Taoismo

Monje taoista bat.

Taoismoa (txineraz, 道教どうきょう; pinyinez, dàojiào, literalki «bidearen irakaspena») Laoziren idazki batzuetatik sortutako mugimendu erlijiosoa da. Taoismoa txinatar jatorriko tradizio filosofiko eta espirituala da, taoismoarekin harmonian bizitzea azpimarratzen duena (bidea).

Tao oinarrizko ideia da Txinako filosofiaren parte diren eskola gehienetan; hala ere, taoismoarentzat gauza guztien errealitate gorena da, baita printzipio kosmogoniko eta ontologikoa osatzen duen batasun absolutu eta aldi berean aldagarriaren printzipioa ere.​ Horrela, taoistentzat, taoa existitzen den guztiaren iturria da, patroia eta substantzia.​

Dao De Jing (txinera klasikoan, 道德どうとく經けい) Tao Te King edo Tao Te Ching izenez ere ezaguna, Lao-Tse filosofoari (Lao Tzu, Lao Zi, Laozi edo Laocio izenez ere ezagutua) egotzitako irakaspenak biltzen dituen liburua da.​ Eta halako pertsonalitatearen existentzia historikoa oraindik eztabaidatzen bada ere, liburua, tradizio taoistarako, giltzarritzat hartzen da. Zhuangzirekin batera, tradizioaren funtsezko testuak dira.

Eta balio etiko taoistak eskolen arabera aldatzen diren arren, normalean, wu weia azpimarratzera jotzen du (ekintzarik eza edo intentziorik gabeko ekintza), naturaltasuna, sinpletasuna, berezkotasuna eta, batez ere, «Hiru Altxorrak»: 慈 «errukitasuna», 儉 «urritasuna», eta 不ふ敢為かんい天下でんか先さき «umiltasuna»; bien bitartean, gutxiago azpimarratzen ditu arauak eta errituak (konfuzianismoaren kontrakotasunean).

Taoisten helburu nagusia hilezkortasuna lortzea da, nahiz eta, batzuetan, hilezkortasuna ez den hitzez hitz ulertzen, baizik eta bizitza osoa bezala. Era berean, naturarekin harmonian bizi ziren pertsonak hilezkorrak zirela esaten zen. Lao-Tse jainko taoistatzat hartua izan zen ―hilezkor― hilezkortasuna lortu zuten jeneral ospetsu eta jakintsuen heroi folklorikoen panteoi handiaren buru. Bestalde, hilezkortasuna lortzea kanpoko alkimiaren (waidan) eta barneko alkimiaren (neidan) bidez, historikoki, helburu garrantzitsua izan zen taoista askorentzat

Taoismoaren lehen formak K.a. IV. mendean garatu ziren Naturalisten Eskolako teoria kosmologikoen eta I. Ching-aren eraginez. Naturalisten Eskola eta Yin eta yang eta Bost Elementuak kontzeptuak sintetizatu zituen eskola filosofikoa izan zen. Sortzailea Zou Yan da. Taoismoaren lehen forma antolatua, Tianshi eskola («Zeruko Maisuak»), K.a. II. mendean sortu zen «Xuanxue» (ikaskuntza sakona, baita «neo-taoismoa» ere), konfuzianismoaren eragina izan zuen mugimendu filosofiko garrantzitsu bat izan zen, I. Ching, Dào Dé Jīng eta Zhuangziren interpretazioan zentratu zena eta K.o. III. eta IV. mendeen artean loratu zena. Mugimendu horretako filosofo garrantzitsuenak izan ziren: He Yan, Wang Bi, Banbu basoko zazpi jakintsuak, Ge Hong eta Guo Xiang.​ Pentsalariek, hala nola He Yan eta Wang Bi, Taoaren izate sakona hartu zuten ardatz, hobetoen adierazten zuen terminoa «Wu» (ezer ez, ez izan, negatibotasuna) zela ikusi baitzuten.​ Beste eskola batzuk ospea lortu zuten Txinako historian, hala nola Shangqing eskola, Tang dinastian (618-907); Lingbao eskola, Song dinastian (960-1279), eta Quanzhen eskola, XIII-XIV. mendeetan garatu zena, Yuan dinastian.

