dinte

Ρουμανικά (ro)

Ουσιαστικό

    κλίση τたうοおみくろんυうぷしろん dinte

	ενικός		πληθυντικός
	αόριστη άρθρωση	οριστική άρθρωση	αόριστη άρθρωση	οριστική άρθρωση
ονομαστική	un dinte	dintele	nişte dinți	dinții
γενική	a unui dinte	dintelui	a unor dinți	dinților
δοτική	a unui dinte	dintelui	a unor dinți	dinților
αιτιατική	un dinte	dintele	nişte dinți	dinții
κλητική	—	-	—	-

dinte ^(ro) αρσενικό

• τたうοおみくろん δόντι