Ο ηθοποιός Λεοπόλντο Φρέγκολι, στον οποίο οφείλεται η ονομασία της διαταραχής.
ΤοΣύνδρομο Φρέγκολι (Fregoli) είναι σπάνια ψυχική διαταραχή, κατά την οποία ο πάσχων έχει τηνπαραίσθηση πως τα διαφορετικά πρόσωπα, μετα οποία συναναστρέφεται, είναι στην πραγματικότητα ο ίδιος άνθρωπος που εμφανίζεται συνεχώς μεταμφιεσμένος. Το σύνδρομο μπορεί να σχετίζεται μεεγκεφαλική βλάβη και εμφανίζει χαρακτηριστικά παράνοιας.[1][2]Ο ασθενής συχνά έχει την πεποίθηση πως το μεταμφιεσμένο άτομο τον καταδιώκει ή ακόμα πως θέλει νατον βλάψει.
Ο ασθενής μπορεί να ανακαλεί εσφαλμένα χώρους, αντικείμενα και γεγονότα. Αυτή η διαταραχή μπορεί να εξηγηθεί με «συνειρμικούς κόμβους», οι οποίοι συμβάλλουν στην ταύτιση πληροφοριών από ξένα πρόσωπα με ένα συγκεκριμένο, οικείο γιατον ασθενή άτομο. Αυτό σημαίνει πως ένα οικείο και ένα άγνωστο πρόσωπο, το οποίο μοιάζει γνώριμο στον ασθενή, θα ταυτιστούν συνειρμικά μεταξύ τους.[3]
Το σύνδρομο Φρέγκολι ταξινομείται ως μονοθεματική αυταπάτη, καθώς σχετίζεται με συγκεκριμένη παραληρηματική ιδέα, και ως σύνδρομο παραληρητικής παραγνώρισης, μια κατηγορία παραισθήσεων που περιλαμβάνουν εσφαλμένη αναγνώριση ανθρώπων, τόπων ή αντικειμένων.[4] Όπως καιμετοσύνδρομο Καπγκρά, οιψυχίατροι πιστεύουν ότι σχετίζεται μετην διαστρέβλωση της ικανότητας φυσιολογικής αντίληψηςτων ανθρωπίνων προσώπων.
Η πάθηση πήρε το όνομά της από τον Ιταλό ηθοποιό Λεοπόλντο Φρέγκολι, ο οποίος ήταν γνωστός γιατην ικανότητά τουνα κάνει γρήγορες αλλαγές στην εμφάνισή του κατά τη διάρκεια των παραστάσεων.
Η πρώτη καταγραφή της διαταραχής έγινε το1927 από τους P. Courbon και G. Fail στη μελέτη "Syndrome d'illusion de Frégoli et schizophrénie".[5]Σε αυτή περιέγραψαν την μαρτυρία μιας 27χρονης Βρετανίδας η οποία πίστευε πως καταδιώκεται από δύο ηθοποιούς του θεάτρου. Ισχυριζόταν πως οι ηθοποιοί την παρακολουθούσαν στενά και έπαιρναν την μορφή γνωστών της και περαστικών.
