Ένα ιστορικό μνημείο είναι, στηΓαλλία, ένα μνημείο ή οντότητα, η οποία λαμβάνει μέσω νομοθετικού διατάγματος ένα νομικό καθεστώςμε στόχο την προστασία του, λόγω της ιστορικής, καλλιτεχνικής ή αρχιτεκτονικής του ιδιαιτερότητας. Δύο επίπεδα προστασίας υφίστανται: ένα μνημείο είναι δυνατό να « κατηγοριοποιηθεί » ή « εγγραφεί » ως τέτοιο, μετην εγγραφή (γνωστή ως το 2005 « στονσυμπληρωματικό κατάλογο ιστορικών μνημείων ») να είναι μία προστασία η οποία παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον σετοπικό επίπεδο, σε αντίθεση μετην κατηγοριοποίηση, η οποία προστατεύει τα μνημεία τα οποία παρουσιάζουν ενδιαφέρον σε εθνικό επίπεδο καιη οποία, ως εκ τούτου, αποτελεί το υψηλότερο επίπεδο προστασίας[2]. Στην περίπτωση των ακινήτων, το νομοθετικό διάταγμα προστασίας περιλαμβάνει απαριθμεί τα τμήματα του κτιρίου τα οποία τελούν υπό προστασία, με εξαίρεση την περίπτωση κατά την οποία το σύνολο του κτίσματος τελεί υπό προστασία (τόσο το εξωτερικό του, όσο καιτο εσωτερικό του), καθώς καιο περίβολός του.
Το2012, υπήρχαν συνολικά στη Γαλλία 44.236 ιστορικά μνημεία, σύμφωνα μετηνBase Mérimée (Open-Data κατάλογος με έτος έκδοσης το 2013[3]) και περίπου 260.000 αντικείμενα κινητής περιουσίας τα οποία ήταν ιστορικά μνημεία[4].
