Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 3/04/2017.
ΟΛιούμπεν Καραβέλοφ (1834-1879) ήταν σημαντικός Βούλγαρος διανοούμενος, συγγραφέας και δημοσιογράφος. Αγωνίστηκε μετην πένα τουκαι τις ιδέες τουγιατην απελευθέρωση των Βουλγάρων από τηνΟθωμανική Αυτοκρατορία. Υπήρξε ένας από τους σημαντικούς εκπροσώπους της λεγόμενης Βουλγαρικής Εθνικής Αναγέννησης.
Ο Λιούμπεν Καραβέλοφ (Lyuben Karavelov) γεννήθηκε το 1834 στην Κοπρίβστιτσα (Koprivshtitsa), πόλη της σημερινής Βουλγαρίας κοντά στηΣόφια. Ο πατέρας του, ο Στόισκο Καραβέλοφ ήταν έμπορος. Αρχικά ο Καραβέλοφ παρακολουθεί το ενοριακό δημοτικό σχολείο της πόλης του. Κατόπιν ο πατέρας τουτον στέλνει να φοιτήσει 2 χρόνια σε ελληνικό σχολείο και ένα χρόνο στο βουλγαρικό γυμνάσιο της Φιλιππούπολης, όπου και διδάσκεται τη ρωσική γλώσσα. Στη συνέχεια συνοδεύοντας τον πατέρα του στις δουλειές του γνωρίζει διάφορες περιοχές της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Το 1856 ο Καραβέλοφ εργάζεται στηνΚωνσταντινούπολη, όπου και αναπτύσσει τους πολιτικούς του προβληματισμούς γιατονΚριμαϊκό πόλεμο. Τον επόμενο χρόνο (1857) πηγαίνει στηΜόσχαγιανα σπουδάσει. Όμως αποτυγχάνει να εισαχθεί στο πανεπιστήμιο και αρκείται στονα γραφτεί ως ακροατής στο Τμήμα Ιστορίας και Φιλολογίας. Το 1862 διακόπτει τις σπουδές τουκαι ασχολείται μετη δημοσιογραφία. Το 1867 πηγαίνει στοΒελιγράδι ως ανταποκριτής ρωσικών εφημερίδων. Οι επαφές του Καραβέλοφ μετη σερβική αντιπολίτευση καιηεν γένει δραστηριότητά του είχαν ως αποτέλεσμα να συλληφθεί το 1868 από την αυστριακή αστυνομία μετην κατηγορία της συνωμοσίας καινα φυλακιστεί για ένα χρόνο περίπου στηΒουδαπέστη.
Αμέσως μετά την απελευθέρωσή τουο Καραβέλοφ το 1869 εγκαταστάθηκε στοΒουκουρέστι. Στα τέλη της ίδιας χρονιάς ξεκίνησε να εκδίδει την εφημερίδα Svoboda (Ελευθερία). Στις αρχές του 1870 πρωτοστατεί στη δημιουργία της Βουλγαρικής Επαναστατικής Κεντρικής Επιτροπής, με κύριο σκοπό τον επαναστατικό ξεσηκωμό των βουλγαρικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το 1873 ξεκίνησε να εκδίδει την εφημερίδα Nezavisimost (Ανεξαρτησία) και αργότερα το 1874 την αντικατέστησε για ένα χρόνο περίπου από την εφημερίδα Znanie (Γνώση). Το 1876 ξαναγύρισε στοΒελιγράδικαι μετά την κήρυξη τουΡωσοτουρκικού πολέμου του 1877στοΒουκουρέστι. Κατόπιν εγκαταστάθηκε για λίγο στοΤίρνοβοκαι τέλος στοΡούσε, όπου και πέθανε από φυματίωση στις 21 Ιανουαρίου του 1879. Είχε προλάβει να ζήσει για λίγο τη χαρά της απελευθέρωσης της Βουλγαρίας και της δημιουργίας Αυτόνομης Βουλγαρικής Ηγεμονίας μετησυνθήκη του Βερολίνου (1878).