Οσουβάς της Βεγγάλης (βεγγαλικά: বাংলার সুবাহ Μπανλάρ Σουμπάχ, περσικά: صوبه بنگال Σουμπά-ι-Μπανγκάλα), ήταν διοικητική περιφέρεια της αυτοκρατορίας των Μουγκάλγια σχεδόν δύο αιώνες, από το1574 έως το1757
Στις 25 Σεπτεμβρίου 1574 ο Μουνίμ Χαν, διοικητής του στρατού της αυτοκρατορίας των Μουγκάλ, κατέλαβε την Ταντού, έδρα τουΝταούντ Χαν Καράνι, του τελευταίου κυβερνήτη του Σουλτανάτου της Βεγγάλης. Το 1574 σηματοδοτεί την έναρξη της κυριαρχίας των Μουγκάλ στην Βεγγάλη. Το 1717 η Βεγγάλη αναβαθμίζεται σε πριγκιπάτο με ναζίμ τον Μουρσίντ Κούλι Χαν. Μετά την ήττα του τελευταίου ναβάμπ της ανεξάρτητης Βεγγάλης Σιράτζ ουντ-Ντάουλα στη μάχη του Πλέσις στις 23 Ιουνίου 1757, η Βεγγάλη υποδουλώνεται στηνΒρετανία. Οι διάδοχοι τουουντ-Ντάουλα ήταν μαριονέτες που εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των Βρετανών αποικιοκρατών.
Το 1582 ο σουβάς της Βεγγάλης διαιρέθηκε σε 24 σαρκάρ (περιφέρειες). Πέντε σαρκάρ ανήκαν στην Ορίσσα (η οποία έγινε ανεξάρτητη επαρχία υπό τον αυτοκράτορα Τζαχανγκίρ) καιτα υπόλοιπα ανήκαν στη Βεγγάλη. Το 1607, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτοτα Τζαχανγκίρ, η Ορίσσα απέκτησε το καθεστώς σουβά (δηλ. επαρχίας). Πλέον η επαρχία αποτελούνταν από 19 σαρκάρ και 682 παργκάνα. Το 1658, προστέθηκαν 15 νέα σαρκάρ και 361 νέα παργκάνα. Το 1722 ο Μουρσίντ Κούλι Χαν κατήργησε τα σαρκάρ, αντικαθιστώντας ταμε 13 τσακάλ υποδιαιρούμενα σε 1.660 παργκάνα.
Αρχικά, η πρωτεύουσα του Σουβά ήταν η Τάντα. Στις 9 Νοεμβρίου 1595 οΜανΣινγκΑ' έθεσε τα θεμέλια γιατην ίδρυση της νέας πρωτεύουσας Ρατζμαχάλ, η οποία μετονομάστηκε σε Ακμπάρναγκαρ. Το 1610 η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε από το Ρατζμαχάλ στηΝτάκα (η οποία μετονομάστηκε σε Τζαχανγκιρναγκάρ). Το 1639 ο σάχης Σούτζα μεταφέρει την έδρα τουστο Ρατζμαχάλ. Το 1660 ο Μουαζάμ Χαν (μιρ Τζούμλα) μετέφερε την πρωτεύουσα στη Ντάκα. Το 1703 ο Μουρσίντ Κούλι Χαν μετέφερε τη πρωτεύουσα στο Μαξουνταμπάντ (η οποία μετονομάστηκε αργότερα σε Μουρσινταμπάντ).
