fyrster

Norwegian Bokmål

Noun

fyrster m

1. indefinite plural of fyrste

Old Swedish

Etymology

From Old Norse fyrstr, from Proto-Germanic *furistaz.

Adjective

fyrster

1. first

Declension

Declension of fyrster (strong)

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	fyrster	fyrst	fyrst
accusative	fyrstan	fyrsta	fyrst
dative	fyrstum fyrstom	fyrstri fyrstre	fyrstu fyrsto
genitive	fyrsts	fyrstrar	fyrsts
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	fyrstir fyrster	fyrstar	fyrst
accusative	fyrsta	fyrstar	fyrst
dative	fyrstum fyrstom	fyrstum fyrstom	fyrstum fyrstom
genitive	fyrstra fyrsta	fyrstra fyrsta	fyrstra fyrsta

Declension of fyrster (weak)

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	fyrsti fyrste	fyrsta	fyrsta
accusative	fyrsta	fyrstu fyrsto	fyrsta
dative	fyrsta	fyrstu fyrsto	fyrsta
genitive	fyrsta	fyrstu fyrsto	fyrsta
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	fyrstu fyrsto	fyrstu fyrsto	fyrstu fyrsto
accusative	fyrstu fyrsto	fyrstu fyrsto	fyrstu fyrsto
dative	fyrstu fyrsto	fyrstu fyrsto	fyrstu fyrsto
genitive	fyrstu fyrsto	fyrstu fyrsto	fyrstu fyrsto

Descendants

• Swedish: första, först