pendumilo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	pendumilo	pendumiloj
Akuzativo	pendumilon	pendumilojn

Vorterseparo

pend + um + il + o

Signifoj

[1] konstruaĵo, ofte sed ne necese el traboj, kies utilo estas mortigi personojn (ofte kondamnitojn) per strangolo

Tradukoj

   

angla: [1] gallows → en

indonezia: [1] tiang gantungan → id sveda: [1] galge → sv

Referencoj kaj literaturo

•  pendumilo

Fontoj kaj citaĵoj