Ιωάννης ο Χρυσόστομος
ο ὐρανὸςμ ὲν ,κ α ὶ ἥλιος,κ α ὶ σελήνη,κ α ὶ ἀστέρωνχ ο ρ ὸς,κ α ὶτ ὰ ἄλ λ α πάνταπ ο λ λ ὴν ἔχ ῃτ ὴν ε ὐταξίαν ...
- ὸ
ν ο ὐρανὸν λαμπρὸν ἀποφαίνουσινο ἱτ ῶν ἄστρωνχ ο ρ ο ὶ
Τ ο πίπτειν ανθρώπινον,τ ο εμμένειν εωσφορικόν,τ ο μετανοείν θείον.
- «Μή σφόδρα θαρρείν,
μ η δ ' απελπίζειν άγαν. Τό μέν γάρ εκλύει,τόδ 'ανατρέπει».-Μετάφραση:Μ η ν θαρεύεσαι υπερβολικά, ούτεν α απελπίζεσαι πολύ. Διότιτ ο μ ε ν πρώτο χαλαρώνειτ η ζωή,τ ο δ ε δεύτεροτ η ν ανατρέπει.
- «Μή είς αύριον αναβάλλου ή γάρ αύριον ουδέ
π ο τ ε λαμβάνει τέλος».
Δ ε μπορείςν α είσαι ήλιος; Τότε γίνε σελήνη.
Η συναίσθηση της άγνοιας είναι ένα μεγάλο βήμα προςτ η γνώση.
- Κλαύσον τους αμετανοήτους, κλαύσον τους μηδέποτε μετανοήσαντες.
- Όταν ανακαλύπτεις
τ η ν πόρτα της καρδιάςσ ο υ , ανακαλύπτειςτ η πύλητ ο υ ουρανού
- Τούτο είναι
π ο υ ανατρέπει όλητ η ν οικουμένη.Η αμέλειαπ ο υ δείχνουμεγ ι α τ η ν ανατροφήτ ω ν παιδιών μας
Η μ ε ν απελπισία αυτόνπ ο υ έπεσεδ ε ν τ ο ν αφήνειν α σηκωθεί,η δ ε αμέλειατ ο ν όρθιο καταφέρνειν α τ ο γκρεμίσει.
Η ελπίδα, οδηγείσ τ η μετάνοιακ α ι τ η σωτηρία.
- Όταν δυστυχούμε είναι φυσικό
ν α πλησιάζουμετ ο Θεό.Τ ο σπουδαίοκ α ι θαυμαστό είναιν α μας διακρίνει ευλάβεια όταν ευτυχούμε.
- Ανώφελη είναι
η νηστεία, όταν περιορίζεται μόνο στις τροφές.
Ο Θεός εμφανίζεται επιεικής στους αμαρτωλούςκ α ι αυστηρός στους δικαίους.
- Ως φτωχούς βλέπει τους αμαρτωλούς
ο Θεόςκ α ι τους ελεεί, ως πλούσιους βλέπει τους ενάρετουςκ α ι τους αντιμετωπίζει απαιτητικά.
Η μετάνοια χωρίς ελεημοσύνη είναι νεκρήκ α ι χωρίς φτερά.
- Όποιος ελεεί
τ ο φτωχό δανείζειτ ο Θεό,μ ε βέβαιη επιστροφήτ ο υ δανείουτ ο υ .
Ο πλούσιος μπορείν α δικαιωθείμ ε τ η ν ελεημοσύνη, αλλάκ α ι ο φτωχόςμ ε τ η υπομονή.
Μ ε τ η μετάνοια σβήνουμε κάθε αμαρτίασ τ ο άπειρο πέλαγος της φιλανθρωπίαςτ ο υ Θεού.
Ο Χριστόςδ ε ντρέπεταιν α απλώσειτ ο χέριτ ο υ ν α πάρη λίγη ελεημοσύνητ ο υ πτωχού,κ α ι ντρέπεσαισ υ ν α απλώσειςτ ο χέριν α δώσεις λίγον αργύριον ήκ α ι άρτον; πόσης εντροπής;
Η πρώτης θυγάτηρτ ο υ Θεού είναιη ελεημοσύνη, αυτήη ελεημοσύνη κατέπεισετ ο ν Θεόκ α ι έγινε άνθρωπος,γ ι α ν α σώσειτ ο ν άνθρωπον.
- ...ούτω είναι
κ α ι εκείνος, όπου πλεονεκτεί πάντοτεν α πλουταίνει,κ α ι αυτός πάλιν πτωχός είναι. Εις όλητ ο υ τ η ζωή ζητιάνος.
Π λ oύτον,τ ο ν γεννήτορα πάσης παρανομίας,τ ο ν ευρετήν πάσης κακίας,τ ο ν συνεργόν της ψυχοφθόρου γαστριμαργίαςκ α ι αντίπαλον της εγκρατείας,τ ο ν πολέμιον της σωφροσύνης,τ ο ν πάσης αρετής κρυπτόν κλέπτην.
Ο φθόνος τους της ψυχής οφθαλμούς πηροί(τυφλώνει).
- Όπως
τ ο σώμα έχει ανάγκη από υλική τροφή, έτσικ α ι η ψυχή έχει ανάγκη από καθημερινή υπόμνησηκ α ι τροφή πνευματική.
Δ ε ν είναι δυνατό εκείνοςπ ο υ αγωνίζεταιγ ι α τ η ν αρετήν α μ η ν έχει πολλούς εχθρούς