(Translated by https://www.hiragana.jp/)
hic - Wikcionario, el diccionario libre Ir al contenido

hic

De Wikcionario, el diccionario libre

Etimología 1

[editar]
hic
clásico (AFI) [hɪk]
eclesiástico (AFI) [ik]
rima ik

Del protoitálico *χかいo, *χかいa(-ī), *χかいod, y estos del protoindoeuropeo *g-/*ǵʰe-/*ǵʰo- ("este"), *ǵʰe-ḱe ("aquí").1 Compárese el sánscrito  (gha, partícula, "ciertamente", "por lo menos") y el eslavónico eclesiástico antiguo že ("ahora", "y").1
-ce

Pronombre demostrativo

[editar]
1
Este.
  • Ejemplo:

«Hæc demum genuina est, Liberalitas, qua Te maxime delectari scio ut omnes solent altæ & erectæ indolis Viri».Traducción: «Finalmente, esta es una liberalidad genuina, que que os complace mucho, como suelen hacerlo todos los hombres de carácter elevado y recto».
Sánchez de las Brozas, Francisco (1752). Franc. Sanctii Diocensis... Minerva seu De causis linguae latinae commentarius: cui inserta sunt, uncis inclusa, quae addidit Gasp. Scioppius; et subjectae suis paginis notae Jac. Perizonii [Dedicatio]. Editorial: Amstelaedami: sumptibus M.M. Bousquet et Soc. Bibliopol. Lausann, pág. 15.

Etimología 2

[editar]
hic
clásico (AFI) hīc [hiːk]
eclesiástico (AFI) hīc [ik]
variantes heic2hīcine3hīcin4
rima iːk

del locativo singular del pronombre demostrativo protoitálico *χかいo.1
hic1

Adverbio de lugar

[editar]
1
En este lugar (donde el orador, escritor, etc., se encuentra o se imagina estar), aquí, acá.5

Referencias y notas

[editar]
  1. 1,0 1,1 1,2 de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 284. ISBN 978-90-04-16797-1
  2. arcaica
  3. arcaica
  4. arcaica
  5. Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press