Αυτό το λήμμα παρουσιάζει το θέμα από ελληνική οπτική γωνία ή δίνει δυσανάλογο βάροςστην ελληνική πτυχή ενός παγκόσμιου θέματος. Προσπαθήστε νατο ανασκευάσετε ή καινα προσθέσετε πληροφορίες έτσι ώστε να καλύπτει πληρέστερα και περισσότερο ουδέτερα το θέμα. Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στησελίδα συζήτησηςτου λήμματος.
ΤοΜόσι είναι δήμος της Τανζανίας.[1] Σύμφωνα μετην απογραφή του 2012 έχει πληθυσμό 184.292.[2]Ο δήμος ανήκει στηνΠεριφέρεια Κιλιμαντζάροκαι βρίσκεται στις χαμηλότερες πλαγιές του όρους Κιλιμαντζάρο, ένα ανενεργό ηφαίστειο που είναι το υψηλότερο βουνό στην Αφρική. Ο δήμος καλύπτει περίπου 59 τετραγωνικά χιλιόμετρα (23 τετραγωνικά μίλια) και είναι ο μικρότερος δήμος στην Τανζανία από την περιοχή.[3]
Πολλοί κάτοικοι από τις εθνοτικές ομάδες ChaggaκαιPareζουνστο Μόσι, το οποίο βρίσκεται στον ανατολικό-δυτικό Α23 δρόμο από Αρούσα προς Χίμο(Himo), που συνδέει την Αρούσα καιτοΒόι(Voi), στηνΚένυα. Ακριβώς στα ανατολικά του Μόσι, είναι το σημείο τομής τουμετονΒ1 βορρά-νότου δρόμο, που τελικά συνδέεται μετηνΤάνγκα(Tanga)καιτοΝταρ ες Σαλαάμ. Το Μόσι συχνά θεωρείται ως ηπιο καθαρή πόλη στην Τανζανία.[4]
Το Μόσι (αγγλ.Moshi, σουαχίλιMoshi), στα Σουαχίλι σημαίνει "καπνός" (τον καπνό της φωτιάς, όχι του φυτού). Η πρώτη συλλαβή από το Μόσι, προφέρεται όπως τομόστο "μόνη" καιστη δεύτερη συλλαβή τοσ, είναι "παχύ", καθότι το "σ" προφέρεται, όπως το αγγλικό "sh"στοship ή όπως τογαλλικό"ch"στοchef.
Τον Αύγουστο του 1893, ηΓερμανία δημιούργησε στο Μόσι ένα στρατόπεδο Neu-Moschi.[5]:101Η βόρεια σιδηροδρομική γραμμή έφτασε στο Μόσι, το 1912.[5]:136
Το Μόσι, απέκτησε την ιδιότητα της πόλης το 1956.[3]Το 1988, έγινε δήμος σύμφωνα μετο δίκαιο της Τανζανίας, αλλά έως καιτην 31η Οκτωβρίου 2014, η διαδικασία γιατην υποβολή της αίτησής της γιανα γίνει πόλη, ήταν στο τελικό στάδιο.[3]
Το Μόσι διαιρείται διοικητικά σε 21 τμήματα πόλης (wards)καιστη συνέχεια υποδιαιρείται σε 60 οικισμούς (hamlets).[3]
Ο δημοτικός προϋπολογισμός του Μόσι κατά το οικονομικό έτος 2012/2013, εκτιμήθηκε ότι ήταν 22.200.000.000 σελίνια Τανζανίας ή US$ 14.100.000 μεμια συναλλαγματική ισοτιμία 1,575 σελίνια ανά δολάριο.[6]Οι πραγματικές δαπάνες γιατο έτος αυτό ήταν 20,3 δισ σελίνια.[6]Ο προϋπολογισμός γιατο οικονομικό έτος 2014/2015 είναι 57.300.000.000 σελίνια Τανζανίας ή US$ 33,7 εκατομμύρια, ισοτιμία 1,700 σελίνια ανά δολάριο.[7]
Οι ασχολίες κλπ. των πρώτων ξένων - Ελλήνων αποίκων
Το ενδιαφέρον είναι ότι σε άλλα μέρη του κόσμου οι περισσότεροι Έλληνες στη διασπορά, δημιούργησαν την καριέρα τους στο εμπόριο και στις επιχειρήσεις εστίασης (ξενοδοχεία και εστιατόρια).[8]Στην Τανγκανίκα όμως, η πλειοψηφία των Ελλήνων έγιναν κατασκευαστές σιδηροδρόμων και αργότερα διευθυντές φυτειών, ιδιοκτήτες φυτειών σε σχοινοκτήματα στηνΤάνγκα (Tanga) καιστοΜορογκόρο (Morogoro), ξεκίνησαν τις φυτείες του καφέ και τις μικτές φυτείες πέριξ του Μόσι (Moshi) και της Αρούσα (Arusha) ή την καλλιέργεια του καπνού στην Ιρίνγκα (Iringa).