ciemię

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *těmę.

Pronunciation

• IPA^(key): (normal speech) /ˈt͡ɕɛ.mjɛ/, (careful speech) /ˈt͡ɕɛ.mjɛw̃/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛmjɛw̃
• Syllabification: cie‧mię

Noun

ciemię n (diminutive ciemionko or ciemiączko)

1. (anatomy) sinciput
2. (anatomy) fontanelle

Declension

Declension of ciemię

	singular	plural
nominative	ciemię	ciemiona
genitive	ciemienia	ciemion
dative	ciemieniu	ciemionom
accusative	ciemię	ciemiona
instrumental	ciemieniem	ciemionami
locative	ciemieniu	ciemionach
vocative	ciemię	ciemiona

Derived terms

adjective

• nie w ciemię bity

 

noun

• ciemiączko

 

Further reading

• ciemię in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ciemię in Polish dictionaries at PWN