Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Γιατη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|3|09|2024}}
Δείγμα της γραμματοσειράς Ντιντό (Linotype Didot, σχεδιασμός Αντριάν Φρούτιγκερ)
ΟιΝτιντό (Didot) ήταν οικογένεια Γάλλων τυπογράφων και εκδοτών.
Ο Φρανσουά Ντιντό ο Πρεσβύτερος χαράσσει το 1775 μια πρώτη μορφή νέων στοιχείων, που ακόμα μοιάζουν μετα Garamond, και εμπιστεύεται την κατασκευή τους στον Φουρνιέ. Μια δεύτερη μορφή των στοιχείων, όπου το νεοκλασικό ύφος είναι πιο εμφανές, χαράσσεται γιατον Didot από τον Βαφλάρ και χρησιμοποιείται αρχικά γιατην έκδοση τωνΚήπων του Αβά Ντελίλτο 1782. Πρόκειται γιατα στοιχεία που γίνονται γνωστά μετην μνημειώδη σειρά που εκδίδει ο Didot, τυπογράφος του Πρίγκιπα, «γιατην εκπαίδευση της Α. Μ. του Διαδόχου» και κυρίως μετον Τηλέμαχο του 1785: τους αναγνωρίζουμε στην αυστηρά οριζόντια μορφή τωναγγελτηρίωνμνημοσύνων.
Οι Ντιντό δημιουργούν τότε μια πραγματική αυτοκρατορία στον τομέα του βιβλίου: ο Φρανσουά Αμπρουάζ διευθύνει το τυπογραφείο του Παρισιού, ο αδερφός του, Πιέρ-Φρανσουά, είναι επίσης τυπογράφος και διευθύνει από το 1789 το μεγάλο χαρτοποιείο της Εσόν, ενώ ο πρωτότοκος γιος του, Φερμέν Ντιντό (1732-1793), ασχολείται μετη χάραξη στοιχείων καιμετο τυπογραφικό χυτήριο.
Ο νεοκλασικός ρυθμός ανταποκρίνεται απόλυτα στην προτίμηση που κυριαρχεί την περίοδο της Επανάστασης, κατά την οποία είναι διαρκείς οι αναφορές στηναρχαία Ρώμη: με τους πίνακες τουΝταβίντ (1748-1825) καιτων μαθητών του, ονεοκλασικισμός κυριαρχεί στο χώρο της ζωγραφικής και σύντομα της χαρακτικής. Τα στοιχεία Didot επιβάλλονται τότε ως πρότυπο τόσο στηΓαλλία όσο καιστο εξωτερικό. Ο Ντιντό πραγματοποιεί αλλεπάλληλες μνημειώδεις εκδόσεις των Έργων τουΒιργιλίουκαιτουΡακίνα, που αποτελούν αξεπέραστα δείγματα τυπογραφικής τέχνης.
Το χαρτί είναι το καινούριο velin, η πολυτελής εικονογράφηση φτιάχνεται μεχαλκογραφίακαι διατηρώντας το κλασικό πλαίσιο του σκηνογραφικού κύβου, αναπτύσσει μια αισθητική θεατρική και ταυτόχρονα ηρωική. Η Επανάσταση έχει ολοκληρωθεί, οι νέοι μύθοι ονομάζονται αρετή, πατρίδα και όλο και περισσότερο, ήρωας. Εντούτοις το ύφος των Ντιντό θα διαδοθεί ελάχιστα, ακόμα καιστην ίδια τη Γαλλία τα καινούρια στοιχεία είναι ακριβά καιη πελατεία μερικές φορές παραμένει προσκολλημένη στη λεπτεπίλεπτη χαρά τουστιλτου Λουδοβίκου ΙΕ'. Ο Μπαλζάκ υπογραμμίζει τις διαφορές αυτές περιγράφοντας το τυπογραφείο του πατέρα Σεσάρ στοΑνγκουλέμ.
Στο πνεύμα του απέριττου ύφους της περιόδου του νεοκλασικισμού, ο διάσημος Γάλλος τυπογράφος Φερμέν Ντιντό σχεδίασε μία ελληνική γραμματοσειρά (1805), την οποία χρησιμοποίησε εξαρχής οΑδαμάντιος Κοραήςστο εκδοτικό του πρόγραμμα γιατον διαφωτισμό των υπόδουλων Ελλήνων. Η γραμματοσειρά αυτή ήρθε στην επαναστατημένη Ελλάδα το 1821 μετο πρώτο εκστρατευτικό τυπογραφείο του εγγονού του Ντιντό, Αμπρουάζ Φερμέν Ντιντό. Έκτοτε υπήρξε, παρ’ όλες τις μετέπειτα αισθητικές και τεχνολογικές εξελίξεις, η κυρίαρχη επιλογή των εκδοτών καιτων τυπογράφων γιατη στοιχειοθεσία των ελληνικών εντύπων στον ελλαδικό χώρο έως τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Η γραμματοσειρά αυτή χρησίμευσε ως βάση γιαμια νέα πειραματική σχεδίαση, της GFS Didot (1994), από τον Tάκη Κατσουλίδη με ψηφιακή εκτέλεση του Γιώργου Ματθιόπουλου. Σε αυτήν προστέθηκε μια λατινική σχεδίαση του Γιώργου Ματθιόπουλου, βασισμένη στις αναλογίες της Palatino του Χέρμαν Τσαπφ.
