Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 17/02/2024.
Μετην κωδική ονομασία Τιούμπ κράματα, ή Κράματα Τιούμπ, εκ της αγγλικής Tube Alloysκαι κατά μετάφραση Σωληνοκράματα φερόταν η κυβερνητική απόρρητη έρευνα τουΗνωμένου Βασιλείουμετη σύμπραξη τουΚαναδάγιατην ανάπτυξη του προγράμματος παραγωγής ατομικών όπλων, στο γενικότερο πυρηνικό πρόγραμμα της Μεγάλης Βρετανίας κατά τη διάρκεια τουΒ' Παγκοσμίου Πολέμου. Βάση των ερευνών του προγράμματος σωληνοκράματα ήταν τοπλουτώνιο.
Λόγω όμως του πολυδάπανου κόστους του προγράμματος αυτού οι Βρετανοί αναγκάστηκαν τελικά να συμπράξουν με τις ΗΠΑμετην λεγόμενη Συμφωνία του Κεμπέκκαιτο όλο πρόγραμμα να ενταχθεί στο αμερικανικό παράλληλο Πρόγραμμα Μανχάταν. Η Κωδική όμως ονομασία συνέχισε να παραμένει απόρρητη ακόμα και στους ανώτερους κυβερνητικούς κύκλους μέχρι τη λήξη τουΒ' Π.Π. και συγκεκριμένα και μετά τη ρίψη της δεύτερης ατομικής βόμβας στοΝαγκασάκι. Το "πρόγραμμα σωληνοκράματα" ακολούθως συνεχίστηκε αυτόνομα από τη Βρετανική κυβέρνηση. Η συνέχισή του αναλήφθηκε υπό τον βρετανικό στρατό καιτη βασιλική βρετανική αεροπορία, όπου και πραγματοποίησε το 1952 την πρώτη πυρηνική δοκιμή και έξι χρόνια μετά στην κατασκευή της πρώτης θερμοπυρηνικής βόμβας. Το Ηνωμένο Βασίλειο συνέχισε να διατηρεί τη συνεργασία με τις ΗΠΑσε επόμενες σχετικές συνθήκες.
Σημειώνεται παρασκηνιακά ότι καιτα δύο προγράμματα, (των Σωληνοκραμάτων καιτου Μανχάταν) είχαν λάβει υπόψη τους όλα τα δεδομένα των μέχρι των αρχών του πολέμου επιστημονικών επιτεύξεων των ατομικών ερευνών και ειδικότερα μετά την αποκάλυψη της πυρηνικής σχάσης από τον Γερμανό πυρηνικό χημικό Ότο Χανκαι της συνεργάτιδάς τουΛίζε Μάιτνερ, καθώς και εκείνων της λεγόμενης επιστημονικής ομάδας του Παρισιού. Τα δεδομένα όμως αυτά είχαν περιέλθει και στους Ρώσους με συνέπεια να ξεκινήσει ένας αγώνας ταχύτητας στην κατασκευή της ατομικής βόμβας μέσα σ΄ ένα τεράστιο κατ΄ ενάντιο κλίμα καχυποψίας αλλά και κατασκοπείας. Τελικά στον αγώνα εκείνο, όπως αποδείχθηκε προηγήθηκαν οιΗΠΑ.
Clark, Ronald W. (1961). "Η Γέννηση της βόμβας: μέρος της Βρετανίας στο όπλο που άλλαξε τον κόσμο". Λονδίνο:. Phoenix House OCLC 824335.
Ehrman, John (1953). "Η Ατομική Βόμβα: Ένας λογαριασμός της βρετανικής πολιτικής στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο". Λονδίνο: Cabinet Office. OCLC 488868259 .
Gowing, Margaret (1964). "Βρετανία και Ατομική Ενέργεια 1939-1945". Λονδίνο:. Macmillan OCLC 3195209 .
Paul, Septimus Η. (2000) "Πυρηνική αντίπαλοι: Anglo-American Ατομικής Σχέσεων, 1941-1952". Columbus, Οχάιο:. Ohio State University Press ISBN 0-8142-0852-5.
Rhodes, Richard (1995) "Dark Sun: η κατασκευή της βόμβας υδρογόνου". Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη: Simon & Schuster. σελ. 53, 58. ISBN 0-684-80400-Χ .
Szasz, Ferenc Morton (1992). "Βρετανοί επιστήμονες καιτο Σχέδιο Μανχάταν: Χρόνια του Los Alamos". Λονδίνο:. Macmilllan, ISBN 0-312-06167-6 .