menga

Icelandic

Modification (through hypercorrection) of meinga, from mein (“harm”). Compare enginn.

menga (weak verb, third-person singular past indicative mengaði, supine mengað)

menga — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að menga
supine (sagnbót)		mengað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		mengandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég menga	við mengum	present (nútíð)	ég mengi	við mengum
	þú mengar	þið mengið		þú mengir	þið mengið
	hann, hún, það mengar	þeir, þær, þau menga		hann, hún, það mengi	þeir, þær, þau mengi

past (þátíð)	ég mengaði	við menguðum	past (þátíð)	ég mengaði	við menguðum
	þú mengaðir	þið menguðuð		þú mengaðir	þið menguðuð
	hann, hún, það mengaði	þeir, þær, þau menguðu		hann, hún, það mengaði	þeir, þær, þau menguðu

imperative (boðháttur)	menga (þú)	mengið (þið)
	mengaðu	mengiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

mengast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að mengast
supine (sagnbót)		mengast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		mengandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég mengast	við mengumst	present (nútíð)	ég mengist	við mengumst
	þú mengast	þið mengist		þú mengist	þið mengist
	hann, hún, það mengast	þeir, þær, þau mengast		hann, hún, það mengist	þeir, þær, þau mengist

past (þátíð)	ég mengaðist	við menguðumst	past (þátíð)	ég mengaðist	við menguðumst
	þú mengaðist	þið menguðust		þú mengaðist	þið menguðust
	hann, hún, það mengaðist	þeir, þær, þau menguðust		hann, hún, það mengaðist	þeir, þær, þau menguðust

imperative (boðháttur)	mengast (þú)	mengist (þið)
	mengastu	mengisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

mengaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	mengaður	menguð	mengað	mengaðir	mengaðar	menguð
accusative (þolfall)	mengaðan	mengaða	mengað	mengaða	mengaðar	menguð
dative (þágufall)	menguðum	mengaðri	menguðu	menguðum	menguðum	menguðum
genitive (eignarfall)	mengaðs	mengaðrar	mengaðs	mengaðra	mengaðra	mengaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	mengaði	mengaða	mengaða	menguðu	menguðu	menguðu
accusative (þolfall)	mengaða	menguðu	mengaða	menguðu	menguðu	menguðu
dative (þágufall)	mengaða	menguðu	mengaða	menguðu	menguðu	menguðu
genitive (eignarfall)	mengaða	menguðu	mengaða	menguðu	menguðu	menguðu

menga class 6

menga

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

mȅnga f (Cyrillic spelling ме̏нга)

Declension of menga

menga