Anerbieten
See also: anerbieten
German
editEtymology
editSubstantivization of anerbieten.
Pronunciation
editNoun
editAnerbieten n (strong, genitive Anerbietens, plural Anerbieten)
- tender (formal offer)
Declension
editDeclension of Anerbieten [neuter, strong]
Further reading
edit- “Anerbieten” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
- “Anerbieten” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon
- “Anerbieten” in Duden online