ordo

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

ordo < ord + -o

Προφορά

^ⓘ 

Ουσιαστικό

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	ordo	ordoj
αιτιατική	ordon	ordojn

ordo ^(eo)

• τάξη, σειρά

  laŭ alfabeta ordo, κατά αλφαβητική σειρά

---

Λατινικά (la)

Ουσιαστικό

ordo, -ĭnis ^(la) αρσενικό

1. τάξη, σειρά
   1. ομάδα μみゅーεいぷしろん κοινά χαρακτηριστικά
   2. (στρατιωτικός όρος) τάξη, σειρά στρατιωτών
2. (νεολατινική σημασία , ταξινομία) ηいーた τάξη (ταξινομική βαθμίδα)

   → δείτε κかっぱαあるふぁιいおた τους όρους superordo, subordo, infraordo κかっぱαあるふぁιいおた parvordo

3. (νεολατινική σημασία , χριστιανισμός) τたうοおみくろん τυπικό σしぐまεいぷしろん λειτουργίες της καθολικής εκκλησίας

Κλίση

αριθμός	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	ordo	ordinēs
γενική	ordinis	ordinum
δοτική	ordinī	ordinibus
αιτιατική	ordinem	ordinēs
κλητική	ordo	ordinēs
αφαιρετική	ordine	ordinibus
(γがんま' κλίση)

Πηγές

• ordo - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από τたうοおみくろん 2011) Λεξικά γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーたνにゅー αρχαία ελληνική κかっぱαあるふぁιいおた λατινική γλώσσα (σしぐまτたうαあるふぁ αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κかっぱ.λらむだπぱい.) Πανεπιστήμιο τたうοおみくろんυうぷしろん Σικάγου.