absolutny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Adapted borrowing of Latin absolūtus +‎ -ny.[1][2] First attested in 1703.[3]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ap.sɔˈlut.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -utnɘ
  • Syllabification: ab‧so‧lut‧ny

Adjective

[edit]

absolutny (not generally comparable, comparative bardziej absolutny or absolutniejszy, superlative najbardziej absolutny or najabsolutniejszy, derived adverb absolutnie)

  1. absolute (entire)
  2. absolute (unquestionable)
    Masz absolutną rację!You're absolutely right!
  3. absolute (being objective)
  4. (relational) absolute (based on absolutism)

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
nouns
[edit]
adjectives
adverb
nouns
verbs

Collocations

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “absolutny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “absolutny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  3. ^ Wiesław Morawski (27.06.2008) “ABSOLUTNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

Further reading

[edit]