Protestoj kontraŭ milito en Vjetnamio
Opozicio al usona implikiĝo en la Vjetnama Milito komenciĝis per manifestacioj en 1964 kontraŭ la kreskanta rolo de la usona militistaro en la Vjetnama milito kaj fariĝis larĝa socia movado dum la sekvaj jaroj. Ĉi tiu movado informis kaj helpis formi la fortan kaj polusigitan debaton, ĉefe en Usono, dum la dua duono de la 1960-aj kaj komencoj de la 1970-aj jaroj pri kiel fini la militon.
Multaj en la paca movado en Usono estis studentoj, patrinoj aŭ kontraŭ-sistemaj hipioj. Opozicio kreskis per partopreno de la movadoj de la afrik-usonaj civitanaj rajtoj, virina liberigo, kaj meksikaj movadoj, kaj sektoroj de organizita laboro. Plia implikiĝo venis de multaj aliaj grupoj, inkluzive de edukistoj, pastroj, akademianoj, ĵurnalistoj, advokatoj, kuracistoj (kiel Benjamin Spock) kaj militistaj veteranoj. Iliaj agoj konsistis ĉefe el pacaj, neperfortaj eventoj; malmultaj eventoj estis intence provokaj kaj perfortaj. En iuj kazoj, polico uzis perfortajn taktikojn kontraŭ pacaj manifestaciantoj. Antaŭ 1967, laŭ enketo Gallup, kreskanta plimulto de usonanoj konsideris Usonan armean implikiĝon en Vjetnamio esti eraro, kio poste eĥiĝis jardekojn fare de la tiama estro de usona militplanado, iama Usona Sekretario pri Defendo Robert McNamara.