gelukken

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈlʏ.kə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ge‧luk‧ken
• Rhymes: -ʏkən

Etymology 1

From Middle Dutch gelucken. Equivalent to geluk +‎ -en.

Verb

gelukken

1. (intransitive, formal) Synonym of lukken.

Conjugation

Conjugation of gelukken (weak, prefixed)
infinitive	gelukken
past singular	gelukte
past participle	gelukt
infinitive	gelukken
gerund	gelukken n
	present tense	past tense
1st person singular	geluk	gelukte
2nd person sing. (jij)	gelukt, geluk2	gelukte
2nd person sing. (u)	gelukt	gelukte
2nd person sing. (gij)	gelukt	gelukte
3rd person singular	gelukt	gelukte
plural	gelukken	gelukten
subjunctive sing.1	gelukke	gelukte
subjunctive plur.1	gelukken	gelukten
imperative sing.	geluk
imperative plur.1	gelukt
participles	gelukkend	gelukt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

gelukken

1. plural of geluk