[8] Αυτοί οι Έλληνες διεκδικούν τη δική τους θέση στην αποικιακή κοινωνία, εκμεταλλευόμενοι τη ρευστότητα καιτην ασάφεια των αποικιακών ιεραρχιών, οι οποίες διαδραματίζουν διαφορετικές αξιώσεις ότι είναι είτε Ευρωπαίοι, είτε Έλληνες είτε άνθρωποι που είναι ικανότεροι να κατανοήσουν καινα συνεργαστούν με τους Αφρικανούς[Σημ. 1][Παρ. Σημ. 1]απ' ότι οι Γερμανοί, οι Άγγλοι καιοι Ινδοί, λόγω της έλλειψης των φυλετικών διακρίσεων και της κατανόησής τωνστην εκτεταμένη οικογενειακή ζωή.[8]
Ο πρώτος Έλληνας που εγκαταστάθηκε στο Μόσι, ήταν ο 25-χρονος έμπορος Κωνστανίνος Μεϊμαρίδης (εκ Τενέδου) και ήταν αμέσως μετά την κατάληψή του από τους Γερμανούς.[9][10]Ο οποίος ξεκίνησε την καλλιέργεια του καφέ, ακολουθούμενος από τον Έλληνα, Βορειο-Ηπειρώτη Φίλιππο Φίλιο.[10][Σημ. 2][Παρ. Σημ. 2]Η Ελληνική Κοινότητα Μόσι, είναι η αρχαιότερη στην Ανατολική Αφρική, ιδρύθηκε το 1909.[9] Λόγω δε, της μη ύπαρξης ευρύχωρου οικήματος έως καιτο 1914, οι συνεδριάσεις των μελών, γίνονταν υπό την σκιά αιωνόβιων και πανύψηλων δέντρων -συχνά διακοπτόμενες από τους πολυάριθμους πιθήκους καιοι οποίοι ζούσαν πάνω στα δέντρα καιδεν τους άρεσε η διατάραξη της ησυχίας τους- στα κτήματα τωνκ.κΝ. Αθηναίου ή Γεωργίου Παπαδόπουλου.[9]Η Ελληνική Κοινότητα Μόσι, στεγάστηκε σε ιδιόκτητο χώρο το 1914 και από τα πρώτα της μελήματα ήταν η δημιουργία του πρώτου Ελληνικού Σχολείου στην Ανατολική Αφρική (στη θέση "Μασόκο").[9] Αργότερα, το σχολείο αυτό συγχωνεύτηκε μετο αντίστοιχό τουστη Ντουλόυτη της Αρούσα.[9]
Παρακάτω, αναφέρονται ορισμένοι από τους 165+ Έλληνες οι οποίοι κατοικούσαν στην περιοχή κατά το 1950+:
Όπως σε ολόκληρη την Τανζανία, το Μόσι έχει καθολική πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Σύμφωνα μετην Έρευνα Δημογραφίας και Υγείας του 2010, στη Τανζανία (Tanzania Demographic and Health Survey 2010), ηΠεριφέρεια Κιλιμαντζάρο, η οποία περιλαμβάνει το Μόσι, είχε το δεύτερο υψηλότερο γυναικείο ποσοστό αλφαβητισμού καιτο τρίτο υψηλότερο ποσοστό αλφαβητισμού αρρένων μεταξύ των τότε υφιστάμενων 26 περιφερειών της Τανζανία.[11] Σύμφωνα μετην Έκθεση του 2005, γιατη φτώχεια καιτην ανθρώπινη ανάπτυξη της Τανζανία (Tanzania Poverty and Human Development Report 2005), η αστική περιοχή του Μόσι είχε το υψηλότερο ποσοστό αλφαβητισμού γιατα άτομα άνω των 15 ετών σε σύγκριση με οποιαδήποτε από τις άλλες 128 περιοχές στην Τανζανία.[12]
Το Μόσι φιλοξενεί μια σειρά από εγκαταστάσεις της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Αυτές περιλαμβάνουν το Χριστιανικό Ιατρικό Κολέγιο του Κιλιμαντζάρο (KCMCo)(Kilimanjaro Christian Medical College), τοStefano Moshi Memorial University College(SMMUCo), τοMwenge University College of Education(MUCE), τοMoshi University College of Co-operative and Business Studies(MUCCoBS), τοCollege of African Wildlife Management(CAWM)καιτοKilimanjaro School of Pharmacy(KSP).
