- Να μη συγχέεται με τον Λεοπόλδο Γ΄ των Μπάμπενμπεργκ δούκα της Αυστρίας.
Ο Λεοπόλδος Γ΄ (γερμ.: Leopold III. von Habsburg, 1 Νοεμβρίου 1351 – 9 Ιουλίου 1386), ο λεγόμενος «δίκαιος» (der Gerechte) από τον Οίκο των Αψβούργων, ήταν δούκας της Έσω Αυστρίας, δηλ. Στυρίας, Καρινθίας και Καρνιόλης (1365-86).
Γεννήθηκε στη Βιέννη και ήταν ο τέταρτος γιος του Αλβέρτου Β΄ δούκα της Αυστρίας, Στυρίας, Καρινθίας και της Ιωάννας, κόρης του Ούλριχ Γ΄ κόμη του Πφιρτ.
Ο πατέρας του θέσπισε τον Κανόνα διαδοχής του Οίκου, όπου τις κτήσεις τις κληρονομούσε ο πρωτότοκος μόνο. Έτσι όταν το 1358 απεβίωσε ο πατέρας του, τον κληρονόμησε ο πρωτότοκος Ροδόλφος Δ΄. Αυτός θέσπισε τον δικό του Κανόνα του Οίκου, όπου οι κτήσεις ήταν κοινές στους κληρονόμους, με τον πρωτότοκο να λαμβάνει περισσότερα δικαιώματα[1]. Το 1362 απεβίωσε ο δευτερότοκος Φρειδερίκος, έτσι όταν το 1365 απεβίωσε ο Ροδόλφος Δ΄ τον διαδέχθηκαν από κοινού ο Αλβέρτος Γ΄ και ο Λεοπόλδος Γ΄. Ο τελευταίος έγινε διοικητής του στρατού και όταν το 1368 οι Βαυαροί εισέβαλλαν στο Τυρόλο, τους νίκησε το 1370. Δύο έτη μετά δυσαρεστήθηκε με τον αδελφό του για το θέμα των εσόδων, έτσι το 1373 συμφώνησαν ο Λεοπόλδος Γ΄ να λάβει το Τυρόλο, την Καρνιόλη, την Πέραν Αυστρία και να μοιράζονται τα έσοδα[1].
Ο Ενγκεράρντ Ζ΄ κύριος του Κουσύ, γιος της εξαδέλφης του Αικατερίνης των Αψβούργων, εισέβαλε το 1375 στις δυτικές κτήσεις (Γκούγκλερ, κά). Ο Λεοπόλδος Γ΄ υποχώρησε, αλλά συνασπισμός Ελβετών έδιωξε το στρατό του Ενγκεράντ Ζ΄. Το 1375 κληρονόμησε μερικές ακόμη περιοχές. Το επόμενο έτος του δόθηκε το δικαίωμα να συμμαχεί με άλλους ηγεμόνες. Το 1377 ο Αλβέρτος Γ΄ ταξίδεψε στην Πρωσία για πέντε μήνες και άφησε υπεύθυνο τον αδελφό του, ο οποίος υπέγραψε ειρήνη με τον εχθρό τους Χάινριχ φον Σάουνμπεργκ[2]. Με τη συμφωνία του 1379 στη Νυρεμβέργη, ο Λεοπόλδος Γ΄ έγινε μόνος κύριος της Στυρίας, Καρινθίας, Καρνιόλης και λοιπών περιοχών. Για την άμυνα της Βενετίας, αμοίφθηκε από την πόλη με την κυριότητα της Τεργέστης.
Προώθησε σημαντικά το εμπόριο και την ανάπτυξη του Μέραν και άλλων πόλεων. Αγόρασε το Λάουφενμπουργκ από τους συγγενείς του και κατέλαβε τη Βασιλεία το 1376, αλλά η προσπάθεια επέκτασής του στην Ελβετία τελείωσε με τη μάχη του Ζέμπαχ, όπου απεβίωσε. Τάφηκε στη μονή Κενιγκσφέλντεν και τα λείψανά του μεταφέρθηκαν αργότερα στο αββαείο του Αγ. Παύλου στην Καρινθία.
Το 1365 νυμφεύτηκε τη Βιρίντις Βισκόντι, κόρη του Μπερναμπό κυβερνήτη του Μιλάνου και είχε τέκνα[2][3]:
- Μαργαρίτα γενν. 1370.
- Γουλιέλμος π. 1370-1406, δούκας της Έσω Αυστρίας, άτεκνος.
- Λεοπόλδος Δ΄ 1371-1411, δούκας της Πέραν Αυστρίας, άτεκνος.
- Ερνέστος 1377-1424, δούκας της Έσω Αυστρίας.
- Φρειδερίκος Δ΄ 1382-1439, δούκας της Πέραν Αυστρίας.
- Αικατερίνη γενν. 1385, ηγουμένη στο αββαείο της Αγ. Κλάρας στη Βιέννη.
| Πρόγονοι του Λεοπόλδου Γ΄ της Αυστρίας
|
|
|
- ↑ 1,0 1,1 Alfons Huber (1883), «Leopold III., Herzog von Oesterreich, Steiermark und Kärnthen», Allgemeine Deutsche Biographie (ADB), 18, Leipzig: Duncker & Humblot, σελ. 392–395
- ↑ 2,0 2,1 Paul Uiblein (1985), Leopold III., 14, Berlin: Duncker & Humblot, σελ. 287–289 , (πλήρες κείμενο στο διαδίκτυο)
- ↑ von Wurzbach, Constantin (1860). «Habsburg, Leopold III. der Gerechte». Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich. 6. Vienna: Kaiserlich-königliche Hof- und Staatsdruckerei, σελ. 412. https://de.wikisource.org/wiki/BLK%C3%96:Habsburg,_Leopold_III._der_Gerechte.
Σχετικά πολυμέσα
