animalo

Esperanto

Ĉi tiu kapvorto estas registrita en la Oka Oficiala Aldono al la Universala Vortaro (1974)

animal + o

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	animalo	animaloj
Akuzativo	animalon	animalojn

1. (malofte) besto, nepre inkluzivante la homon.

Hiperonimoj

• estaĵo
• estulo
• ulo
• vivulo

Hiponimoj

• besto
• homo

Tradukoj

   

afrikansa: dier → af angla: animal → en bretona: aneval → br

franca: animal → fr vira germana: Tier → de neŭtra rusa: животное → ru neŭtra, зверь → ru vira

Referencoj kaj literaturo

•   animalo, en ReVo