(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Σύνδρομο ανήσυχων ποδιών - Βικιπαίδεια Μετάβαση σしぐまτたうοおみくろん περιεχόμενο

Σύνδρομο ανήσυχων ποδιών

Από τたうηいーた Βικιπαίδεια, τたうηいーたνにゅー ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών, επίσης γνωστό ως Νόσος Γουίλις-Έκμπομ, είναι γενικά μみゅーιいおたαあるふぁ μακροχρόνια διαταραχή πぱいοおみくろんυうぷしろん προκαλεί έντονη επιθυμία νにゅーαあるふぁ κινήσει κανείς τたうαあるふぁ πόδια τたうοおみくろんυうぷしろん.[1][2] Συχνά υπάρχει μみゅーιいおたαあるふぁ δυσάρεστη αίσθηση σしぐまτたうαあるふぁ πόδια πぱいοおみくろんυうぷしろん βελτιώνεται κάπως μετακινώντας τたうαあるふぁ.[1] Αυτό περιγράφεται συχνά ως πόνος ή μυρμήγκιασμα.[1] Περιστασιακά, μπορεί επίσης νにゅーαあるふぁ επηρεαστούν τたうαあるふぁ χέρια.[1] Ηいーた αίσθηση εκδηλώνεται γενικά όταν τたうοおみくろん άτομο είναι σしぐまεいぷしろん ηρεμία κかっぱαあるふぁιいおた ως εいぷしろんκかっぱ τούτου μπορεί νにゅーαあるふぁ δυσκολέψει τたうοおみくろんνにゅー ύπνο.[1] Λόγω της διατάραξης τたうοおみくろんυうぷしろん ύπνου, τたうαあるふぁ άτομα μみゅーεいぷしろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών μπορεί νにゅーαあるふぁ έχουν υπνηλία κατά τたうηいーた διάρκεια της ημέρας, μειωμένη ενέργεια, ευερεθιστότητα κかっぱαあるふぁιいおた καταθλιπτική διάθεση.[1] Επιπλέον, πολλοί έχουν συσπάσεις τたうωおめがνにゅー άκρων κατά τたうηいーた διάρκεια τたうοおみくろんυうぷしろん ύπνου.[3] Τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών δでるたεいぷしろんνにゅー είναι τたうοおみくろん ίδιο μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろん συνηθισμένο χτύπημα τたうοおみくろんυうぷしろん ποδιού ή τたうοおみくろん κούνημα τたうοおみくろんυうぷしろん ποδιού.[4]

Παράγοντες κινδύνου γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών περιλαμβάνουν χαμηλά επίπεδα σιδήρου, νεφρική ανεπάρκεια, νόσο τたうοおみくろんυうぷしろん Πάρκινσον, σακχαρώδη διαβήτη, ρευματοειδή αρθρίτιδα, εγκυμοσύνη κかっぱαあるふぁιいおた κοιλιοκάκη.[1][5][6] Κάποια φάρμακα μπορεί επίσης νにゅーαあるふぁ προκαλέσουν τたうηいーた διαταραχή, συμπεριλαμβανομένων αντικαταθλιπτικών, αντιψυχωσικών, αντιισταμινικών κかっぱαあるふぁιいおた αποκλειστών διαύλων ασβεστίου.[7] Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι.[1] Τたうοおみくろん ένα είναι τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών πρώιμης έναρξης πぱいοおみくろんυうぷしろん ξεκινά πぱいρろーιいおたνにゅー από τたうηいーたνにゅー ηλικία τたうωおめがνにゅー 45 ετών, εμφανίζεται σしぐまεいぷしろん οικογένειες κかっぱαあるふぁιいおた επιδεινώνεται μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー πάροδο τたうοおみくろんυうぷしろん χρόνου.[1] Τたうοおみくろん άλλο είναι τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών όψιμης έναρξης πぱいοおみくろんυうぷしろん ξεκινά μετά τたうηいーたνにゅー ηλικία τたうωおめがνにゅー 45 ετών, αρχίζει ξαφνικά κかっぱαあるふぁιいおた δでるたεいぷしろんνにゅー επιδεινώνεται.[1] Ηいーた διάγνωση βασίζεται γενικά σしぐまτたうαあるふぁ συμπτώματα ενός ατόμου αφού αποκλειστούν άλλες πιθανές αιτίες.[8]

Τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών μπορεί νにゅーαあるふぁ επιλυθεί εάν αντιμετωπιστεί τたうοおみくろん υποκείμενο πρόβλημα.[9] Διαφορετικά, ηいーた θεραπεία περιλαμβάνει αλλαγές σしぐまτたうοおみくろんνにゅー τρόπο ζωής κかっぱαあるふぁιいおた φαρμακευτική αγωγή.[1] Αλλαγές σしぐまτたうοおみくろんνにゅー τρόπο ζωής πぱいοおみくろんυうぷしろん μπορεί νにゅーαあるふぁ βοηθήσουν περιλαμβάνουν τたうηいーた διακοπή της χρήσης αλκοόλ κかっぱαあるふぁιいおた καπνού κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーたνにゅー υγιεινή τたうοおみくろんυうぷしろん ύπνου.[9] Τたうαあるふぁ φάρμακα πぱいοおみくろんυうぷしろん χρησιμοποιούνται περιλαμβάνουν λεβοντόπα ή αγωνιστές ντοπαμίνης όπως ηいーた πραμιπεξόλη.[5] Τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών επηρεάζει περίπου τたうοおみくろん 2,5–15% τたうοおみくろんυうぷしろん αμερικανικού πληθυσμού.[5] Οおみくろんιいおた γυναίκες προσβάλλονται συχνότερα από τたうαあるふぁ αρσενικά κかっぱαあるふぁιいおた γίνεται όλο κかっぱαあるふぁιいおた πぱいιいおたοおみくろん συχνό μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー ηλικία.[10]

Σημεία κかっぱαあるふぁιいおた συμπτώματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οおみくろんιいおた δυσαισθησίες σしぐまτたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών κυμαίνονται από πόνο στους μύες, έως «φαγούρα πぱいοおみくろんυうぷしろん δでるたεいぷしろんνにゅー μπορείς νにゅーαあるふぁ ξύσεις», «αίσθημα βουητού», δυσάρεστο «γαργαλητό πぱいοおみくろんυうぷしろん δでるたεいぷしろんνにゅー σταματά», αίσθημα «συρσίμαρτος» ή τραντάγματα τたうωおめがνにゅー άκρων όταν είναι ξύπνιος. Οおみくろんιいおた αισθήσεις συνήθως αρχίζουν ή εντείνονται κατά τたうηいーた διάρκεια της ήρεμης εγρήγορσης, όπως κατά τたうηいーた χαλάρωση, τたうοおみくろん διάβασμα ή ηいーた προσπάθεια γがんまιいおたαあるふぁ ύπνο.[11]

Είναι μみゅーιいおたαあるふぁ ασθένεια « φάσματος » μみゅーεいぷしろん μερικούς ανθρώπους νにゅーαあるふぁ βιώνουν μόνο μみゅーιいおたαあるふぁ μικρή ενόχληση κかっぱαあるふぁιいおた άλλους νにゅーαあるふぁ έχουν σημαντική διαταραχή τたうοおみくろんυうぷしろん ύπνου κかっぱαあるふぁιいおた της ποιότητας ζωής.[12]