ΤοKCMCo είναι μια πανεπιστημιούπολη τουTumaini University. Ξεκίνησε το 1997 και προσφέρει μια σειρά από ιατρικά μαθήματα. Το κολέγιο βρίσκεται εντός του συγκροτήματος Kilimanjaro Christian Medical Centre, περίπου 6 χλμ από το Μόσι.
ΤοSMMUCo είναι επίσης μια πανεπιστημιούπολη τουTumaini University. Αναπτύχθηκε από τοMasoka Management Training InstituteκαιτοMwika Lutheran Bible College. Ανήκει στην Ευαγγελική Λουθηρανική Εκκλησία στην Τανζανία - Βόρεια Επισκοπή, και αυτό είναι μιαπολυ-πανεπιστημιούπολη τουUniversity College. Επί του παρόντος, τοSMMUCo έχει πανεπιστημιουπόλεις στις Masoka, Mwikaκαι Μόσι, με τις μελλοντικές προγραμματισμένες πανεπιστημιουπόλεις στοMachame, SihaκαιKaratu
ΤοMUCE αποτελεί συστατικό του κολεγίου του Πανεπιστημίου τουΑγίου Αυγουστίνου της Τανζανίας(Saint Augustine University of Tanzania). Προσφέρει ένα μοντέλο επαγγελματικής αριστείας, ως ένα κέντρο γιατην εκπαίδευση των εκπαιδευτικών καιτων μαθητών γιανα γίνουν σαφείς στοχαστές, ενώ παρέχει μια ολιστική προσέγγιση στη μάθηση καιτη διδασκαλία μέσα από την προώθηση ευέλικτων προγραμμάτων κατάρτισης των εκπαιδευτικών επικεντρωμένων με κατάλληλες μεθοδολογίες. ΤοMUCE βρίσκεται 10 χλμ βόρεια του Μόσι.
Από τον Μάιο του 2004, τοMUCCoBS έχει ένα συστατικό του κολέγιο τουSokoine University of Agriculture. Παλαιότερα γνωστό ως τοUshirika College, είναι το παλαιότερο εκπαιδευτικό ίδρυμα στην Τανζανία και βρίσκεται κατά μήκος του δρόμου Sokoine Roadστο Μόσι. ΤοMUCCoBS έχει συσσωρεύσει 43 χρόνια εμπειρίας στους τομείς της συνεταιριστικής λογιστικής, συνεργατικής διαχείρισης και της ανάπτυξης της υπαίθρου, προσφάτως μετατράπηκε σε άλλες τεχνογνωσίες στον τομέα της λογιστικής, τη διαχείρισης, της εμπορίας, τον έλεγχο καιτην συνεταιριστική ανάπτυξη που απασχολούνται σε διάφορα ιδρύματα εντός και εκτός της Τανζανία. ΤοMUCCoBS αυξήθηκε από ένα κολέγιο με μόνο 150 εγγραφές φοιτητών, διεξάγοντας προσαρμοσμένα μαθήματα, σε ένα πανεπιστημιακό κολέγιο με χωρητικότητα 1.500 φοιτητών.
ΤοCAWM είναι κοινώς γνωστό ως Mweka College. Ιδρύθηκε το 1963, μετά το Μανιφέστο της Αρούσα (1961) ως πρωτοπόρος φορέας γιατην εκπαίδευση των αφρικανικών διαχειριστών της άγριας φύσης. Από αυτή την εποχή (το 1963), η Ακαδημία κατέχει ηγετική θέση στην παροχή κατάρτισης σε θέματα διαχείρισης της ποιότητας της άγριας ζωής στην Αφρική και έχει εκπαιδεύσει πάνω από 4.000 στελέχη της άγριας ζωής από τις 28 αφρικανικές χώρες και 18 μη-αφρικανικές χώρες. Η πλειοψηφία των φοιτητών τουCAWM προέρχονται από την περιοχή της SADC, παρόλο πουτο Κολέγιο ανοίγει τις πόρτες τουσε όλους τους φοιτητές που ενδιαφέρονται γιατην αφρικανική Διαχείρισης της άγριας ζωής.
ΤοKSP ανήκει στο Ίδρυμα τουΑγίου Λουκά(Saint Luke Foundation), ένα καταχωρημένο τραστπου ιδρύθηκε γιανα παράσχει τις υπηρεσίες ευρέως φάσματος σε ένα αφρικανικό πληθυσμό που αντιμετωπίζει σοβαρές ελλείψεις στα συστήματα φαρμακευτικής και της υγείας. ΤοKSP είναι σήμερα η μοναδική φαρμακευτική σχολή που βασίζεται στην ικανότητα της κατάρτισης των διαφόρων επιπέδων των φαρμακευτικών στελεχών σε επίπεδο διπλώματος.
