τηνάρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίωνκαιτην απορριφθείσα αφήγηση ότι, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Αρμένιοι ήταν αυτοί που σκότωναν Τούρκους και όχι το αντίστροφο.[5]
↑Özbek, Egemen (2018). «The Destruction of the Monument to Humanity: Historical Conflict and Monumentalization». International Public History1 (2). doi:10.1515/iph-2018-0011. «the Iğdır Memorial and Museum of Martyred Turks Massacred by Armenians was built to support the Turkish narrative of genocide denial, arguing that it was the Armenians who massacred Turks and Muslims, not the other way around.».
Σχετικά πολυμέσα
ακούστε)· κουρδικά: Îdir, επίσης Reşqelas[1] ρωσικά: Ыгдыр) είναι 