Ηいーた αίσθηση—κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた ανάγκη γがんまιいおたαあるふぁ κίνηση—μπορεί νにゅーαあるふぁ επιστρέψει αμέσως μετά τたうηいーた διακοπή της κίνησης ή αργότερα. Τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών μπορεί νにゅーαあるふぁ ξεκινήσει σしぐまεいぷしろん οποιαδήποτε ηλικία, συμπεριλαμβανομένης της παιδικής ηλικίας, κかっぱαあるふぁιいおた είναι μみゅーιいおたαあるふぁ προοδευτική ασθένεια γがんまιいおたαあるふぁ ορισμένους, ενώ τたうαあるふぁ συμπτώματα μπορεί νにゅーαあるふぁ υποχωρήσουν σしぐまεいぷしろん άλλους.[13] Σしぐまεいぷしろん μみゅーιいおたαあるふぁ έρευνα μεταξύ τたうωおめがνにゅー μελών τたうοおみくろんυうぷしろん Ιδρύματος γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん Σύνδρομο Ανήσυχων Ποδιών, διαπιστώθηκε ότι έως κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろん 45% τたうωおめがνにゅー ασθενών είχαν τたうαあるふぁ πρώτα συμπτώματα πぱいρろーιいおたνにゅー από τたうηいーたνにゅー ηλικία τたうωおめがνにゅー 20 ετών.[14]

Αίτια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ενώ ηいーた αιτία τたうοおみくろんυうぷしろん συνδρόμου είναι γενικά άγνωστη, πιστεύεται ότι προκαλείται από αλλαγές σしぐまτたうοおみくろんνにゅー νευροδιαβιβαστή ντοπαμίνη[15] μみゅーεいぷしろん αποτέλεσμα τたうηいーたνにゅー ανώμαλη χρήση σιδήρου από τたうοおみくろんνにゅー εγκέφαλο. Τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών συχνά οφείλεται σしぐまεいぷしろん ανεπάρκεια σιδήρου. Άλλες σχετικές καταστάσεις μπορεί νにゅーαあるふぁ περιλαμβάνουν νεφρική νόσο τελικού σταδίου κかっぱαあるふぁιいおた αιμοκάθαρση, ανεπάρκεια φυλλικού οξέος, ανεπάρκεια μαγνησίου, υπνική άπνοια, διαβήτη, περιφερική νευροπάθεια, νόσο τたうοおみくろんυうぷしろん Πάρκινσον κかっぱαあるふぁιいおた ορισμένες αυτοάνοσες ασθένειες, όπως ηいーた σκλήρυνση κατά πλάκας.[16] Τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών μπορεί νにゅーαあるふぁ επιδεινωθεί κατά τたうηいーたνにゅー εγκυμοσύνη, πιθανώς λόγω τたうωおめがνにゅー αυξημένων επιπέδων οιστρογόνων.[17] Ηいーた χρήση αλκοόλ, προϊόντων νικοτίνης κかっぱαあるふぁιいおた καφεΐνης μπορεί νにゅーαあるふぁ σχετίζεται μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろん σύνδρομο. Μみゅーιいおたαあるふぁ μελέτη τたうοおみくろんυうぷしろん 2014 από τたうηいーたνにゅー Αμερικανική Ακαδημία Νευρολογίας διαπίστωσε επίσης ότι τたうαあるふぁ μειωμένα επίπεδα οξυγόνου σしぐまτたうαあるふぁ πόδια συσχετίστηκαν έντονα μみゅーεいぷしろん τたうηいーた σοβαρότητα τたうωおめがνにゅー συμπτωμάτων τたうοおみくろんυうぷしろん συνδρόμου ανήσυχων ποδιών σしぐまεいぷしろん ασθενείς πぱいοおみくろんυうぷしろん δでるたεいぷしろんνにゅー έλαβαν θεραπεία.[15]

ΔでるたΕいぷしろんΠぱいΥうぷしろん[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει παρατηρηθεί συσχέτιση μεταξύ της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής κかっぱαあるふぁιいおた υπερκινητικότητας (ADHD) κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろんυうぷしろん συνδρόμου ανήσυχων ποδιών ή της περιοδικής διαταραχής της κίνησης τたうωおめがνにゅー άκρων.[18] Κかっぱαあるふぁιいおた οおみくろんιいおた δύο καταστάσεις φαίνεται νにゅーαあるふぁ συνδέονται μみゅーεいぷしろん δυσλειτουργίες πぱいοおみくろんυうぷしろん σχετίζονται μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろんνにゅー νευροδιαβιβαστή ντοπαμίνη κかっぱαあるふぁιいおた τたうαあるふぁ κοινά φάρμακα κかっぱαあるふぁιいおた γがんまιいおたαあるふぁ τις δύο καταστάσεις μεταξύ άλλων συστημάτων, επηρεάζουν τたうαあるふぁ επίπεδα ντοπαμίνης σしぐまτたうοおみくろんνにゅー εγκέφαλο.[19] Μみゅーιいおたαあるふぁ μελέτη τたうοおみくろんυうぷしろん 2005 πρότεινε ότι έως κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろん 44% τたうωおめがνにゅー ατόμων μみゅーεいぷしろん ΔでるたΕいぷしろんΠぱいΥうぷしろん είχαν συνυπάρχον σύνδρομο ανήσυχων ποδιών κかっぱαあるふぁιいおた έως κかっぱαあるふぁιいおた 26% τたうωおめがνにゅー ατόμων μみゅーεいぷしろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών είχαν επιβεβαιώσει ΔでるたΕいぷしろんΠぱいΥうぷしろん ή συμπτώματα της πάθησης.[20]

Φάρμακα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ορισμένα φάρμακα μπορεί νにゅーαあるふぁ προκαλέσουν ή νにゅーαあるふぁ επιδεινώσουν τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών ή νにゅーαあるふぁ τたうοおみくろん προκαλέσουν δευτερογενώς, όπως:

  • ορισμένα αντιεμετικά (αντιντοπαμινεργικά)[21]
  • ορισμένα αντιισταμινικά (ειδικά τたうαあるふぁ καταπραϋντικά, πρώτης γενιάς αντιισταμινικά Ηいーた1 συχνά σしぐまεいぷしろん φάρμακα γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん κρυολόγημα χωρίς ιατρική συνταγή)[21]
  • πολλά αντικαταθλιπτικά (τόσο παλαιότερα τρικυκλικά όσο κかっぱαあるふぁιいおた νεότερα SSRI )[21]
  • αντιψυχωσικά κかっぱαあるふぁιいおた ορισμένα αντιεπιληπτικά
  • μみゅーιいおたαあるふぁ αντίδραση ανάκαμψης τたうωおめがνにゅー ηρεμιστικών-υπνωτικών φαρμάκων όπως τたうοおみくろん στερητικό σύνδρομο βενζοδιαζεπίνης από τたうηいーた διακοπή ηρεμιστικών βενζοδιαζεπινών ή υπνωτικών χαπιών
  • Ηいーた στέρηση αλκοόλ μπορεί επίσης νにゅーαあるふぁ προκαλέσει σύνδρομο ανήσυχων ποδιών κかっぱαあるふぁιいおた άλλες κινητικές διαταραχές όπως ηいーた ακαθησία κかっぱαあるふぁιいおた οおみくろん παρκινσονισμός πぱいοおみくろんυうぷしろん συνήθως συνδέονται μみゅーεいぷしろん αντιψυχωσικά[22]
  • Ηいーた απόσυρση οπιοειδών σχετίζεται μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー πρόκληση κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーたνにゅー επιδείνωση τたうοおみくろんυうぷしろん RLS[23]

Γενετική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περισσότερο από τたうοおみくろん 60% τたうωおめがνにゅー περιπτώσεων συνδρόμου ανήσυχων ποδιών είναι οικογενείς κかっぱαあるふぁιいおた κληρονομούνται μみゅーεいぷしろん αυτοσωμικό κυρίαρχο τρόπο μみゅーεいぷしろん μεταβλητή διείσδυση.[24]

Ηいーた έρευνα κかっぱαあるふぁιいおた οおみくろんιいおた νεκροψίες εγκεφάλου έχουν ενοχοποιήσει τόσο τたうοおみくろん ντοπαμινεργικό σύστημα όσο κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーたνにゅー ανεπάρκεια σιδήρου σしぐまτたうηいーた μέλαινα ουσία.[25] Οおみくろん σίδηρος είναι καλά κατανοητό ότι είναι ένας ουσιαστικός συμπαράγοντας γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん σχηματισμό της λεβοντόπας, τたうοおみくろんυうぷしろん προδρόμου της ντοπαμίνης.

Μηχανισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αあるふぁνにゅー κかっぱαあるふぁιいおた είναι μόνο εいぷしろんνにゅー μέρει κατανοητό, ηいーた παθοφυσιολογία τたうοおみくろんυうぷしろん συνδρόμου ανήσυχων ποδιών μπορεί νにゅーαあるふぁ περιλαμβάνει ανωμαλίες τたうοおみくろんυうぷしろん συστήματος ντοπαμίνης κかっぱαあるふぁιいおた σιδήρου.[26][27] Υπάρχει επίσης ένας κοινώς αποδεκτός επεξηγηματικός μηχανισμός τたうοおみくろんυうぷしろん κιρκάδιου ρυθμού πぱいοおみくろんυうぷしろん σχετίζεται μみゅーεいぷしろん αυτόν, οおみくろん οποίος φαίνεται κλινικά απλώς από βιοδείκτες τたうοおみくろんυうぷしろん κιρκάδιου ρυθμού, όπως ηいーた θερμοκρασία τたうοおみくろんυうぷしろん σώματος.[28] Οおみくろんιいおた αλληλεπιδράσεις μεταξύ της μειωμένης νευρωνικής πρόσληψης σιδήρου κかっぱαあるふぁιいおた τたうωおめがνにゅー λειτουργιών τたうωおめがνにゅー κυττάρων πぱいοおみくろんυうぷしろん περιέχουν νευρομελανίνη κかっぱαあるふぁιいおた παράγουν ντοπαμίνη έχουν ρόλο σしぐまτたうηいーたνにゅー ανάπτυξη τたうοおみくろんυうぷしろん συνδρόμου ανήσυχων ποδιών, υποδεικνύοντας ότι ηいーた ανεπάρκεια σιδήρου μπορεί νにゅーαあるふぁ επηρεάσει τις ντοπαμινεργικές μεταδόσεις τたうοおみくろんυうぷしろん εγκεφάλου μみゅーεいぷしろん διαφορετικούς τρόπους.[29]

Οおみくろんιいおた έσω θαλαμικοί πυρήνες μπορεί επίσης νにゅーαあるふぁ παίζουν ρόλο σしぐまτたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών ως μέρος τたうοおみくろんυうぷしろん μεταιχμιακού συστήματος πぱいοおみくろんυうぷしろん διαμορφώνεται από τたうοおみくろん ντοπαμινεργικό σύστημα[30] κかっぱαあるふぁιいおた πぱいοおみくろんυうぷしろん μπορεί νにゅーαあるふぁ επηρεάσει τたうηいーたνにゅー αντίληψη τたうοおみくろんυうぷしろん πόνου.[31] Βελτίωση τたうωおめがνにゅー συμπτωμάτων τたうοおみくろんυうぷしろん συνδρόμου ανήσυχων ποδιών παρατηρείται σしぐまεいぷしろん άτομα πぱいοおみくろんυうぷしろん λαμβάνουν αγωνιστές ντοπαμίνης χαμηλής δόσης.[32]

Διάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δでるたεいぷしろんνにゅー υπάρχουν ειδικές εξετάσεις γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών, αλλά χρησιμοποιούνται μみゅーηいーた ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろんνにゅー αποκλεισμό άλλων αιτιών, όπως οおみくろんιいおた ανεπάρκειες βιταμινών. Πέντε συμπτώματα χρησιμοποιούνται γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーたνにゅー επιβεβαίωση της διάγνωσης:

  • Έντονη επιθυμία γがんまιいおたαあるふぁ κίνηση τたうωおめがνにゅー άκρων, πぱいοおみくろんυうぷしろん συνήθως σχετίζεται μみゅーεいぷしろん δυσάρεστες ή άβολες αισθήσεις.
  • Αρχίζει ή επιδεινώνεται κατά τたうηいーた διάρκεια της αδράνειας ή της ανάπαυσης.
  • Βελτιώνεται ή εξαφανίζεται (τουλάχιστον προσωρινά) μみゅーεいぷしろん τたうηいーた δραστηριότητα.
  • Επιδεινώνεται τたうοおみくろん βράδυ.
  • Αυτά τたうαあるふぁ συμπτώματα δでるたεいぷしろんνにゅー προκαλούνται από καμία ιατρική ή συμπεριφορική πάθηση.

Αυτά τたうαあるふぁ συμπτώματα δでるたεいぷしろんνにゅー είναι απαραίτητα, όπως τたうαあるふぁ παραπάνω, αλλά εμφανίζονται συχνά σしぐまεいぷしろん ασθενείς μみゅーεいぷしろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών:[33]

  • γενετικό στοιχείο ή οικογενειακό ιστορικό μみゅーεいぷしろん RLS
  • καλή ανταπόκριση σしぐまτたうηいーた ντοπαμινεργική θεραπεία
  • περιοδικές κινήσεις τたうωおめがνにゅー ποδιών κατά τたうηいーた διάρκεια της ημέρας ή τたうοおみくろんυうぷしろん ύπνου
  • περισσότερο επηρεάζονται άτομα μέσης ή μεγαλύτερης ηλικίας
  • παρουσιάζονται άλλες διαταραχές ύπνου
  • Τたうαあるふぁ μειωμένα αποθέματα σιδήρου μπορεί νにゅーαあるふぁ αποτελούν παράγοντα κινδύνου κかっぱαあるふぁιいおた πρέπει νにゅーαあるふぁ αξιολογούνται

Σύμφωνα μみゅーεいぷしろん τたうηいーた Διεθνή Ταξινόμηση τたうωおめがνにゅー Διαταραχών Ύπνου (ICSD-3), τたうαあるふぁ κύρια συμπτώματα πρέπει νにゅーαあるふぁ σχετίζονται μみゅーεいぷしろん μみゅーιいおたαあるふぁ διαταραχή ή διαταραχή ύπνου προκειμένου νにゅーαあるふぁ υποστηριχθεί ηいーた διάγνωση συνδρόμου ανήσυχων ποδιών.[34] Όπως αναφέρεται σしぐまεいぷしろん αυτή τたうηいーたνにゅー ταξινόμηση, τたうαあるふぁ συμπτώματα τたうοおみくろんυうぷしろん συνδρόμου ανήσυχων ποδιών θしーたαあるふぁ πρέπει νにゅーαあるふぁ ξεκινούν ή νにゅーαあるふぁ επιδεινώνονται σしぐまτたうηいーたνにゅー ακινησία, νにゅーαあるふぁ ανακουφίζονται κατά τたうηいーたνにゅー κίνηση, νにゅーαあるふぁ εμφανίζονται αποκλειστικά ή κυρίως τたうοおみくろん βράδυ κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーた νύχτα, νにゅーαあるふぁ μみゅーηいーたνにゅー προκαλούνται από άλλες ιατρικές ή συμπεριφορικές καταστάσεις κかっぱαあるふぁιいおた νにゅーαあるふぁ βλάπτουν τたうηいーたνにゅー ποιότητα ζωής τたうοおみくろんυうぷしろん ατόμου..[34][35] Γενικά, επηρεάζονται κかっぱαあるふぁιいおた τたうαあるふぁ δύο πόδια, αλλά σしぐまεいぷしろん ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει ασυμμετρία.

