hoofd

See also: hoofd-

Dutch

Picture dictionary

hoofd

schedel

brein

oog

neus

mond

kin

kaak

oor

tempel

nek

Click on labels in the image

lichaam

lichaam

Etymology

From Middle Dutch hôvet, hôoft, from Old Dutch hōvit, from Proto-Germanic *haubudą. The sense “oral sex” is a semantic loan from English head.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɦoːft/

• audio:

  (file)

• Hyphenation: hoofd
• Rhymes: -oːft

Noun

hoofd n (plural hoofden, diminutive hoofdje n)

1. head
2. head (of an organisation), chief, boss
3. a transversal dam or pier at the entrance of a sea harbour
4. (slang) oral sex

Derived terms

• hoofd-, hoofddeksel, hoofddoek, hoofdpijn, doodshoofd, uit het hoofd, voorhoofd (body part)
• hoofd-, hoofdman, opperhoofd, staatshoofd (chief)
• bruggenhoofd, havenhoofd, landhoofd, strandhoofd (transversal dam or pier)

Descendants

• Afrikaans: hoof
• → Indonesian: hop
• Negerhollands: hoofd