Το Μόσι έχει επίσης διάφορα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Τα κρατικά σχολεία είναι ταMawenzi Secondary School, Moshi Technical School, Moshi Secondary School, καιJ.K.Nyerere Secondary School. Τα ιδιωτικά σχολεία είναι ταMajengo Secondary School, Northern Highland Secondary School, International School MoshiκαιKibo Secondary School. Επιπλέον, κάθε οικισμός του Μόσι, έχει μια κοινότητα καθιερωμένης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όπως τοRau Secondary SchoolκαιτοKiboriloni Secondary School.
ΤοMawenzi Secondary School ξεκίνησε το 1956, το ως Indian School of Moshi. Είναι τώρα ένα μια ακμάζουσα σχολή των 1.100 μαθητών. Όλοι οι μαθητές Α-Level είναι κορίτσια οικότροφους και προέρχονται από όλη την Τανζανία. Το σχολείο ειδικεύεται σεΑ-LevelσταΣουαχίλι, τηγεωγραφία, τηνιστορία, καιτηνΑγγλική γλώσσα. Στο σχολείο λειτουργεί ένα σύστημα διπλής βάρδιας για τους μικρούς μαθητές (Form 1–4). Όλα τα μαθήματα διδάσκονται στα Σουαχίλικα, Γαλλικά καθώς επίσης και Αγγλικά. Από το 1987, τοMawenzi Secondary School είχε ένα σύνδεσμο μετοBuckie High SchoolστηΣκωτία. Μαθητές καιοι εκπαιδευτικοί έχουν ταξιδέψει πολλές φορές μεταξύ της Τανζανία και της Σκωτίας.
ΤοInternational School Moshi(ISM) ιδρύθηκε το 1969, γιανα εξυπηρετήσει τις ανάγκες των αποδήμων καιτων τοπικών κοινοτήτων. Το ISM έχει περίπου 400 μαθητές από σχεδόν 40 διαφορετικές εθνικότητες σε δύο πανεπιστημιουπόλεις στο Μόσι και της Αρούσα.[13]Η πανεπιστημιούπολη του Μόσι έχει περίπου 190 φοιτητές, συμπεριλαμβανομένων 90 οικότροφους, από 25 εθνικότητες και προσφέρει ένα πλήρες φάσμα των μαθημάτων από την παιδική ηλικία μέχρι το Διεθνές Απολυτήριο Δίπλωμα (International Baccalaureate Diploma).[14]ΤοISM βρίσκεται στοInternational Baccalaureate World School, από το 1977.[14]Το ISM είναι ένα από τα μόλις δύο παγκοσμίως σχολεία στην Τανζανία, που προσφέρουν προγράμματα σπουδών πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.[15]
Υπάρχουν επίσης διάφορες Αγγλικές ακαδημαϊκές σχολές, μετην προσχολική, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όπως σχολεία Eden Garden(Eden Garden schools).
Στο Μόσι υπάρχει ένας αριθμός μη-κυβερνητικών οργανώσεων που βοηθούν μετην εκπαίδευση. Μια από αυτές είναι η "Δώσε μια καρδιά στην Αφρική" ("Give a Heart to Africa"),[16]το οποίο προσφέρει δωρεάν εκπαίδευση σε ενήλικες γυναίκες και βοηθά πολλές από αυτές με ξεκινούν δικές τους επιχειρήσεις.
