fyrstur

Faroese

Adjective

fyrstur

1. strong nominative masculine singular superlative degree of fyrri: first

Antonyms

• seinastur

Numeral

fyrstur m (feminine fyrst, neuter fyrst)

1. first

See also

• fremstur
• aftastur
• næstur
• fjarastur

Icelandic

Icelandic ordinal numbers

<  0th	1st	2nd  >
Cardinal : einn     Ordinal : fyrstur

Alternative forms

• 1. (abbreviation)

Etymology

From Old Norse fyrstr, from Proto-Germanic *furistaz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfɪr̥stʏr/
• Rhymes: -ɪr̥stʏr

Adjective

fyrstur m (feminine fyrst, neuter fyrst)

1. first
   • Genesis 1 (Icelandic translation)

     Guð sagði: „Verði ljós!“ Og það varð ljós. Guð sá, að ljósið var gott, og Guð greindi ljósið frá myrkrinu. Og Guð kallaði ljósið dag, en myrkrið kallaði hann nótt. Það varð kveld og það varð morgunn, hinn fyrsti dagur.

     And God said, "Let there be light," and there was light. God saw that the light was good, and He separated the light from the darkness. God called the light "day," and the darkness he called "night." And there was evening, and there was morning—the first day.

Declension

    positive (strong declension)

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	fyrstur	fyrst	fyrst
accusative	fyrstan	fyrsta	fyrst
dative	fyrstum	fyrstri	fyrstu
genitive	fyrsts	fyrstrar	fyrsts
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	fyrstir	fyrstar	fyrst
accusative	fyrsta	fyrstar	fyrst
dative	fyrstum	fyrstum	fyrstum
genitive	fyrstra	fyrstra	fyrstra

    positive (weak declension)

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	fyrsti	fyrsta	fyrsta
accusative	fyrsta	fyrstu	fyrsta
dative	fyrsta	fyrstu	fyrsta
genitive	fyrsta	fyrstu	fyrsta
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	fyrstu	fyrstu	fyrstu
accusative	fyrstu	fyrstu	fyrstu
dative	fyrstu	fyrstu	fyrstu
genitive	fyrstu	fyrstu	fyrstu