Με βάση την απογραφή πληθυσμού του 2011 οι κάτοικοι είναι 997. Το χωριό φημίζεται γιατην παραλία του, η οποία προσελκύει πολλούς επισκέπτες κάθε χρόνο. Ανάμεσα στα άλλα υπάρχει νηπιαγωγείο και Δημοτικό Σχολείο ενώ ο πολιτιστικός σύλλογος ονομάζεται "Νεάπολη". Κύρια ασχολία είναι οι τουριστικές επιχειρήσεις.
Στη θέση του σημερινού Πολυχρόνου υπήρχε η αρχαία Νεάπολη, αποικία τωνΕρετριέων. Πιστεύεται ότι ιδρύθηκε στα μέσα του 7ου αιώνα π.Χ. Η πόλη αυτή δέχθηκε πολλές βαρβαρικές επιδρομές, με τελευταία αυτή των Ούννων, που οδήγησε στον αφανισμό της, το540. Κατά τη ρωμαϊκή εποχή, η Νεάπολη φαίνεται ότι ξαναχτίστηκε στην κοντινή θέση «Φραγκοκλησιά», όπου έχουν επισημανθεί λείψανα ρωμαϊκού οικισμού.[1]Τον 11ο αιώνα στην περιοχή αυτή εγκαταστάθηκαν γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Οι τελευταίοι έφτιαξαν το χωριό Πολύχροω, το οποίο ονομάστηκε έτσι λόγω των πολλών λουλουδιών που υπήρχαν εκεί. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας πυρπολήθηκε και καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Τούρκους. Αργότερα ελάχιστοι εναπομείναντες κάτοικοι επέστρεψαν και έφτιαξαν από την αρχή το χωριό, το οποίο εξαιτίας λεκτικής παραφθοράς έλαβε το όνομα Πολύχρονο.
[2]
Κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, όπως και όλα τα υπόλοιπα χωριά της χερσονήσου, υπαγόταν φορολογικά στο βακούφι του Γκαζανφέρ Αγά, ενώ διοικητικά ανήκε στο ναχιγιέ της Καλαμαριάς.[3]Το 1821 οι κάτοικοι του Πολυχρόνου συμμετείχαν στην επανάσταση της Χαλκιδικής με αποτέλεσμα το χωριό να καταστραφεί από τα οθωμανικά στρατεύματα. Ανάμεσα στους αγωνιστές του 1821 ξεχωρίζουν ο Νικόλαος Ιωάννου, ο Αθανάσιος Ανδρέα καιο Ρήγας Αδάμ.[4]
↑Νίκος Εμμ. Παπαοικονόμου, "Προσωπογραφία Αγωνιστών του 1821 από τη Χαλκιδική καιτη Θεσσαλονίκη", έκδοση Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 2016, σ. 530-532, ISBN 978-960-9458-12-2
Σχετικά πολυμέσα