Το κυριότερο ιδιωτικό νοσοκομείο στην περιοχή είναι το Χριστιανικό Ιατρικό Κέντρο του Κιλιμαντζάρο (KCMC)(Kilimanjaro Christian Medical Centre), ένα διζωνικό νοσοκομείο παραπομπής (zonal referral hospital). Αυτό το συγκρότημα διαθέτει περισσότερες από 450 κλίνες και εξυπηρετεί έναν πληθυσμό άνω των 11 εκατομμυρίων ατόμων. Το ίδρυμα της Τανζανίας "Ο Καλός Σαμαρείτης", ίδρυσε τον Μάρτιο του 1971, το KCMC.[17]
Δίπλα από τοKCMC, είναι το Κέντρο Κοινοτικής Οφθαλμολογίας του Κιλιμαντζάρο (KCCO)(Kilimanjaro Christian Medical Centre), το οποία ιδρύθηκε το 2001 και συνδιοικείται από τονDr. Paul CourtrightκαιτηνDr. Susan Lewallen. Ένα νέο τριώροφο κτίριο γιατοKCCO ολοκληρώθηκε το 2007, μετην χρηματοδότηση από πολλά μεμονωμένα άτομα καιμη-κυβερνητικές οργανώσεις.[18]ΤοKCCO είναι "αφοσιωμένο στην εξάλειψη της τύφλωσης που μπορεί να αποφευχθεί μέσω προγραμμάτων, εκπαίδευσης και έρευνας, με επίκεντρο την παράδοση των βιώσιμων και αναπαραγόμενων κοινοτικών υπηρεσιών οφθαλμολογίας".[19]ΗKCCO έχει ένα "επίσημο μνημόνιο συμφωνίας ... μετο Τμήμα Οφθαλμολογίας του Χριστιανικού Ιατρικού Κολεγίου του Κιλιμαντζάρο, σύμφωνα μετο οποίο ηKCCO αναλαμβάνει ή μοιράζεται την ευθύνη (που υπόκεινται σε ειδικές επιδοτήσεις χρηματοδότησης) γιατη διδασκαλία πολλών δραστηριοτήτων, οργανώνοντας εργαστήρια και σεμινάρια, εποπτεύοντας το ... Κέντρο Οφθαλμολογικών Πόρων της Ανατολικής Αφρικής (Ophthalmic Resource Centre for Eastern Africa), υπηρετούντες σε συμβουλευτικό ρόλο γιατο σχεδιασμό των υπηρεσιών Οφθαλμικών Τμημάτων, διεξάγοντας επιδημιολογική και κλινική έρευνα στην πρόληψη ή τη θεραπεία της απώλειας της όρασης ή σε συναφείς τομείς και εξυπηρετεί τις επιτροπές".[20]
Το Μόσι φιλοξενεί επίσης το Ίδρυμα Κλινική Ερευνών του Κιλιμαντζάρο (KCRI)(Kilimanjaro Clinical Research Institute), η οποία είναι ο ερευνητικός βραχίονας τουKCMC. ΤοKCRI εξελίχθηκε το 2009, από το Κλινικό Κέντρο Ερευνών του Κιλιμαντζάρο (KCRC)(Kilimanjaro Clinical Research Centre). Το 2006, ιδρύθηκε μετην υποστήριξη της ολλανδικής κυβέρνησης, τοKCRCπου μέσω της Ολλανδο-αφρικανικής συνεργασίας γιατην ανάπτυξη ικανοτήτων και κλινικών παρεμβάσεων κατά της φτώχειας που σχετίζονται μετη νόσο (NACCAP).[21][22]
Το πρωτογενές δημόσιο νοσοκομείο στο Μόσυ είναι το Περιφερειακό Νοσοκομείο Μαουένζι (Mawenzi Regional Hospital), το οποίο λίγο πριντο 1920, ξεκίνησε ως ένα μικρό ιατρείο για τους Γερμανούς στρατιώτες καιτο 1956, έγινε νοσοκομείο. Το νοσοκομείο διαθέτει περίπου 300 κλίνες, αλλά είναι σοβαρά υποχρηματοδοτούμενο. Στα τέλη του 2010, ανεστάλησαν επ'αόριστον οι χειρουργικές του υπηρεσίες από την κυβέρνηση καιτην επιτροπή Επιθεώρησης ιδιωτικών νοσοκομείων του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας της Τανζανία (Government and Private Hospitals Inspection Committee of the Tanzanian Ministry of Health and Social Welfare). Η επικεφαλής της επιτροπής, Dr. Pamella Sawa είπε, "Κατά την επιθεώρηση μας, επιθεωρήσαμε την αίθουσα θεάτρου του Νοσοκομείου Μαουένζι καιτο βρήκαμε πολύ βρώμικο, χωρίς επαρκεί εξαερισμό, κατάσταση η οποία δεν είναι μόνο επικίνδυνη γιατον ασθενή αλλά καιγιατον / την συνοδό-φροντιστή του / της ...."[23]Το νοσοκομείο περιλαμβάνει Κέντρο Περίθαλψης και Μεταχείρισης για τους ανθρώπους πουζουνμεHIV / AIDS. Το τμήμα φυσικής θεραπείας του νοσοκομείου, έχει ένα πρόγραμμα εκμάθησης σπουδαστών σε συνεργασία μετηΝορβηγία, στο οποίο Νορβηγοί δευτεροετής και τριτοετής σπουδαστές φυσιοθεραπείας προσέρχονται ως βραχυπρόθεσμοι μαθητευόμενοι.