Διαφορική διάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οおみくろんιいおた πぱいιいおたοおみくろん κοινές παθήσεις πぱいοおみくろんυうぷしろん πρέπει νにゅーαあるふぁ διαφοροδιαγνώσκονται μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών περιλαμβάνουν κράμπες σしぐまτたうαあるふぁ πόδια, δυσφορία θέσης, τοπικό τραυματισμό τたうοおみくろんυうぷしろん ποδιού, αρθρίτιδα, οίδημα ποδιών, φλεβική στάση, περιφερική νευροπάθεια, ριζοπάθεια, κούνημα ποδιών λόγω συνήθειας, άγχος, μυαλγία κかっぱαあるふぁιいおた παθολογία πぱいοおみくろんυうぷしろん προκαλείται από φάρμακα.[4]

Ηいーた περιφερική αρτηριακή νόσος κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた αρθρίτιδα μπορούν επίσης νにゅーαあるふぁ προκαλέσουν πόνο σしぐまτたうαあるふぁ πόδια, αλλά αυτός συνήθως χειροτερεύει μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー κίνηση.[3]

Υπάρχουν λιγότερο κοινές διαφορικές διαγνωστικές καταστάσεις πぱいοおみくろんυうぷしろん περιλαμβάνουν μυελοπάθεια, μυοπάθεια, αγγειακή ή νευρογενή χωλότητα, υποτασική ακαθησία κかっぱαあるふぁιいおた ορθοστατικό τρόμο.[4]

Θεραπευτική αγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εάν τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών δでるたεいぷしろんνにゅー συνδέεται μみゅーεいぷしろん μみゅーιいおたαあるふぁ υποκείμενη αιτία, ηいーた συχνότητά τたうοおみくろんυうぷしろん μπορεί νにゅーαあるふぁ μειωθεί μみゅーεいぷしろん τροποποιήσεις σしぐまτたうοおみくろんνにゅー τρόπο ζωής, όπως ηいーた βελτίωση της υγιεινής τたうοおみくろんυうぷしろん ύπνου, ηいーた τακτική άσκηση κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた διακοπή τたうοおみくろんυうぷしろん καπνίσματος.[36] Τたうαあるふぁ φάρμακα πぱいοおみくろんυうぷしろん χρησιμοποιούνται μπορεί νにゅーαあるふぁ περιλαμβάνουν αγωνιστές ντοπαμίνης ή γκαμπαπεντίνη σしぐまεいぷしろん άτομα μみゅーεいぷしろん καθημερινό σύνδρομο ανήσυχων ποδιών κかっぱαあるふぁιいおた οπιοειδή γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーた θεραπεία ανθεκτικών περιπτώσεων.[23]

Ηいーた θεραπεία τたうοおみくろんυうぷしろん συνδρόμου ανήσυχων ποδιών δでるたεいぷしろんνにゅー θしーたαあるふぁ πρέπει νにゅーαあるふぁ εξετάζεται μέχρι νにゅーαあるふぁ αποκλειστούν πιθανά ιατρικά αίτια. Τたうοおみくろん δευτερογενές σύνδρομο ανήσυχων ποδιών μπορεί νにゅーαあるふぁ θεραπευτεί εάν υποκείμενες ιατρικές καταστάσεις (αναιμία) αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά.

Τたうοおみくろん τέντωμα τたうωおめがνにゅー μυών τたうωおめがνにゅー ποδιών μπορεί νにゅーαあるふぁ φέρει προσωρινή ανακούφιση.[11][37] Τたうοおみくろん περπάτημα κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた κίνηση τたうωおめがνにゅー ποδιών, όπως υποδηλώνει τたうοおみくろん όνομα «ανήσυχα πόδια», προσφέρει προσωρινή ανακούφιση. Σしぐまτたうηいーたνにゅー πραγματικότητα, όσοι έχουν σύνδρομο ανήσυχων ποδιών συχνά έχουν μみゅーιいおたαあるふぁ σχεδόν ανεξέλεγκτη ανάγκη νにゅーαあるふぁ περπατήσουν κかっぱαあるふぁιいおた επομένως ανακουφίζουν τたうαあるふぁ συμπτώματα ενώ κινούνται. Δυστυχώς, τたうαあるふぁ συμπτώματα συνήθως επιστρέφουν αμέσως μετά τたうηいーた διακοπή της κίνησης κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろんυうぷしろん περπατήματος. Μみゅーιいおたαあるふぁ συσκευή αντιδιεγερτικής δόνησης έχει βρεθεί ότι βοηθά ορισμένα άτομα μみゅーεいぷしろん πρωτογενή σύνδρομο ανήσυχων ποδιών νにゅーαあるふぁ βελτιώσουν τたうοおみくろんνにゅー ύπνο τους.[38]

Φάρμακα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γがんまιいおたαあるふぁ όσους τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών διαταράσσει ή εμποδίζει τたうοおみくろんνにゅー ύπνο ή τις τακτικές καθημερινές δραστηριότητες, ηいーた φαρμακευτική αγωγή μπορεί νにゅーαあるふぁ είναι χρήσιμη. Τたうαあるふぁ στοιχεία υποστηρίζουν τたうηいーた χρήση αγωνιστών ντοπαμίνης, όπως: πραμιπεξόλη, ροπινιρόλη, ροτιγοτίνη κかっぱαあるふぁιいおた καβεργολίνη.[39][40] Μειώνουν τたうαあるふぁ συμπτώματα, βελτιώνουν τたうηいーたνにゅー ποιότητα τたうοおみくろんυうぷしろん ύπνου κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーたνにゅー ποιότητα ζωής.[41] Ηいーた λεβοντόπα είναι επίσης αποτελεσματική.[42] Ωστόσο, ηいーた περγολίδη κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた καβεργολίνη συνιστώνται λιγότερο λόγω της συσχέτισής τους μみゅーεいぷしろん αυξημένο κίνδυνο βαλβιδικής καρδιακής νόσου.[43] Ηいーた ροπινιρόλη έχει ταχύτερη έναρξη μみゅーεいぷしろん μικρότερη διάρκεια.[44] Ηいーた ροτιγοτίνη χρησιμοποιείται συνήθως ως διαδερμικό έμπλαστρο πぱいοおみくろんυうぷしろん παρέχει συνεχώς σταθερές συγκεντρώσεις φαρμάκου σしぐまτたうοおみくろん πλάσμα, μみゅーεいぷしろん αποτέλεσμα τたうηいーたνにゅー ιδιαίτερη θεραπευτική της δράση σしぐまεいぷしろん ασθενείς μみゅーεいぷしろん συμπτώματα κかっぱαあるふぁθしーた' όλη τたうηいーた διάρκεια της ημέρας.[44] Μみゅーιいおたαあるふぁ ανασκόπηση βρήκε ότι ηいーた πραμιπεξόλη είναι καλύτερη από τたうηいーた ροπινιρόλη.[45]

Υπάρχουν, ωστόσο, προβλήματα μみゅーεいぷしろん τたうηいーた χρήση αγωνιστών ντοπαμίνης συμπεριλαμβανομένης της αύξησης. Αυτή είναι μみゅーιいおたαあるふぁ ιατρική κατάσταση όπου τたうοおみくろん ίδιο τたうοおみくろん φάρμακο προκαλεί τたうαあるふぁ συμπτώματα νにゅーαあるふぁ αυξάνονται σしぐまεいぷしろん σοβαρότητα κかっぱαあるふぁιいおたνにゅーαあるふぁ εμφανίζονται νωρίτερα μέσα σしぐまτたうηいーたνにゅー ημέρα. Οおみくろんιいおた αγωνιστές ντοπαμίνης μπορεί επίσης νにゅーαあるふぁ προκαλέσουν ανάκαμψη τたうωおめがνにゅー συμπτωμάτων καθώς ηいーた δράση τたうοおみくろんυうぷしろん φαρμάκου υποχωρεί. Σしぐまεいぷしろん πολλές περιπτώσεις, όσο περισσότεροι χρησιμοποιούνται οおみくろんιいおた αγωνιστές ντοπαμίνης τόσο υψηλότερος είναι οおみくろん κίνδυνος αύξησης κかっぱαあるふぁιいおた ανάκαμψης καθώς κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた σοβαρότητα τたうωおめがνにゅー συμπτωμάτων. Επίσης, μみゅーιいおたαあるふぁ πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι οおみくろんιいおた αγωνιστές ντοπαμίνης πぱいοおみくろんυうぷしろん χρησιμοποιούνται σしぐまτたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών μπορεί νにゅーαあるふぁ οδηγήσουν σしぐまεいぷしろん αύξηση τたうοおみくろんυうぷしろん καταναγκαστικού τζόγου.[46]

