de.do, substantivo virgenra (pluralo dedos)
- IFA: 'de.du
| Sono : | ( | lingvo -pt-,
dialekto -BR- | ) | |
El la latina digitu, "fingro".
- fingro (korpoparto).
- Normalmente, uma mão (humana) tem cinco dedos.
- Ordinare (homa) mano havas kvin fingrojn.
- fingro (mezurunuo).
- (asocie) malgranda kvanto da io.
- (figure) povo direkti, ordoni; (etende) talento.
- O rapaz tem dedo para o negócio.[1]
- Tiu junulo havas talenton (litere, fingron) por la afero.
- (figure) kaŝa partopreno de iu en io.
- Estou quase certo de que esta confusão tem um dedo seu!
- Mi estas preskaŭ certa pri tio, ke vi partoprenis en tiu konfuzo (litere, ke estas fingro via en tiu konfuzo)!
 | Esprimoj (parolturnoj) |
- pôr o dedo na ferida (litere "meti la fingron en la vundon"): tuŝi malfortan punkton; provoki.
- dois dedos de conversa (litere "du fingrojn da konversacio"): eta konversacio; (asocie) ia ajn konversacio.
- Tinham primeiro que dar dois dedos de conversa.[2]
- Ili bezonis antaŭe havi etan konversacion.
- meter os dedos pelos/nos olhos de (alguém) (litere "meti la fingrojn en ies okulojn"): trompi; iluzii.
- ter os olhos postos nas pontas dos dedos (litere "havi la okulojn sur la fingraj pintoj"): havi tre bonan tuŝo-senton.
 | Vidu ankaŭ |
