háma

See also: hama, Hama, hà mã, and ham-á

Icelandic

Verb

háma (weak verb, third-person singular past indicative hámaði, supine hámað)

1. to eat, quickly and vigorously

Conjugation

háma — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að háma
supine (sagnbót)		hámað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hámandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég háma	við hámum	present (nútíð)	ég hámi	við hámum
	þú hámar	þið hámið		þú hámir	þið hámið
	hann, hún, það hámar	þeir, þær, þau háma		hann, hún, það hámi	þeir, þær, þau hámi
past (þátíð)	ég hámaði	við hámuðum	past (þátíð)	ég hámaði	við hámuðum
	þú hámaðir	þið hámuðuð		þú hámaðir	þið hámuðuð
	hann, hún, það hámaði	þeir, þær, þau hámuðu		hann, hún, það hámaði	þeir, þær, þau hámuðu
imperative (boðháttur)	háma (þú)	hámið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hámaðu	hámiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Further reading

• “háma” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)

Mandarin

Romanization

háma (Zhuyin ㄏㄚˊ ˙ㄇㄚ)

1. Hanyu Pinyin reading of 蛤はまぐり蟆ぶと
2. Hanyu Pinyin reading of 蝦えび蟆ぶと／虾蟆