  • Ηいーた γκαμπαπεντίνη κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた πρεγκαμπαλίνη είναι μみゅーηいーた ντοπαμινεργικές θεραπείες γがんまιいおたαあるふぁ μέτριο έως σοβαρό πρωτοπαθές σύνδρομο ανήσυχων ποδιών.[47]
  • Τたうαあるふぁ οπιοειδή ενδείκνυνται μόνο σしぐまεいぷしろん σοβαρές περιπτώσεις πぱいοおみくろんυうぷしろん δでるたεいぷしろんνにゅー ανταποκρίνονται σしぐまεいぷしろん άλλα μέτρα λόγω της πολύ μεγάλης πιθανότητας κατάχρησης κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろんυうぷしろん υψηλού ποσοστού παρενεργειών, πぱいοおみくろんυうぷしろん μπορεί νにゅーαあるふぁ περιλαμβάνουν δυσκοιλιότητα, κόπωση κかっぱαあるふぁιいおた πονοκέφαλο.[23][48]

Οおみくろんιいおた βενζοδιαζεπίνες, όπως ηいーた διαζεπάμη ή ηいーた κλοναζεπάμη, δでるたεいぷしろんνにゅー συνιστώνται γενικά,[49] κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた αποτελεσματικότητά τους είναι άγνωστη.[50] Ωστόσο, μερικές φορές εξακολουθούν νにゅーαあるふぁ χρησιμοποιούνται ως δεύτερη γραμμή,[51] ως πρόσθετοι πράκτορες.[50]

Πρόγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τたうαあるふぁ συμπτώματα τたうοおみくろんυうぷしろん συνδρόμου ανήσυχων ποδιών μπορεί σταδιακά νにゅーαあるふぁ επιδεινωθούν μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー ηλικία, αあるふぁνにゅー κかっぱαあるふぁιいおた πぱいιいおたοおみくろん αργά γがんまιいおたαあるふぁ τたうαあるふぁ άτομα μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー ιδιοπαθή μορφή τたうοおみくろんυうぷしろん συνδρόμου παρά γがんまιいおたαあるふぁ τたうαあるふぁ άτομα πぱいοおみくろんυうぷしろん έχουν επίσης μみゅーιいおたαあるふぁ σχετική ιατρική πάθηση.[52] Οおみくろんιいおた τρέχουσες θεραπείες μπορούν νにゅーαあるふぁ ελέγξουν τたうηいーた διαταραχή, ελαχιστοποιώντας τたうαあるふぁ συμπτώματα κかっぱαあるふぁιいおた αυξάνοντας τις περιόδους ξεκούραστου ύπνου. Επιπλέον, μερικοί άνθρωποι έχουν υφέσεις, περιόδους κατά τις οποίες τたうαあるふぁ συμπτώματα μειώνονται ή εξαφανίζονται γがんまιいおたαあるふぁ μέρες, εβδομάδες ή μήνες, αあるふぁνにゅー κかっぱαあるふぁιいおた τたうαあるふぁ συμπτώματα συνήθως επανεμφανίζονται τελικά.[52] Ηいーた διάγνωση συνδρόμου ανήσυχων ποδιών δでるたεいぷしろんνにゅー υποδηλώνει ή προμηνύει άλλη νευρολογική ασθένεια, όπως ηいーた νόσος τたうοおみくろんυうぷしろん Πάρκινσον.[52] Τたうαあるふぁ συμπτώματά τたうοおみくろんυうぷしろん μπορεί νにゅーαあるふぁ επιδεινωθούν μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー πάροδο τたうοおみくろんυうぷしろん χρόνου όταν χρησιμοποιούνται φάρμακα πぱいοおみくろんυうぷしろん σχετίζονται μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー ντοπαμίνη γがんまιいおたαあるふぁ θεραπεία, μみゅーιいおたαあるふぁ επίδραση πぱいοおみくろんυうぷしろん ονομάζεται «αύξηση» πぱいοおみくろんυうぷしろん μπορεί νにゅーαあるふぁ αντιπροσωπεύει συμπτώματα πぱいοおみくろんυうぷしろん εμφανίζονται όλη τたうηいーたνにゅー ημέρα κかっぱαあるふぁιいおた επηρεάζει τις κινήσεις όλων τたうωおめがνにゅー άκρων.[52] Δでるたεいぷしろんνにゅー υπάρχει θεραπεία γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών.[52]

Επιδημιολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών επηρεάζει περίπου τたうοおみくろん 2,5–15% τたうοおみくろんυうぷしろん αμερικανικού πληθυσμού.[5][53] Ηいーた μειοψηφία (περίπου 2,7% τたうοおみくろんυうぷしろん πληθυσμού) εμφανίζει καθημερινά ή σοβαρά συμπτώματα.[54] Τたうοおみくろん σύνδρομο είναι δύο φορές πぱいιいおたοおみくろん συχνό στις γυναίκες αあるふぁπぱい' ό,τたうιいおた στους άνδρες,[55] κかっぱαあるふぁιいおた οおみくろんιいおた Καυκάσιοι είναι πぱいιいおたοおみくろん επιρρεπείς από τたうαあるふぁ άτομα αφρικανικής καταγωγής.[53] Τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών εμφανίζεται σしぐまτたうοおみくろん 3% τたうωおめがνにゅー ατόμων από τις περιοχές της Μεσογείου ή της Μέσης Ανατολής κかっぱαあるふぁιいおた σしぐまτたうοおみくろん 1-5% τたうωおめがνにゅー ατόμων από τたうηいーたνにゅー Ανατολική Ασία, υποδεικνύοντας ότι διαφορετικοί γενετικοί ή περιβαλλοντικοί παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της διατροφής, μπορεί νにゅーαあるふぁ παίζουν ρόλο σしぐまτたうοおみくろんνにゅー επιπολασμό αυτού τたうοおみくろんυうぷしろん συνδρόμου.[53][56] Τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών πぱいοおみくろんυうぷしろん διαγιγνώσκεται σしぐまεいぷしろん μεγαλύτερη ηλικία έχει πぱいιいおたοおみくろん σοβαρή πορεία.[37] Τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών είναι ακόμη πぱいιいおたοおみくろん συχνό σしぐまεいぷしろん άτομα μみゅーεいぷしろん ανεπάρκεια σιδήρου, εγκυμοσύνη ή νεφρική νόσο τελικού σταδίου.[57][58] Ηいーた δημοσκόπηση τたうοおみくろんυうぷしろん Εθνικού Ιδρύματος Ύπνου τたうοおみくろんυうぷしろん 1998 γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろんνにゅー ύπνο σしぐまτたうηいーたνにゅー Αμερική έδειξε ότι έως κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろん 25 τοις εκατό τたうωおめがνにゅー εγκύων ανέπτυξαν σύνδρομο ανήσυχων ποδιών κατά τたうοおみくろん τρίτο τρίμηνο.[59] Ηいーた κακή γενική κατάσταση υγείας εμφανίζει επίσης συσχέτιση.[60]

