falsa

See also: falsá

English

Noun

falsa (plural falsas)

1. Alternative form of phalsa

Anagrams

• fa-las, Alfas, salaf, alfas

Asturian

Adjective

falsa

1. feminine singular of falsu

Catalan

Pronunciation

• IPA^(key): (Central, Balearic) [ˈfal.sə]
• IPA^(key): (Valencia) [ˈfal.sa]

Adjective

falsa

1. feminine singular of fals

Esperanto

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): [ˈfalsa]
• Rhymes: -alsa
• Hyphenation: fal‧sa

Adjective

falsa (accusative singular falsan, plural falsaj, accusative plural falsajn)

1. fake, counterfeit, false (not genuine, but rather artificial)

Derived terms

• falsa amiko (“false friend”)

Related terms

• falsi (“to forge, counterfeit”)

See also

• malvera (“untrue”)

Faroese

Etymology 1

Verb

falsa (third person singular past indicative falsaði, third person plural past indicative falsaðu, supine falsað)

1. falsify, fake
2. adulterate
3. counterfeit
4. forge
5. falsify, corrupt, tamper with
6. deceive, cheat, defraud, swindle

Conjugation

Conjugation of falsa (group v-30)
infinitive	falsa
supine	falsað
participle (a6)1	falsandi	falsaður
	present	past
first singular	falsi	falsaði
second singular	falsar	falsaði
third singular	falsar	falsaði
plural	falsa	falsaðu
	imperative
singular	falsa!
plural	falsið!
1Only the past participle being declined.

Etymology 2

Verb

falsa (third person singular past indicative falsaði, third person plural past indicative falsaðu, supine falsað)

1. fold; flange

Conjugation

Conjugation of falsa (group v-30)
infinitive	falsa
supine	falsað
participle (a6)1	falsandi	falsaður
	present	past
first singular	falsi	falsaði
second singular	falsar	falsaði
third singular	falsar	falsaði
plural	falsa	falsaðu
	imperative
singular	falsa!
plural	falsið!
1Only the past participle being declined.

Further reading

• "falsa" at Sprotin.fo

Galician

Verb

falsa

1. inflection of falsar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Icelandic

Verb

falsa (weak verb, third-person singular past indicative falsaði, supine falsað)

1. to falsify, forge

Conjugation

falsa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að falsa
supine (sagnbót)		falsað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		falsandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég falsa	við fölsum	present (nútíð)	ég falsi	við fölsum
	þú falsar	þið falsið		þú falsir	þið falsið
	hann, hún, það falsar	þeir, þær, þau falsa		hann, hún, það falsi	þeir, þær, þau falsi
past (þátíð)	ég falsaði	við fölsuðum	past (þátíð)	ég falsaði	við fölsuðum
	þú falsaðir	þið fölsuðuð		þú falsaðir	þið fölsuðuð
	hann, hún, það falsaði	þeir, þær, þau fölsuðu		hann, hún, það falsaði	þeir, þær, þau fölsuðu
imperative (boðháttur)	falsa (þú)	falsið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	falsaðu	falsiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

falsast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að falsast
supine (sagnbót)		falsast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		falsandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég falsast	við fölsumst	present (nútíð)	ég falsist	við fölsumst
	þú falsast	þið falsist		þú falsist	þið falsist
	hann, hún, það falsast	þeir, þær, þau falsast		hann, hún, það falsist	þeir, þær, þau falsist
past (þátíð)	ég falsaðist	við fölsuðumst	past (þátíð)	ég falsaðist	við fölsuðumst
	þú falsaðist	þið fölsuðust		þú falsaðist	þið fölsuðust
	hann, hún, það falsaðist	þeir, þær, þau fölsuðust		hann, hún, það falsaðist	þeir, þær, þau fölsuðust
imperative (boðháttur)	falsast (þú)	falsist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	falsastu	falsisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

falsaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	falsaður	fölsuð	falsað		falsaðir	falsaðar	fölsuð
accusative (þolfall)	falsaðan	falsaða	falsað		falsaða	falsaðar	fölsuð
dative (þágufall)	fölsuðum	falsaðri	fölsuðu		fölsuðum	fölsuðum	fölsuðum
genitive (eignarfall)	falsaðs	falsaðrar	falsaðs		falsaðra	falsaðra	falsaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	falsaði	falsaða	falsaða		fölsuðu	fölsuðu	fölsuðu
accusative (þolfall)	falsaða	fölsuðu	falsaða		fölsuðu	fölsuðu	fölsuðu
dative (þágufall)	falsaða	fölsuðu	falsaða		fölsuðu	fölsuðu	fölsuðu
genitive (eignarfall)	falsaða	fölsuðu	falsaða		fölsuðu	fölsuðu	fölsuðu

Related terms

• fals
• falsaður
• fölsun

 

Irish

Alternative forms

• falsach
• fallsa (superseded)

Etymology

Borrowed from Middle English false, fals, from Latin falsus (“counterfeit, false”) via both Old English fals (“false”) and Anglo-Norman fals, faus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfˠɑl̪ˠsˠə/, /ˈfˠal̪ˠsˠə/

Adjective

falsa

1. false
2. lazy

Declension

Declension of falsa

	Singular		Plural (m/f)
Positive	Masculine	Feminine	(strong noun)	(weak noun)
Nominative	falsa	fhalsa	falsa; fhalsa²
Vocative	fhalsa		falsa
Genitive		falsa	falsa	falsa
Dative	falsa; fhalsa¹	fhalsa	falsa; fhalsa²
Comparative	níos falsa
Superlative	is falsa

¹ When the preceding noun is lenited and governed by the definite article.
² When the preceding noun ends in a slender consonant.

Derived terms

• fear falsa

Descendants

• → Yola: faulsa

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
falsa	fhalsa	bhfalsa
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “falsa”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “falsa”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “falsa”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024

Italian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfal.sa/
• Rhymes: -alsa
• Hyphenation: fàl‧sa

Etymology 1

Adjective

falsa

1. feminine singular of falso

Etymology 2

Verb

falsa

1. inflection of falsare:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Latin

Pronunciation

• (Classical Latin) IPA^(key): /ˈfal.sa/, [ˈfäɫ̪s̠ä]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /ˈfal.sa/, [ˈfälsä]

Noun

falsa

1. nominative/accusative/vocative plural of falsum

Adjective

falsa

1. inflection of falsus:
   1. nominative/vocative feminine singular
   2. nominative/accusative/vocative neuter plural

Adjective

falsā

1. ablative feminine singular of falsus

Occitan

Pronunciation

• Audio (Béarn):

  (file)

Adjective

falsa

1. feminine singular of fals

Old Spanish

Adjective

falsa

1. feminine singular of falso

Portuguese

Etymology 1

Pronunciation

 

• (Brazil) IPA^(key): /ˈfaw.sɐ/ [ˈfaʊ̯.sɐ]

• (Brazil) IPA^(key): /ˈfaw.sɐ/ [ˈfaʊ̯.sɐ]
  • (Southern Brazil) IPA^(key): /ˈfaw.sa/ [ˈfaʊ̯.sa]

• (Portugal) IPA^(key): /ˈfal.sɐ/ [ˈfaɫ.sɐ]

• Hyphenation: fal‧sa
• Rhymes: -alsɐ, -awsɐ

Adjective

falsa

1. feminine singular of falso

Etymology 2

Verb

falsa

1. inflection of falsar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Spanish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfalsa/ [ˈfal.sa]
• Rhymes: -alsa
• Syllabification: fal‧sa

Etymology 1

Adjective

falsa

1. feminine singular of falso

Etymology 2

Verb

falsa

1. inflection of falsar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative