ΗΣτάλχελμ - Ένωση των στρατιωτών του μετώπου - (γερμ.Stahlhelm, Bund der Frontsoldaten), περισσότερο γνωστή μετο κοινό της όνομα, Χαλύβδινο Κράνος - (Der Stahlhelm), ήταν παραστρατιωτική οργάνωση της Γερμανίας, κατά την ιστορική περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Η οργάνωση, που ιδρύθηκε το1918, αμέσως μετά την ήττα της Γερμανίας στονΑ' Παγκόσμιο πόλεμο, από τον αξιωματικό του γερμανικού στρατού, Φραντς Ζέλτε, εξελίχθηκε γρήγορα στην μεγαλύτερη παραστρατιωτική μονάδα, - μέχρι την έλευση τωνΤαγμάτων Εφόδου - λειτούργησε σαντο ένοπλο τμήμα του δεξιού «Γερμανικού Εθνικού Λαϊκού Κόμματος», - (DNVP)- περιφρουρώντας τις δημόσιες εκδηλώσεις του.
Αμέσως μετά την υπογραφή της Ανακωχής της Κομπιέν, στις 11 Νοεμβρίου1918 - ο Γερμανικός Αυτοκρατορικός στρατός διαλύθηκε, όπως είχε συμφωνηθεί. Σαν αντιστάθμισμα, οι ηττημένοι στρατιωτικοί και στρατιώτες - αντίθετοι στο καθεστώς της Βαϊμάρης - δημιούργησαν παραστρατιωτικές ομάδες, γνωστές ως Φράικορπς (Freikorps). [1]
Στις 25 Δεκεμβρίου1918, καισαν απάντηση στηνΝοεμβριανή επανάστασητου ίδιου έτους, ο Ζέλτε, έφεδρος αξιωματικός και γόνος οικογένειας βιομηχάνων - μαζί με τους αδερφούς του Όιγκεν και Γκέοργκ, αλλά και τους άντρες της μονάδας του, του 66ου Συντάγματος Πυροβολικού, σχηματίζουν τηνΣτάλχελμστοΜαγδεβούργο. Το όνομα, πουστα ελληνικά σημαίνει, «Χαλύβδινο, ατσάλινο κράνος»,το εμπνεύστηκαν από το ίδιο το κράνος των στρατιωτών του πολέμου, που από το1916και μετά , ήταν ατσάλινο. Οι αρχικές θέσης της οργάνωσης, ήταν σαφώς φιλομοναρχικές- διεκδικούσαν την επιστροφή στηνΜοναρχία, αντι- δημοκρατικές - ασπάζονταν τηνάποψη της πισώπλατης μαχαιριάς, και αντιτίθεντο στο καθεστώς της Βαϊμάρης, καιαντι - σημιτικές. Επίσης, όπως όλα τα δεξιά κόμματα της εποχής, ήταν αντίθετοι μετην «Συνθήκη των Βερσαλλιών», της οποίας επιδίωκαν την ακύρωσή της. Πολιτικά, η Στάλχελμ συμπορευόταν μεταδυο μεγάλα δεξιά κόμματα, το «Γερμανικό Εθνικό Λαϊκό Κόμμα» (DNVP) καιτο «Γερμανικό Λαϊκό Κόμμα» (DVP) Η οργάνωση χρηματοδοτούνταν από την "Deutscher Herrenklub" μια ένωση Γερμανών βιομηχάνων, επιχειρηματιών και γαιοκτημόνων ενώ εξέδιδαν και εφημερίδα την "Der Stahlhelm".
Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα τουΚαπ, το1920καιτην επακόλουθη διάλυση των Φράικορπς, η συμμετοχή στις γραμμές της Στάλχελμ αυξήθηκε σημαντικά φτάνοντας στο μέγιστο των δυνάμεών της, το1930, όταν αριθμούσε 500.000 άντρες, μετηνΡάιχσβερνα αριθμεί μόνο 100.000.[2]
Το1929καιμε αφορμή τοδημοψήφισμα εκείνου του χρόνουη Στάλχελμ θα κατέβει καιστον κομματικό αγώνα, συμμετέχοντας σεμια καμπάνια, μαζί μετο «Εθνικοσοσιαλιστικόκαιτο «Εθνικό Λαϊκό Κόμμαγιατην υπερψήφιση τουΝΑΙ. Ανκαιστο δημοψήφισμα δεν υπερίσχυσε τοΝΑΙ, η Στάλχελμ όμως έμεινε στον κομματικό αγώνα αναλαμβάνοντας και άλλες τέτοιες πρωτοβουλίες.
Μετην άνοδο του Ναζιστικού κόμματος στην εξουσία, καιτην ένταξη του Ζέλτε στηνκυβέρνηση του Αδόλφου Χίτλερ, η Στάλχελμ άρχισε να φυλλοροεί προς ταΤάγματα Εφόδου, μέχρι το1934που απορροφήθηκε εντελώς από αυτά.