Ο δήμος του Μόσι έχει άλλα θεσμικά όργανα και φορείς, όπως τον Οργανισμό Ανάπτυξης Μικρών Βιοτεχνιών (Small Industries Development Organization), το Τράστ Βιομηχανικής Ανάπτυξης του Κιλιμαντζάρο (Kilimanjaro Industrial Development Trust), το Ινστιτούτο Επιμόρφωσης Βιομηχανικών Επίπλων (Furniture Industry Training Institute), τοMoshi Memorial Stadiumκαι ένα μικρό αεροδρόμιο.
Η κύρια αγορά στο Μόσι είναι γνωστή ως Soko La Kati (σόκο λα κάτι = κεντρική αγορά). Το Μόσι έχει επίσης μια μεγάλη, υπαίθρια αγορά γνωστή ως Kiboriloni. Η αγορά, η οποία είναι χαλαρά δομημένη, έχει εδώ και δεκαετίες ένα περιφερειακό κέντρο γιατα βασικά προϊόντα, όπως είδη ένδυσης, εμπορεύματα, φρέσκα τρόφιμα και είδη οικιακής χρήσης. Λειτουργεί τέσσερις ημέρες την εβδομάδα. Οι περισσότεροι από τους φορείς είναι κάτοικοι της περιοχής.
Το Μόσι, έχει προγραμματισμένες αεροπορικές πτήσεις μετην υπόλοιπη Τανζανία καθώς καιμε άλλες χώρες, μέσω του Διεθνούς Αεροδρομίου του Κιλιμαντζάρο (Kilimanjaro International Airport), το οποίο λειτουργεί από την Εταιρεία Ανάπτυξης του Αεροδρομίου του Κιλιμάντζαρο (Kilimanjaro Airport Development Company)και βρίσκεται στην περιοχή Hai κατά μήκος της εθνικής οδού Μόσι-Αρούσα. Αρκετές διεθνείς και εγχώριες αεροπορικές εταιρείες λειτουργούν εκεί, συμπεριλαμβανομένης της KLM, Condor, RwandAir, Fly540, Ethiopian Airways, Kenya Airways, Precision Air Services,[24] Turkish Airlines και της Qatar Airways.[25]
Το Μόσι φιλοξενεί διάφορα προγράμματα πολιτιστικού τουρισμού, που δραστηριοποιούνται στις χαμηλότερες πλαγιές του κοντινού Όρους Κιλιμαντζάρο. Το Μόσι χρησιμεύει επίσης ως βάση πολλών εξορμήσεων στο βουνό, με ορειβάτες που διαμένουν σε κοντινά ξενοδοχεία καιπου απασχολούν τους κατοίκους της περιοχής ως οδηγούς, αχθοφόρους και μάγειρες.
Γιατην προώθηση του τουρισμού στο δήμο, το 2002 ιδρύθηκε οΜαραθώνιος του Κιλιμαντζάροκαι σήμερα πραγματοποιείται κάθε χρόνο στα τέλη Φεβρουαρίου ή στις αρχές Μαρτίου. Ο αγώνας είναι μέλος του Συνδέσμου Διεθνών Μαραθωνίων και Αγώνων εξ'Αποστάσεως. Το 2014, 304 άτομα τερμάτισαν τα 42,2 χιλιόμετρα (26,2 μίλια) του πλήρους μαραθώνιου[26][27]και 2.273 άτομα τερμάτισαν τα 21,1 χιλιόμετρα (13,1 μίλια) του μισού μαραθώνιου.[28]Ο αγώνας περιλαμβάνει επίσης μία διαδρομή διασκεδαστικού τρεξίματος 5 χλμ. Εκτός από την προώθηση του τουρισμού, ο αγώνας προωθεί το άθλημα στην Τανζανία και έχει την επίσημη υποστήριξη του Γραφείου Τουρισμού της Τανζανία, Αθλητισμός της Τανζανία καιτην Παγκόσμια Ομοσπονδία Κλασικού Αθλητισμού.[29]
Υπάρχει επίσης μια σειρά από μεταποιητικές βιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων της TPC Ltd., εμφιαλώσεις Bonite(Bonite Bottlers Ltd.) Ζυθοποιίες Σερενγκέτι (Serengeti Breweries Ltd.), Ζυθοποιίες Τανζανία (Tanzania Breweries Ltd.), Kibo Match Group Inc., African Mosfly Industries, Ltd., Union Service StoresκαιImara Wood Productions Company Ltd. Υπάρχουν πολλά εργαστήρια μεταλλουργίας, όπως ηSimon Engineering, Press ForgeκαιηCFW Moshi. Το Μόσι είναι ο οικοδεσπότης σεμια σειρά από δραστηριότητες αγροτο-βιομηχανίας που περιλαμβάνει μια σειρά από πράσινα αγροκτήματα για άνθη και λαχανικά. Επιπλέον το Μόσι, φιλοξενεί ένα εργοστάσιο παρασκευής καφέ (Milcafe Ltd.), το οποίο ειδικεύεται στην ανάμειξη και συσκευασία του τσαγιού μαζί μετην ωρίμανση, άλεση και συσκευασία του καφέ.
