afirmatywny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of Latin affirmātīvus +‎ -ny. First attested in 1843.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.fir.maˈtɘv.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘvnɘ
• Syllabification: a‧fir‧ma‧tyw‧ny

Adjective

afirmatywny (not comparable, derived adverb afirmatywnie)

1. affirmative (confirming)

   Synonym: afirmacyjny

   akcja afirmatywna ― affirmative action

   postawa afirmatywna ― an affirmative stance

   afirmatywna odpowiedź ― an affirmative answer

   afirmatywny stosunek ― an affirmative attitude

Declension

Declension of afirmatywny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	afirmatywny		afirmatywna	afirmatywne	afirmatywni	afirmatywne
genitive	afirmatywnego		afirmatywnej	afirmatywnego	afirmatywnych
dative	afirmatywnemu		afirmatywnej	afirmatywnemu	afirmatywnym
accusative	afirmatywnego	afirmatywny	afirmatywną	afirmatywne	afirmatywnych	afirmatywne
instrumental	afirmatywnym		afirmatywną	afirmatywnym	afirmatywnymi
locative	afirmatywnym		afirmatywnej	afirmatywnym	afirmatywnych

Related terms

adjective

• afirmacyjny

 

nouns

• afirmacja
• afirmatysta
• afirmatywa

 

verb

• afirmować

 

Further reading

• afirmatywny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• afirmatywny in Polish dictionaries at PWN