Ŝansono

Ŝansono, en origino chanson, havas sian devenon en Francio. Tiu ĉi mezepoka franca kanto estis kantata de francaj truveroj. La kanto havis simplan melodion kaj ritmon. La teksto estadis ofte humura, satira kaj ofte eĉ frivola. Unua la ŝansono estadis unuvoĉa, ekde la 13-a jarcento ankaŭ plurvoĉa. Per formo de ŝansono estis ballade, rondeau kaj virelai kaj kanzono (instrumenta). Inter la plej konataj komponistoj de ŝansonoj de tiu tempo apartenas: Orlando di Lasso, Johannes Ockeghem aŭ Josquine Desprez.

En la 19-a jarcento estiĝis en francaj kabaredoj moderna formo de ŝansono, kiu trovis sian validigon precipe en amuziga industrio. Ŝovo okazis ankaŭ en la tekstoj de ŝansonoj, kiu de la simplaj melodioj evoluis en poeme valorajn poemajn verkaĵojn. La tekstistoj de ŝansonoj estadis ofte kaj estas antaŭaj poetoj. Inter la plej konataj interpretoj de la franca ŝansono apartenas ekz. Édith Piaf, Lucienne Boyer, Charles Trenet, Yves Montand, Charles Aznavour, Jacques Brel aŭ Gilbert Bécaud.

Rilataj artikoloj

• Maurice Chevalier
• Eva Olmerová
• Ljuba Hermanová
• Rudolf Pellar
• Judita Čeřovská
• Hana Hegerová