Το χαμηλότερο υψόμετρο καιτο ξηρότερο κλίμα του Μόσι, σημαίνει ότι οι κύριες καλλιέργειες που φύονται στις υψηλότερες πλαγιές του όρους Κιλιμαντζάρο, όπως καφέςκαιμπανάνες[30]δεν ευδοκιμούν εκεί. Τα περίχωρα του Μόσι είναι γνωστά για τις εκτεταμένες καλλιέργειες του αραβοσίτου καιτων φασολιών, καλλιεργούνται μία φορά το χρόνο κατά τη διάρκεια της μακράς περιόδου των βροχών (γνωστής στα Σουαχίλι ως "masika"). Επιπλέον, η Εταιρεία Tanganyika Planting Company λειτουργεί μια πολύ μεγάλη φυτεία ζαχαροκάλαμου και εταιρεία 20 χιλιόμετρα (12 μίλια) νότια της πόλης Μόσι.[31]
Το 1893, Ρωμαιοκαθολικοί ιεραπόστολοι εισήγαγαν στην περιοχή, την καλλιέργεια του καφέ Αράμπικα (Arabica coffee).[26][27]Το 1929, ιδρύθηκε η Τοπική Συνεταιριστική Ένωση Κιλιμαντζάρο (KNCU) (Kilimanjaro Native Cooperative Union) από τον περιφερειάρχη (Charles Cecil Farquharson Dundas).[26]Ο σκοπός του ήταν να επιτρέψει στους καλλιεργητές καφέ Chaggaνα ανταγωνιστούν επί ίσοις όροις στις παγκόσμιες αγορές με τους Ευρωπαίους καλλιεργητές.[26]ΗKNCU συλλέγει καφέ από 96 κοινωνίες χωριών, που εκπροσωπούν πάνω από 150.000 αγρότες μικρής κλίμακας.ΗKNCU χειρίζεται μεταξύ 50 και 70 τοις εκατό των καλλιεργειών καφέ στην περιοχή και εμπορεύεται πάνω από 5.250 τόνους καφέ Αράμπικα ή περίπου το 11% της εθνικής παραγωγής.
Το Μόσι έχει ένα τροπικό υγρό και ξηρό κλίμα. Οι καιρικές του συνθήκες κυριαρχούνται όλο το χρόνο από τη ροή των μουσώνων. Οι βορειοανατολικοί μουσώνες κυριαρχούν από τον Δεκέμβριο μέχρι τον Μάρτιο και συνοδεύεται από τις υψηλότερες θερμοκρασίες του έτους. Οι νοτιοανατολικοί μουσώνες κυριαρχούν από τον Ιούνιο μέχρι το Σεπτέμβριο. Μοναδική μεταξύ των μουσώνων του κόσμου καιοι δύο μουσώνες στην Τανζανία είναι αποκλίνουσες σε χαμηλά επίπεδα, ρηχά (κατά μέσο όρο, σε βάθος μόλις 2 χλμ.) και καλυμμένο με αναστροφή και ξηρό, υποχωρώντας αέρα. Οι παράγοντες αυτοί οδηγούν σε ελαφρές ή ασήμαντες βροχοπτώσεις όλο το χρόνο εκτός από τη διάρκεια των μεταβατικών περιόδων μεταξύ των μουσώνων.[32][33]
Το υψόμετρο του Μόσι κρατά τις θερμοκρασίες χαμηλότερες απ'ότι στις γύρω πόλεις, ακόμη και χωρίς τις θαλάσσιες επιδράσεις που απολαμβάνει μια παράκτια πόλη. Η θερμοκρασία τη νύχτα είναι σχετικά σταθερή, καθ'όλο το χρόνο, κατά μέσο όρο 15 με 17 βαθμούς Κελσίου. Το Μόσι έχει σημαντικά θερμότερη ημερήσια θερμοκρασία από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάρτιο, όταν κατά μέσο όρο οι υψηλές θερμοκρασίες ξεπερνούν τους 30 βαθμούς Κελσίου και αισθητά πιο δροσερές πρωινές θερμοκρασίες από το Μάιο έως τον Αύγουστο, όταν υψηλές μέσες θερμοκρασίες είναι 25 με 26 βαθμούς Κελσίου.
Οιπιο βροχεροί μήνες του Μόσι, είναι από τον Μάρτιο μέχρι τον Μάιο, όταν πέφτει περίπου το 71% της ετήσιας βροχόπτωσης.
