Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Γιατη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|11|11|2024}}
Οι μύες του ανδρικού περινέου.Οι μύες του γυναικείου περινέου.
Περίνεο είναι η επιφάνεια ανάμεσα στηνηβική σύμφυσηκαιστονκόκκυγακαιτων δύο φύλων. Είναι η μικρή εκείνη περιοχή (2.5-3 τ.έ.) η οποία εκτείνεται από τα έξω γεννητικά όργανα μέχρι το πρωκτό. Έχει σχήμα ρομβοειδές καιμυική λειτουργία ώστε να σταματάει την εκροή τωνούρων ή τουσπέρματος. Αναφέρεται και ως δεύτερο διάφραγμα γιατί συμμετέχει στη σύσπαση του εγκάρσιου κοιλιακού μύ, παίζοντας σημαντικό ρόλο καιστηναναπνευστική λειτουργία.
Μία οριζόντια γραμμή διαιρεί το περίνεο σε δύο περιοχές, την πρόσθια καιτην οπίσθια. Η πρόσθια, η οποία περνάει κάτω από την ουρήθρα του άντρα και κάτω από την ουρήθρα καιτον κόλπο της γυναίκας, καλείται ουρογεννητική περιοχή, ηδε οπίσθια καλείται πρωκτική χώρα. Το μέσο αυτής της γραμμής αποτελεί το λεγόμενο κέντρο του περίνεου. Αμέσως μπροστά από αυτό το κέντρο βρίσκεται, στομεν άνδρα ο βολβός της ουρήθρας, στηδε γυναίκα το πίσω άκρο της σχισμής του αιδοίου.
Οι μύες του περινέου διακρίνονται σε τρεις στιβάδες: την κάτω, τη μέση, καιτην άνω. Η κάτω στιβάδα απαρτίζεται από τους εξής μύες: τον έξω σφιγκτήρα του πρωκτού, τον επιπολής εγκάρσιο, τον ισχιοσηραγγώδη καιτον βολβοσηραγγώδη. Οι μύες της μέσης στιβάδας αποτελούν το λεγόμενο ουρογεννητικό τρίγωνο ή διάφραγμα. Οι κύριοι μυες αυτής της στιβάδας είναι οεντω βάθει εγκάρσιος καιο σφιγκτήρας της υμενώδους ουρήθρας. Η άνω στιβάδα αποτελείται από δύο κυρίως μύες: τον ανελκτήρα του πρωκτού καιτον ισχιοκοκκυγικό.
Πηγές
Γ. Αποστολάκη, Ανατομική του ανθρώπου, Αθήνα, 1955.
