Τοκάμβιο (cambium) -λέξη με λατινική ρίζα- στα φυτά καιστα δένδρα, είναι ομεριστωματικός ιστός μεταξύ τουξύλου (ξυλώματος) καιτουφλοιού (φλούδας)[1].
Είναι υπεύθυνο γιατην κατά διάμετρο (κατά πάχος) αύξηση του κορμού του δένδρου, ή των βλαστών του, τη λεγόμενη δευτερογενή αύξηση. Αυτή αρχίζει μετο σχηματισμό του καμβίου από τη διαίρεση των κυττάρων, του οποίου παράγεται ξύλο (ξυλώδη κύτταρα) προς την εσωτερική πλευρά, και φλοιός προς την εξωτερική πλευρά του καμβίου. Γιατην ακρίβεια, το κάμβιο βρίσκεται ακριβώς εκεί που αρχίζει τοσομφό ξύλωμα, και εκεί που αρχίζει ο εσωτερικός φλοιός του δένδρου – φυτού[2] (phloem).
Το κάμβιο[3] ως μονόστρωμος μανδύας δευτερογενών μεριστωματικών κυττάρων εκτείνεται σε όλο το μήκος του άξονα του φυτού (δένδρου), από τα αρχέφυτρα του κορμού καιτων κλαδιών μέχρι τις αντίστοιχες περιοχές των ριζών. Με περικλινείς διαιρέσεις των κυττάρων του καμβίου παράγονται τα μητρικά κύτταρα του ξύλου καιτου φλοιού πουστη συνέχεια ξαναδιαιρούνται, καιτα θυγατρικά τους κύτταρα διαφοροποιούνται σεκύτταρα ξύλουκαικύτταρα φλοιού. Η εναλλαγή παραγωγής κυττάρων ξύλου - φλοιού δεν είναι κανονική, η συχνότητα διαιρέσεων προς την κατεύθυνση του ξύλου σαφώς μεγαλύτερη, έτσι ώστε στη διάρκεια μίας αυξητικής περιόδου να παράγονται πολύ περισσότερα κύτταρα ξύλου και λιγότερα φλοιού[4].
Οποιοδήποτε ακραίο φυσικό φαινόμενο (λ.χ. βαρύς παγετός ή πυρκαγιά), ή παθολογικό αίτιο, που επιδρά στα δένδρα (φυτά) βίαια στην επιφάνειά του, οδηγεί πολλές φορές καιστη νέκρωση του καμβίου (δηλ. στη νέκρωση όλου του δένδρου).