haige
Estonian
editEtymology
editFrom Proto-Finnic *haikëda. Cognate with Finnish haikea, Võro haigõ.
Adjective
edithaige (genitive haige, partitive haiget, comparative haigem, superlative kõige haigem)
Inflection
editDeclension of haige (ÕS type 1/ohutu, no gradation) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | haige | haiged | |
accusative | nom. | ||
gen. | haige | ||
genitive | haigete | ||
partitive | haiget | haigeid | |
illative | haigesse | haigetesse haigeisse | |
inessive | haiges | haigetes haigeis | |
elative | haigest | haigetest haigeist | |
allative | haigele | haigetele haigeile | |
adessive | haigel | haigetel haigeil | |
ablative | haigelt | haigetelt haigeilt | |
translative | haigeks | haigeteks haigeiks | |
terminative | haigeni | haigeteni | |
essive | haigena | haigetena | |
abessive | haigeta | haigeteta | |
comitative | haigega | haigetega |
Derived terms
editIrish
editPronunciation
editNoun
edithaige
- h-prothesized form of aige