Εικόνα πλασματοκυττώματος μέσω μικροσκοπίου, με χρώση ηωσίνης-αιματοξυλλίνης
Τοπολλαπλούν μυέλωμα ή πλασματοκυτταρικό μυέλωμα είναι κακοήθειατωνπλασματοκυττάρων, ένα τύπο λευκών αιμοσφαιρίωντα οποία παράγουν φυσιολογικά αντισώματα.[1] Αρχικά δεν παρατηρούνται συμπτώματα, αλλά σε ύστερα στάδια της νόσου μπορεί να εμφανιστούν οστικά άλγη, αιμορραγία, συχνές λοιμώξεις καιαναιμία.[2]Οι επιπλοκές της νόσου περιλαμβάνουν τηναμυλοείδωση.[3]
Τα αίτια του πολλαπλού μυελώματος είναι άγνωστα.[4] Παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν τηνπαχυσαρκία, την έκθεση σε ακτινοβολία, το οικογενειακό ιστορικό και συγκεκριμένα χημικά.[5][6][7]Το πολλαπλό μυέλωμα μπορεί να εξελιχθεί από μονοκλωνική γαμμαπάθεια αδιευκρίνιστης σημασίαςη οποία εξελίσσεται σε μυέλωμα.[8]Τα παθολογικά πλασματοκύτταρα παράγουν μη φυσιολογικά αντισώματα, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν πάθηση στανεφράκαινα αυξήσουν την πυκνότητα του αίματος.[2]Τα πλασματοκύτταρα σχηματίζουν επίσης μια μάζα στονμυελό των οστών ή στους μαλακούς ιστούς.[2] Όταν υπάρχει ένας τέτοιος όγκος, αποκαλείται πλασματοκύττωμα, ενώ αν υπάρχουν περισσότεροι ονομάζονται πολλαπλό μυέλωμα.[2]Το πολλαπλούν μυέλωμα διαδιγνώσκεται με βάση την παρουσία τωνμη φυσιολογικών αντισωμάτων στο αίμα καιστα ούρα, από βιοψία μυελού των οστών, η οποία θα αναδείξει την παρουσία των κακοηθών κυττάρων καιη ιατρική απεικόνιση για βλάβες σταοστά.[1] Ένα άλλο κοινό εύρημα είναι τα υψηλά επίπεδα ασβεστίουστο αίμα.[1]
Ανκαι υπάρχουν θεραπείες γιατο πολλαπλούν μυέλωμα, γενικά θεωρείται ανίατο.[3]Οι υποτροπές μπορούν να αντιμετωπιστούν μεστεροειδή, χημειοθεραπεία, στοχευμένη αγωγή και μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων.[3]Ταδιφωσφονικάκαιηακτινοθεραπεία μπορούν μερικές φορές να ανακουφίσουν το πόνο από τις οστικές βλάβες.[3][1]
Παγκοσμίως, το πολλαπλούν μυέλωμα επηρέασε 488.000 ανθρώπους και προκάλεσε 101.100 θανάτους γιατο 2015.[9][10] Στις Ηνωμένες Πολιτείες, αναπτύσσεται σε 6.5 ανά 100.000 ανθρώπους το χρόνο και υπολογίζεται ότι το 0,7% του πληθυσμού θατο εμφανίσει κάποια στιγμή στη ζωή του.[11] Συνήθως εμφανίζεται στην ηλικία κοντά στα 60 και είναι πιο κοινό στους άντρες σε σχέση με τις γυναίκες.[1] Είναι ασύνηθες σε ηλικίες κάτω των 40.[1] Χωρίς θεραπεία, η μέση επιβίωση είναι 7 μήνες.[3]Με τις τρέχουσες θεραπείες, η επιβίωση αυξάνεται σε 4 με 5 χρόνια,[3]μετην επιβίωση στην πενταετία να είναι περίπου 49%.[11]
↑«Diagnosis, risk stratification and management of monoclonal gammopathy of undetermined significance and smoldering multiple myeloma». International Journal of Laboratory Hematology38 Suppl 1: 110–22. 2016. doi:10.1111/ijlh.12504. PMID27161311.
