erbować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Silesian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from German erben + -ować. Compare Kashubian erbòwac and Slovincian arbac.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

erbować impf

  1. (transitive) to inherit

Conjugation

[edit]
Conjugation of erbować impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive erbować
present tense 1st erbujã erbujymy
2nd erbujesz erbujecie
3rd erbuje erbujōm
past tense 1st erbowołch,
erbowołech,
erbowoł żech
erbowałach
erbowała żech
erbowałoch1)
erbowało żech
1)
erbowalimy,
erbowalichmy
erbowałymy,
erbowałychmy
2nd erbowołś,
erbowołeś,
erbowoł żeś
erbowałaś
erbowała żeś
erbowałoś1)
erbowało żeś
1)
erbowaliście,
erbowali żeście
erbowałyście,
erbowały żeście
3rd erbowoł erbowała erbowało erbowali erbowały
future tense 1st bydã erbowoł,
bydã erbować
bydã erbowała,
bydã erbować
bydã erbowało,1)
bydã erbować
bydymy erbowali,
bydymy erbować
bydymy erbowały,
bydymy erbować
2nd bydziesz erbowoł,
bydziesz erbować
bydziesz erbowała,
bydziesz erbować
bydziesz erbowało,1)
bydziesz erbować
bydziecie erbowali,
bydziecie erbować
bydziecie erbowały,
bydziecie erbować
3rd bydzie erbowoł,
bydzie erbować
bydzie erbowała,
bydzie erbować
bydzie erbowało,
bydzie erbować
bydōm erbowali,
bydōm erbować
bydōm erbowały,
bydōm erbować
pluperfect tense2)
1st bōłch erbowoł,
bōłech erbowoł,
bōł żech erbowoł
byłach erbowała
była żech erbowała
byłoch erbowało1)
było żech erbowało
1)
byli my erbowali,
bylichmy erbowali
były my erbowały,
byłychmy erbowały
2nd bōłś erbowoł,
bōłeś erbowoł,
bōł żeś erbowoł
byłaś erbowała
była żeś erbowała
byłoś erbowało1)
było żeś erbowało
1)
byliście erbowali,
byli żeście erbowali
byłyście erbowały,
były żeście erbowały
3rd bōł erbowoł była erbowała było erbowało1)
były my erbowali,
byłychmy erbowali
były erbowały
conditional 1st bych erbowoł bych erbowała byście erbowali by my erbowały,
bychmy erbowały
2nd byś erbowoł byś erbowała byście erbowali byście erbowały
3rd by erbowoł by erbowała by erbowało by erbowali by erbowały
imperative 1st niych erbujã erbujmy
2nd erbuj erbujcie
3rd niych erbuje niych erbujōm
active adjectival participle erbujōncy erbujōncŏ erbujōnce erbujōncy erbujōnce
passive adjectival participle erbowany erbowanŏ erbowane erb erbowane
verbal noun erbowanie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Derived terms

[edit]
noun

Further reading

[edit]