Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 22/11/2019.
Ησάτιρα[1] (εσφαλμένα σάτυρα)[2] επιχειρεί τον εμπαιγμό κάποιας έννοιας ή γεγονότος που χαρακτηρίζει ένα πρόσωπο, πουο σατιρικός καλλιτέχνης θεωρεί ότι αξίζει τέτοια αντιμετώπιση με σκοπό συχνά τη βελτίωση του αντικειμένου. Γίνεται μέσω μεθόδων όπως ηπαρωδία, ηυπερβολή, η σύγκριση, ηαναλογίακαιηειρωνεία.
Οσατιρικός, εστιάζει σε γεγονότα και στιγμές προσώπων χωρίς να έχει προσβλητική διάθεση απέναντι στη προσωπικότητα καιστα χαρακτηριστικά των σατιριζόμενων.
Η απλή κωμωδία σαν βασικό και μοναδικό της στόχο έχει το γέλιο καιτη διασκέδαση του κοινού, ενώ η σάτιρα πρέπει να γεννά τον προβληματισμό και αρκετές φορές προδίδει μια μάλλον πικρή διάθεση ("πικρή σάτιρα"). Ολογοτέχνηςμετο σατιρικό του έργο έχει την δυνατότητα να στραφεί ενάντια στην ανθρώπινη συμπεριφορά, τόσο σε ατομικό όσο καισε συλλογικό επίπεδο. Μπορεί να επικρίνει και στηλιτεύει τόσο τα ανθρώπινα ελαττώματα όσο καιτα κακώς κείμενα της κοινωνίας, ενώ συχνά καυτηριάζει ξεπερασμένες καταστάσεις, ιδέες ή αντιλήψεις, που έχουν σαν αποτέλεσμα να κρατούν δέσμιο τον άνθρωπο καιτην κοινωνία του.[3]
Ενώ η σάτιρα μπορεί να αποτελέσει μέσο διασκέδασης, γι' αυτό και συχνά είναι βάση τουχιούμορκαι συνεπώς συστατικό της κωμωδίας, δεν περιορίζεται στον τομέα της ψυχαγωγίας.
ΗΑθηναϊκή δημοκρατία θεωρείται ότι αναπτύχθηκε σε υγιέστερη μορφή λόγω της κοινωνικής σάτιρας της θεατρικής κωμωδίας του Αριστοφάνη.