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες κινδύνου γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας, τたうοおみくろんυうぷしろん οικογενειακού ιστορικού κかっぱαあるふぁιいおた της ουραιμίας. Οおみくろん επιπολασμός τたうοおみくろんυうぷしろん συνδρόμου ανήσυχων ποδιών τείνει νにゅーαあるふぁ αυξάνεται μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー ηλικία, καθώς κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた σοβαρότητά τたうοおみくろんυうぷしろん κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた μεγαλύτερη διάρκεια τたうωおめがνにゅー συμπτωμάτων. Τたうαあるふぁ άτομα μみゅーεいぷしろん ουραιμία πぱいοおみくろんυうぷしろん υποβάλλονται σしぐまεいぷしろん νεφρική αιμοκάθαρση έχουν επιπολασμό από 20% έως 57%, ενώ εκείνα πぱいοおみくろんυうぷしろん υποβάλλονται σしぐまεいぷしろん μεταμόσχευση νεφρού βελτιώνονται σしぐまεいぷしろん σύγκριση μみゅーεいぷしろん αυτά πぱいοおみくろんυうぷしろん υποβάλλονται σしぐまεいぷしろん αιμοκάθαρση.[61]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ηいーた πρώτη γνωστή ιατρική περιγραφή τたうοおみくろんυうぷしろん συνδρόμου έγινε από τたうοおみくろんνにゅー Σしぐまεいぷしろんρろー Τόμας Γουίλις τたうοおみくろん 1672.[62] Οおみくろん Γουίλις τόνισε τたうηいーた διαταραχή τたうοおみくろんυうぷしろん ύπνου κかっぱαあるふぁιいおた τις κινήσεις τたうωおめがνにゅー άκρων πぱいοおみくろんυうぷしろん βιώνουν τたうαあるふぁ άτομα μみゅーεいぷしろん σύνδρομο ανήσυχων ποδιών. Αρχικά ηいーた πραμάτεια δημοσιεύτηκε σしぐまτたうαあるふぁ Λατινικά ( De Anima Brutorum, 1672) αλλά αργότερα μεταφράστηκε σしぐまτたうαあるふぁ αγγλικά ( The London Practice of Physick, 1685).

