akcentuacyjny

Polish

Etymology

From akcentuacja +‎ -ny. First attested in 1879.

Pronunciation

• IPA^(key): /ak.t͡sɛn.tu.aˈt͡sɘj.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘjnɘ
• Syllabification: ak‧cen‧tu‧a‧cyj‧ny

Adjective

akcentuacyjny (not comparable, derived adverb akcentuacyjnie)

1. (relational, phonology) accentuation; accentual

   Synonym: (rare) akcentacyjny

2. (relational, phonology) accent; accentual

   Synonyms: akcentowy, (rare) akcentacyjny

Declension

Declension of akcentuacyjny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	akcentuacyjny		akcentuacyjna	akcentuacyjne	akcentuacyjni	akcentuacyjne
genitive	akcentuacyjnego		akcentuacyjnej	akcentuacyjnego	akcentuacyjnych
dative	akcentuacyjnemu		akcentuacyjnej	akcentuacyjnemu	akcentuacyjnym
accusative	akcentuacyjnego	akcentuacyjny	akcentuacyjną	akcentuacyjne	akcentuacyjnych	akcentuacyjne
instrumental	akcentuacyjnym		akcentuacyjną	akcentuacyjnym	akcentuacyjnymi
locative	akcentuacyjnym		akcentuacyjnej	akcentuacyjnym	akcentuacyjnych

Related terms

adjectives

• akcentacyjny
• akcentowy

 

nouns

• akcencik
• akcent
• akcentacja
• akcentolog
• akcentologia
• akcentuacja

 

verbs

• akcentować
• zaakcentować

 

Further reading

• akcentuacyjny in Polish dictionaries at PWN