patricus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From pater (“father”).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ˈpa.tri.kus/, [ˈpät̪rɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈpa.tri.kus/, [ˈpäːt̪rikus]
Adjective
[edit]patricus (feminine patrica, neuter patricum, adverb patricē); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | patricus | patrica | patricum | patricī | patricae | patrica | |
Genitive | patricī | patricae | patricī | patricōrum | patricārum | patricōrum | |
Dative | patricō | patricō | patricīs | ||||
Accusative | patricum | patricam | patricum | patricōs | patricās | patrica | |
Ablative | patricō | patricā | patricō | patricīs | |||
Vocative | patrice | patrica | patricum | patricī | patricae | patrica |
Synonyms
[edit]- (of or pertaining to a father): paternālis, paternus
Derived terms
[edit]Related terms
[edit]References
[edit]- “patricus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- patricus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.