Σしぐまτたうηいーた συνέχεια, δημοσιεύθηκαν άλλες περιγραφές τたうοおみくろんυうぷしろん συνδρόμου ανήσυχων ποδιών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων τたうωおめがνにゅー Φρανσουά Μπουασιέ νにゅーτたうεいぷしろん Σωβάζ (1763), Μάγκνους Χους (1849), Τζορτζ Μίλερ Μπιρντ (1880), Ζぜーたωおめがρろーζぜーた Ζぜーたιいおたλらむだ νにゅーτたうεいぷしろん λらむだαあるふぁ Τουρέτ (1898) κかっぱαあるふぁιいおた Χέρμαν Οπενχάιμ (1923).[62][63] Ωστόσο, μόλις τρεις αιώνες μετά τたうοおみくろんνにゅー Γουίλις, τたうοおみくろん 1945, οおみくろん Κかっぱαあるふぁρろーλらむだ-Άξελ Έκμπομ (1907–1977) παρείχε μみゅーιいおたαあるふぁ λεπτομερή κかっぱαあるふぁιいおた περιεκτική αναφορά αυτής της κατάστασης σしぐまτたうηいーた διδακτορική τたうοおみくろんυうぷしろん διατριβή, ανήσυχα πόδια: κλινική μελέτη της έως τώρα παραβλεφθείσας ασθένειας.[64] Οおみくろん Έκμπομ επινόησε τたうοおみくろんνにゅー όρο «ανήσυχα πόδια» κかっぱαあるふぁιいおた συνέχισε νにゅーαあるふぁ εργάζεται πάνω σしぐまεいぷしろん αυτή τたうηいーた διαταραχή σしぐまεいぷしろん όλη τたうηいーた διάρκεια της καριέρας τたうοおみくろんυうぷしろん. Περιέγραψε τたうαあるふぁ βασικά διαγνωστικά συμπτώματα, τたうηいーた διαφορική διάγνωση από άλλες καταστάσεις, τたうοおみくろんνにゅー επιπολασμό, τたうηいーた σχέση μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー αναιμία κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーたνにゅー εμφάνισή τたうοおみくろんυうぷしろん κατά τたうηいーた διάρκεια της εγκυμοσύνης.[65][66]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 «What Is Restless Legs Syndrome?». NHLBI. 1 Νοεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 21 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2016. 
  2. «Restless Legs Syndrome Information Page | National Institute of Neurological Disorders and Stroke». Ninds.nih.gov. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2019. 
  3. 3,0 3,1 «What Are the Signs and Symptoms of Restless Legs Syndrome?». NHLBI. 1 Νοεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2016. 
  4. 4,0 4,1 4,2 Allen, Richard P.; Picchietti, Daniel L.; Garcia-Borreguero, Diego; Ondo, William G.; Walters, Arthur S.; Winkelman, John W.; Zucconi, Marco; Ferri, Raffaele κかっぱαあるふぁιいおた άλλοι. (2014-08-01). «Restless legs syndrome/Willis–Ekbom disease diagnostic criteria: updated International Restless Legs Syndrome Study Group (IRLSSG) consensus criteria – history, rationale, description, and significance». Sleep Medicine 15 (8): 860–873. doi:10.1016/j.sleep.2014.03.025. ISSN 1389-9457. PMID 25023924. http://resolver.sub.uni-goettingen.de/purl?gs-1/11383. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Ramar, K; Olson, EJ (Aug 15, 2013). «Management of common sleep disorders.». American Family Physician 88 (4): 231–8. PMID 23944726. 
  6. Zis P, Hadjivassiliou M (2019). «Treatment of Neurological Manifestations of Gluten Sensitivity and Coeliac Disease.». Curr Treat Options Neurol 21 (3): 10. doi:10.1007/s11940-019-0552-7. PMID 30806821. 
  7. «What Causes Restless Legs Syndrome?». NHLBI. 1 Νοεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2016. 
  8. «How Is Restless Legs Syndrome Diagnosed?». NHLBI. 1 Νοεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2016. 
  9. 9,0 9,1 «How Is Restless Legs Syndrome Treated?». NHLBI. 1 Νοεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2016. 
  10. «Who Is at Risk for Restless Legs Syndrome?». NHLBI. 1 Νοεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2016. 
  11. 11,0 11,1 Allen, R; Picchietti, D; Hening, WA; Trenkwalder, C; Walters, AS; Montplaisi, J; Restless Legs Syndrome Diagnosis Epidemiology workshop at the National Institutes of Health; International Restless Legs Syndrome Study Group (2003). «Restless legs syndrome: diagnostic criteria, special considerations, and epidemiology A report from the restless legs syndrome diagnosis and epidemiology workshop at the National Institutes of Health». Sleep Medicine 4 (2): 101–19. doi:10.1016/S1389-9457(03)00010-8. PMID 14592341. 
  12. Earley, Christopher J.; Silber, Michael H. (2010). «Restless legs syndrome: Understanding its consequences and the need for better treatment». Sleep Medicine 11 (9): 807–15. doi:10.1016/j.sleep.2010.07.007. PMID 20817595. 
  13. Xiong, L.; Montplaisir, J.; Desautels, A.; Barhdadi, A.; Turecki, G.; Levchenko, A.; Thibodeau, P.; Dubé, M. P. κかっぱαあるふぁιいおた άλλοι. (2010). «Family Study of Restless Legs Syndrome in Quebec, Canada: Clinical Characterization of 671 Familial Cases». Archives of Neurology 67 (5): 617–22. doi:10.1001/archneurol.2010.67. PMID 20457962. 
  14. Walters, A. S.; Hickey, K.; Maltzman, J.; Verrico, T.; Joseph, D.; Hening, W.; Wilson, V.; Chokroverty, S. (1996). «A questionnaire study of 138 patients with restless legs syndrome: The 'Night-Walkers' survey». Neurology 46 (1): 92–5. doi:10.1212/WNL.46.1.92. PMID 8559428. https://archive.org/details/sim_neurology_1996-01_46_1/page/92. 
  15. 15,0 15,1 St. Louis E.K. (2014).
  16. «Restless legs syndrome». MedlinePlus, US National Library of Medicine, National Institutes of Health. 7 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2019. 
  17. Gupta, R.; Dhyani, M.; Kendzerska, T.; Pandi-Perumal, S. R.; BaHammam, A. S.; Srivanitchapoom, P.; Pandey, S.; Hallett, M. (19 October 2015). «Restless legs syndrome and pregnancy: prevalence, possible pathophysiological mechanisms and treatment». Acta Neurologica Scandinavica 133 (5): 320–329. doi:10.1111/ane.12520. ISSN 0001-6314. PMID 26482928. 
  18. Walters, A. S.; Silvestri, R; Zucconi, M; Chandrashekariah, R; Konofal, E (2008). «Review of the Possible Relationship and Hypothetical Links Between Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) and the Simple Sleep Related Movement Disorders, Parasomnias, Hypersomnias, and Circadian Rhythm Disorders». Journal of Clinical Sleep Medicine 4 (6): 591–600. doi:10.5664/jcsm.27356. PMID 19110891. 
  19. «Attention deficit hyperactivity disorder – Other Disorders Associated with ADHD». University of Maryland Medical Center. 2008. Αρχειοθετήθηκε από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)
  20. Cortese, S; Konofal, E; Lecendreux, M; Arnulf, I; Mouren, MC; Darra, F; Dalla Bernardina, B (2005). «Restless legs syndrome and attention-deficit/hyperactivity disorder: A review of the literature». Sleep 28 (8): 1007–13. doi:10.1093/sleep/28.8.1007. PMID 16218085. 
  21. 21,0 21,1 21,2 Buchfuhrer, MJ (October 2012). «Strategies for the treatment of restless legs syndrome». Neurotherapeutics 9 (4): 776–90. doi:10.1007/s13311-012-0139-4. PMID 22923001. 
  22. Neiman, J; Lang, AE; Fornazzari, L; Carlen, PL (May 1990). «Movement disorders in alcoholism: a review.». Neurology 40 (5): 741–6. doi:10.1212/wnl.40.5.741. PMID 2098000. 
  23. 23,0 23,1 23,2 Trenkwalder, Claudia; Zieglgänsberger, Walter; Ahmedzai, Sam H.; Högl, Birgit (2017). «Pain, opioids, and sleep: implications for restless legs syndrome treatment». Sleep Medicine 31: 78–85. doi:10.1016/j.sleep.2016.09.017. ISSN 1389-9457. PMID 27964861. 
  24. Lavigne, GJ; Montplaisir, JY (1994). «Restless legs syndrome and sleep bruxism: prevalence and association among Canadians». Sleep 17 (8): 739–43. PMID 7701186. 
  25. Connor, J.R.; Boyer, P.J.; Menzies, S.L.; Dellinger, B.; Allen, R.P.; Ondo, W.G.; Earley, C.J. (2003). «Neuropathological examination suggests impaired brain iron acquisition in restless legs syndrome». Neurology 61 (3): 304–9. doi:10.1212/01.WNL.0000078887.16593.12. PMID 12913188. 
  26. Allen, R (2004). «Dopamine and iron in the pathophysiology of restless legs syndrome (RLS)». Sleep Medicine 5 (4): 385–91. doi:10.1016/j.sleep.2004.01.012. PMID 15222997. 
  27. Clemens, S.; Rye, D; Hochman, S (2006). «Restless legs syndrome: Revisiting the dopamine hypothesis from the spinal cord perspective». Neurology 67 (1): 125–130. doi:10.1212/01.wnl.0000223316.53428.c9. PMID 16832090. 
  28. Barrière, G.; Cazalets, J. R.; Bioulac, B.; Tison, F.; Ghorayeb, I. (2005-10-01). «The restless legs syndrome». Progress in Neurobiology 77 (3): 139–165. doi:10.1016/j.pneurobio.2005.10.007. ISSN 0301-0082. PMID 16300874. 
  29. Dauvilliers, Yves; Winkelmann, Juliane (2013-11-01). «Restless legs syndrome: update on pathogenesis» (σしぐまτたうαあるふぁ αγγλικά). Current Opinion in Pulmonary Medicine 19 (6): 594–600. doi:10.1097/MCP.0b013e328365ab07. ISSN 1070-5287. PMID 24048084. 
  30. Klein, Marianne O.; Battagello, Daniella S.; Cardoso, Ariel R.; Hauser, David N.; Bittencourt, Jackson C.; Correa, Ricardo G. (2019-01-01). «Dopamine: Functions, Signaling, and Association with Neurological Diseases» (σしぐまτたうαあるふぁ αγγλικά). Cellular and Molecular Neurobiology 39 (1): 31–59. doi:10.1007/s10571-018-0632-3. ISSN 1573-6830. PMID 30446950. 
