Ŝtono

Por aliaj signifoj, bv. rigardi la apartigilan paĝon: Ŝtono (apartigilo)

Ŝtono estas kompakta objekto el mineralo aŭ rokaĵo. Laŭ geologio, ŝtono estas solida minerala maso, kiu ekestis dum la historia evoluo de planedo. Ĝi estas ofte uzata en materialo por konstruado, skulptado, kaj aliaj uzoj.

Laŭ Francisko Azorín ŝtono estas Rokopeco. Malmola, minerala maso uzata por konstrui.^[1] Li indikas etimologion el la greka stia (silik-ŝtono). Kaj li aldonas la terminojn ŝtonisto, por homo, kiu prilaboras ŝtonojn; Ero de la Ŝtono, por ero, kiam la homaro komencis prilabori ŝtonojn (eolita, paleolita, neolita periodo), natura ŝtono, artefarita ŝtono, kalkoŝtono, pumikŝtono, akriga ŝtono, postakriga ŝtono.^[2]

Proverboj

Ekzistas pluraj proverboj pri ŝtono en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof, inter ili^[3]:

„ Eĉ ŝtono verdiĝas, se ĝi longe ne moviĝas. ”
„ Trafi du celojn per unu ŝtono. ”
„ Malaperis kiel ŝtono en maron. ”

Referencoj

↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 195.
↑ Azorín, samloke.
↑ Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2011-12-25. Alirita 2008-08-20.

Vidu ankaŭ

Kategorio Ŝtono en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Ŝtono en la Vikicitaro (Kolekto de citaĵoj)

Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo.

Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton). Bonvolu aldoni parametron por plibone kategoriigi la paĝon.

[1] Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 195.

[2] Azorín, samloke.

[3] Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2011-12-25. Alirita 2008-08-20.

[1]

[2]

[3]