ĥo

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

ĥo < ĥ + -o

Ουσιαστικό

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	ĥo	ĥoj
αιτιατική	ĥon	ĥojn

ĥo ^(eo)

• τたうοおみくろん όνομα τたうοおみくろんυうぷしろん γράμματος Ĥ