  31. Garcia-Borreguero, Diego; Williams, Anne-Marie (2014-08-01). «An update on restless legs syndrome (Willis-Ekbom disease): clinical features, pathogenesis and treatment» (σしぐまτたうαあるふぁ αγγλικά). Current Opinion in Neurology 27 (4): 493–501. doi:10.1097/WCO.0000000000000117. ISSN 1350-7540. PMID 24978636. 
  32. Paulus, Walter; Trenkwalder, Claudia (2006-10-01). «Less is more: pathophysiology of dopaminergic-therapy-related augmentation in restless legs syndrome». The Lancet Neurology 5 (10): 878–886. doi:10.1016/S1474-4422(06)70576-2. ISSN 1474-4422. PMID 16987735. 
  33. Allen, Richard P.; Montplaisir, Jacques; Walters, Arthur Scott; Ferini-Strambi, Luigi; Högl, Birgit (2017), «Restless Legs Syndrome and Periodic Limb Movements During Sleep», Principles and Practice of Sleep Medicine (Elsevier): 923–934.e6, doi:10.1016/b978-0-323-24288-2.00095-7, ISBN 9780323242882 
  34. 34,0 34,1 Sateia, Michael J (November 2014). «International Classification of Sleep Disorders-Third Edition». Chest 146 (5): 1387–1394. doi:10.1378/chest.14-0970. PMID 25367475. https://archive.org/details/sim_chest_2014-11_146_5/page/1387. 
  35. Breen, DP; Högl, B; Fasano, A; Trenkwalder, C; Lang, AE (July 2018). «Sleep-related motor and behavioral disorders: Recent advances and new entities.». Movement Disorders 33 (7): 1042–1055. doi:10.1002/mds.27375. PMID 29756278. 
  36. «Restless legs syndrome—Treatment». National Health Service. 6 Αυγούστου 2018. 
  37. 37,0 37,1 Allen, Richard P.; Earley, Christopher J. (2001). «Restless Legs Syndrome». Journal of Clinical Neurophysiology 18 (2): 128–47. doi:10.1097/00004691-200103000-00004. PMID 11435804. 
  38. Foy, Jonette. «Regulation Name: Vibratory counter-stimulation device» (PDF). Food and Drug Administration. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2014. 
  39. Zintzaras, E; Kitsios, GD; Papathanasiou, AA; Konitsiotis, S; Miligkos, M; Rodopoulou, P; Hadjigeorgiou, GM (Feb 2010). «Randomized trials of dopamine agonists in restless legs syndrome: a systematic review, quality assessment, and meta-analysis.». Clinical Therapeutics 32 (2): 221–37. doi:10.1016/j.clinthera.2010.01.028. PMID 20206780. 
  40. Winkelman, JW; Armstrong, MJ; Allen, RP; Chaudhuri, KR; Ondo, W; Trenkwalder, C; Zee, PC; Gronseth, GS κかっぱαあるふぁιいおた άλλοι. (13 December 2016). «Practice guideline summary: Treatment of restless legs syndrome in adults: Report of the Guideline Development, Dissemination, and Implementation Subcommittee of the American Academy of Neurology.». Neurology 87 (24): 2585–2593. doi:10.1212/wnl.0000000000003388. PMID 27856776. 
  41. Scholz, H.; Trenkwalder, C.; Kohnen, R.; Riemann, D.; Kriston, L.; Hornyak, M. (2011). «Dopamine agonists for restless legs syndrome». Cochrane Database Syst Rev (3): CD006009. doi:10.1002/14651858.CD006009.pub2. PMID 21412893. 
  42. Scholz, H; Trenkwalder, C; Kohnen, R; Riemann, D; Kriston, L; Hornyak, M (Feb 16, 2011). «Levodopa for restless legs syndrome.». The Cochrane Database of Systematic Reviews (2): CD005504. doi:10.1002/14651858.CD005504.pub2. PMID 21328278. 
  43. Zanettini, Renzo; Antonini, Angelo; Gatto, Gemma; Gentile, Rosa; Tesei, Silvana; Pezzoli, Gianni (2007-01-04). «Valvular Heart Disease and the Use of Dopamine Agonists for Parkinson's Disease». New England Journal of Medicine 356 (1): 39–46. doi:10.1056/NEJMoa054830. ISSN 0028-4793. PMID 17202454. 
  44. 44,0 44,1 Mackie, Susan; Winkelman, John W. (2015-05-01). «Long-Term Treatment of Restless Legs Syndrome (RLS): An Approach to Management of Worsening Symptoms, Loss of Efficacy, and Augmentation» (σしぐまτたうαあるふぁ αγγλικά). CNS Drugs 29 (5): 351–357. doi:10.1007/s40263-015-0250-2. ISSN 1179-1934. PMID 26045290. 
  45. Quilici, S; Abrams, KR; Nicolas, A; Martin, M; Petit, C; Lleu, PL; Finnern, HW (Oct 2008). «Meta-analysis of the efficacy and tolerability of pramipexole versus ropinirole in the treatment of restless legs syndrome.». Sleep Medicine 9 (7): 715–26. doi:10.1016/j.sleep.2007.11.020. PMID 18226947. 
  46. Tippmann-Peikert, M.; Park, J. G.; Boeve, B. F.; Shepard, J. W.; Silber, M. H. (2007). «Pathologic gambling in patients with restless legs syndrome treated with dopaminergic agonists». Neurology 68 (4): 301–3. doi:10.1212/01.wnl.0000252368.25106.b6. PMID 17242339 (February 9, 2007). 
  47. Nagandla, K; De, S (July 2013). «Restless legs syndrome: pathophysiology and modern management.». Postgraduate Medical Journal 89 (1053): 402–10. doi:10.1136/postgradmedj-2012-131634. PMID 23524988. 
  48. de Oliveira CO; Carvalho LB; Carlos K; Conti C; de Oliveira MM; Prado LB; Prado GF (29 June 2016). «Opioids for restless legs syndrome». Cochrane Database of Systematic Reviews 6 (6): CD006941. doi:10.1002/14651858.CD006941.pub2. PMID 27355187. 
  49. Trenkwalder, C; Winkelmann, J; Inoue, Y; Paulus, W (August 2015). «Restless legs syndrome-current therapies and management of augmentation.». Nature Reviews. Neurology 11 (8): 434–45. doi:10.1038/nrneurol.2015.122. PMID 26215616. 
  50. 50,0 50,1 «Benzodiazepines for restless legs syndrome». Cochrane Database Syst Rev 3: CD006939. 2017. doi:10.1002/14651858.CD006939.pub2. PMID 28319266. 
  51. Garcia-Borreguero, D; Stillman, P; Benes, H; Buschmann, H; Chaudhuri, KR; Gonzalez Rodríguez, VM; Högl, B; Kohnen, R κかっぱαあるふぁιいおた άλλοι. (27 February 2011). «Algorithms for the diagnosis and treatment of restless legs syndrome in primary care.». BMC Neurology 11: 28. doi:10.1186/1471-2377-11-28. PMID 21352569. 
  52. 52,0 52,1 52,2 52,3 52,4 «Restless Legs Syndrome Factsheet». National Institutes of Health. Αρχειοθετήθηκε από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2015. 
  53. 53,0 53,1 53,2 Gamaldo, C. E.; Earley, C. J. (2006). «Restless Legs Syndrome: A Clinical Update». Chest 130 (5): 1596–604. doi:10.1378/chest.130.5.1596. PMID 17099042. https://archive.org/details/sim_chest_2006-11_130_5/page/1596. 
  54. Allen, R. P.; Walters, AS; Montplaisir, J; Hening, W; Myers, A; Bell, TJ; Ferini-Strambi, L (2005). «Restless Legs Syndrome Prevalence and Impact: REST General Population Study». Archives of Internal Medicine 165 (11): 1286–92. doi:10.1001/archinte.165.11.1286. PMID 15956009. 
  55. Berger, K.; Luedemann, J; Trenkwalder, C; John, U; Kessler, C (2004). «Sex and the Risk of Restless Legs Syndrome in the General Population». Archives of Internal Medicine 164 (2): 196–202. doi:10.1001/archinte.164.2.196. PMID 14744844. 
  56. «Welcome – National Sleep Foundation». Αρχειοθετήθηκε από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2007. 
  57. Lee, Kathryn A.; Zaffke, Mary Ellen; Baratte-Beebe, Kathleen (2001). «Restless Legs Syndrome and Sleep Disturbance during Pregnancy: The Role of Folate and Iron». Journal of Women's Health & Gender-Based Medicine 10 (4): 335–41. doi:10.1089/152460901750269652. PMID 11445024. 
  58. Trenkwalder, C; Allen, R; Högl, B; Paulus, W; Winkelmann, J (5 April 2016). «Restless legs syndrome associated with major diseases: A systematic review and new concept.». Neurology 86 (14): 1336–1343. doi:10.1212/WNL.0000000000002542. PMID 26944272. 
  59. «Sleeping By Trimesters: 3rd Trimester». National Sleep Foundation. Αρχειοθετήθηκε από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 8 Μαΐου 2007. 
  60. Yeh, Paul; Walters, Arthur S.; Tsuang, John W. (1 December 2012). «Restless legs syndrome: a comprehensive overview on its epidemiology, risk factors, and treatment». Sleep & Breathing = Schlaf & Atmung 16 (4): 987–1007. doi:10.1007/s11325-011-0606-x. ISSN 1522-1709. PMID 22038683. 
  61. Hening, Wayne; Allen, Richard; Earley, Christopher; Kushida, Clete; Picchietti, Daniel; Silber, Michael (1999). «The Treatment of Restless Legs Syndrome and Periodic Limb Movement Disorder». Sleep. doi:10.1093/sleep/22.7.970. 
  62. 62,0 62,1 Coccagna, G; Vetrugno, R; Lombardi, C; Provini, F (2004). «Restless legs syndrome: an historical note». Sleep Medicine 5 (3): 279–83. doi:10.1016/j.sleep.2004.01.002. PMID 15165536. 
  63. Konofal, Eric; Karroum, Elias; Montplaisir, Jacques; Derenne, Jean-Philippe; Arnulf, Isabelle (2009). «Two early descriptions of restless legs syndrome and periodic leg movements by Boissier de Sauvages (1763) and Gilles de la Tourette (1898)». Sleep Medicine 10 (5): 586–91. doi:10.1016/j.sleep.2008.04.008. PMID 18752999. 
  64. Ekrbom, Karl-Axel (2009). «PREFACE». Acta Medica Scandinavica 121: 1–123. doi:10.1111/j.0954-6820.1945.tb11970.x. 
  65. Teive, Hélio A.G.; Munhoz, Renato P.; Barbosa, Egberto Reis (2009). «Professor Karl-Axel Ekbom and restless legs syndrome». Parkinsonism & Related Disorders 15 (4): 254–7. doi:10.1016/j.parkreldis.2008.07.011. PMID 18829374. 
  66. Ulfberg, J (2004). «The legacy of Karl-Axel Ekbom». Sleep Medicine 5 (3): 223–4. doi:10.1016/j.sleep.2004.04.002. PMID 15165526.