Το Μόσι υπήρξε η βάση της αντιπολιτευτικής πολιτικής του αγώνα γιατην ανεξαρτησία.
Ο τελευταίος Mangi Mkuu (κυρίαρχος αρχηγός) τωνChagga, Thomas Lenana Marealle II, του οποίου το παλάτι βρισκόταν στο Μόσι, εργάστηκε γιατην ανεξαρτησία της Τανγκανίκα, όταν ακόμα ήταν Επικράτεια της εμπιστοσύνης των Ηνωμένων Εθνών (United Nations trust territory) υπό Βρετανική διοίκηση. Στις 17 Ιουνίου 1957, στην ομιλία του προς το Συμβούλιο Κηδεμονιών των Ηνωμένων Εθνών (United Nations Trusteeship Council), είπε ότι η Τανγκανίκα θα μπορούσε να γίνει αυτοδιοικούμενη εντός δέκα έως δεκαπέντε ετών.[35]Η ομιλία αυτή, έλαβε χώρα μία μέρα πριν από την ομιλία τουJulius Nyerereστο ίδιο σώμα.[36]
Αρκετοί προεδρικοί υποψήφιοι και πρόεδροι των κομμάτων της αντιπολίτευσης, συμπεριλαμβανομένου τουChadema (Κόμμα γιατη Δημοκρατία καιτην Πρόοδο - Party for Democracy and Progress), το Εθνικό Συνέδριο γιατην Κατασκευή καιτη Μεταρρύθμιση - Mageuzi (National Convention for Construction and Reform - Mageuzi), το Εργατικό Κόμμα Τανζανίας (Tanzania Labour Party)καιDemokrasia Makini, χαιρετίζουν από την Περιφέρεια Κιλιμαντζάρο που έχουν το Μόσι ως πρωτεύουσά τους.
Το 2010, ο ηττηθείς προεδρικός υποψήφιος Chadema, Willibrod Peter Slaa, έλαβε το 55,6% των ψήφων στην Αστική περιοχή του Μόσι σε σύγκριση μετο 43,5% του εθνικού νικητή, Jakaya Mrisho Kikweteτου κόμματος Chama cha Mapinduzi.[37]
Η κοινοβουλευτική έδρα της Αστικής περιοχής του Μόσι, είναι μία από τις λίγες έδρες στη χώρα, που κρατείται από ένα πολιτικό κόμμα της αντιπολίτευσης, συνεχώς, από τις πρώτες πολυκομματικές εκλογή του 1995. Το 2010, ο υποψήφιος βουλευτής ChademaPhilemon Kiwelu Ndesamburo, εξελέγη στο γραφείο, μετο 62,3% των ψήφων.[38]
Από το Μάιο του 2012, έξι από τις επτά ειδικές θέσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο του Μόσι, κατέχονται από μέλη του κόμματος Chadema.[39]
↑Εδώ θα πρέπει να τονισθεί καιη εχθρική στάση των ιθαγενών προς τους Ευρωπαίους. Κατά τα πρώτα είκοσι χρόνια της αποικιακής ιστορίας της Γερμανίας ... οι ιθαγενείς είχαν υποστεί σκληρή μεταχείριση και άγρια εκμετάλλευση. Οι αποικιακοί τους τυχοδιώκτες, οι επίσημες ή εμπορικές εταιρείες, τους έκλεψαν τα εδάφη, τις οικίες, την ελευθερία και συχνά απρόσεκτα και σκληρά ακόμη καιτη ζωή τους. Οι συνεχείς και έντονες εξεγέρσεις των, ήσαν οι μοναδικοί τραγικοί μάρτυρες της αθλιότητας και της αδυναμίας των.
↑Εδώ θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι ο Βορειο-Ηπειρώτης Φίλιππος Φίλιος ήρθε στην Τανγκανίκα μόνος, αφήνοντας στη Μομπάσα (Mombasa) την εκμετάλλευση του ξενοδοχείου «Cecil Hotel», στον έτερο αδελφό του Μιχάλη Φίλιο.
↑John Iliffe (2008) [1969]. «Chapter I, THE ARGUMENT». Tanganyika Under German Rule 1905-1912 (Ψηφιακή έκδοση). Cambridge CB2 8RU, UK: Cambridge University Press. σελίδες 2& 3 (Townsend, Rise and fall of Germany's colonial empire, p. 273.). ISBN978-0-521-05371-6.
↑Lohrmann, Ullrich (2007). Voices from Tanganyika: Great Britain, the United Nations and the Decolonization of a Trust Territory, 1946-1961. Berlin: Lit Verlag. σελ. 483. ISBN3825880826.