De Wikcionario, el diccionario libre
Del irlandés antiguo ord, a su vez del latín ordo ("orden")
- 1
- Orden (disposición, arreglo)
- 2
- Orden (buena disposición, seguimiento de las normas)
- "Tá ar a laghad 300 póilíní airm ón Aontas Eorpach ar an mbealach go Háítí chun cabhrú le hord a choimeád sa thír buailte le crith talún. Rannchuideoidh an Fhrainc, an Iodáil, an Spáinn, an Phortaingéil agus an Ísiltír leis an bhfórsa." → «Al menos 300 policías militares de la Unión Europea están en camino hacia Haití para ayudar a mantener el orden en la zona afectada por el terremoto. Francia, Italia, España, Portugal y los Países Bajos colaboran en la fuerza.»«Fórsa póilíneachta na hEorpa ar an mbealach go Háítí», Altanna nuachta as gaeilge, European Commission (Ireland). Press office, 26/01/2010. Consultado el 18 de mayo de 2011.
- 3
- Orden (institución)
- 4 Biología
- Orden (grupo taxonómico)
- as ord, "no disponible; indispuesto"
- in ord, "en orden; ordenado"
Del irlandés antiguo ord
- 1
- Almádena
ord
|
pronunciación
|
falta agregar
|
grafías alternativas
|
ordd
|
Del latín ordo1
- 1
- Orden (disposición, arreglo)
- 2
- Orden (buena disposición, seguimiento de las normas)
- 3
- Orden (institución)
ord
|
pronunciación
|
falta agregar
|
grafías alternativas
|
ordd
|
Del protocéltico *ordo-2. Compárese el galés gordd ("mazo") y el bretón horzh ("mazo")
- 1
- Almádena
Del nórdico antiguo orð
Flexión de ord
|
Singular
|
Plural
|
Indefinido
|
Definido
|
Indefinido
|
Definido
|
Nominativo
|
ord
|
ordet
|
ord
|
orden
|
Genitivo
|
ords
|
ordets
|
ords
|
ordens
|
- 1
- Palabra; voz, vocablo. Parte mínima de un discurso.
- 2
- Palabra. Representación gráfica del habla.
- 3
- Palabra. Empeño de la reputación de una persona.
- 4
- Palabra. Facultad de hablar.
- Derivados: orda, frågeord, glåpord, korsord, låneord, lånord, nyord, ordagrann, ordalag, ordblind, ordbok, ordföljd, ordförande, ordförråd, ordklass, ordlista, ordlek, ordskatt, ordslut, ordvrängare