Geroago, taoismoa konfuzianismoarekin, budismoarekin eta Txinako erlijio tradizionalarekin nahastu zen. XVII. mendean Taiwanera eraman zen erlijio taoistaren forma zehatza tradizio horren tipikoa da. Gaur egungo praktikaren ezaugarririk bereizgarriena arbasoen gurtzea da.

Kontzeptu taoistek eragina izan zuten txinatar medikuntza tradizionalean eta hainbat diziplinatan, hala nola taichi chuan, chi-kung eta arte martzialen hainbat formatan. Txinako budismoaren eragina ere jasan zuten ondorengo tradizio taoistek.

Taoismoaren oinarriak

dào hitzaren sinograma, literalki «bidea».

Taoismoak bi indarren existentzia ezartzen du: bata pasiboa, bestea aktiboa. Yin eta yang, itxuraz, elkarren aurka daude, nahiz, egia esan, aldi berean, elkarren artean osatzen dira; hau da, erabateko mendekotasuna dute elkarrenganako, eta bat eginda funtzionatzen dute. «Yin»a (indar pasiboa/sotila, femeninoa, hezea...) eta «yang»a (indar aktiboa/zehatza, maskulinoa, lehorra...) dira, naturaren dinamismoa irudikatzen dute, agerian dauden edo existitzen diren gauza guztien jatorria. Ez nahasi «ongi versus gaizki» bezalako mutur kontrajarri eta bateraezinen dualtasunarekin. (Ikus yin eta yang).

Taoari buruz dagoen esanahirik zaharrenak honela dio: «Yi yin, yi yang, zhè wei tao», hau da, «yin itxura bat, yang itxura bat, hori da tao-a».

Kontzepzio hori hitzen esanahitik abiatuta adieraz daiteke: literalki, yang «mendiaren hegal argitsua (eguzkitsua)» esan nahi du, eta yin «mendiaren hegal iluna (iluna)»; uler bedi mendia batasun-sinbolotzat. Horrela, itxuraz elkarren kontrakoak diren bi indar ordezkatzen dituzten arren, izatea bakar baten parte dira; tradizio batzuetan sinesmen erlijiosoen bidez ere agertzen dira, hala nola Hiru Puruen bidez.

Bi indar horien arteko berdintasunak haien adierazpenen berdintasuna dakar, abstraktuki hartuta. Horregatik, taoistak ez du bizitza heriotza baino goragokotzat jotzen, ez dio eraikuntzari suntsipenaren gainetik nagusitasunik ematen, ez sufrimenduaren gaineko atseginari, ez negatiboaren gaineko positiboari, ez ezeztapenaren gaineko baieztapenari.

Eguneroko gauza hutsalek guk ematen diogun baino esanahi askoz sakonagoa dute.

Bestalde, Tao-a ezin da «indar bateratzaile» gisa definitu, nahiz eta hori izan bere adierazpenetako bat, Tao-a, berez, definiezina, deskribaezina da, eta giza pentsamenduak, lortu ezina. Dao De Jingek irakasten dizun lehen gauza da:

«

Izenda daitekeen Taoa, ez da betiereko Taoa. Izenda daitekeen izena, ez da betiereko izena.

»

Beraz, Tao betiereko transzendentea, neurtezina eta deskribaezina den arren, aniztasunari aurrea hartzen dio; barnebiltzen du, eta dena sostengatzen du; halaber, immanentea da, eta gauza iraunkor guztien aniztasunean presente dago:

«

Taoak bata sortzen du, Batak bia sortzen du, Biak hirua sortzen du, qta hiruak Hamar Mila Gauzak sortzen du. Hamar Mila Gauzak Yin-era daramate, eta Yang-a besarkatzen dute. Indar horiek konbinatuz lortzen dute harmonia.

»

Beraz, Lao-Tse-k Taoren bi alderdi bereizten ditu; alde batetik Betiereko eta deskribaezin Taoa dago, eta, bestetik, Tao, ez-iraunkorra eta existentzia gisa adierazitakoa. Betiereko Taoaz ezin da hitz egin, haren izate ezagutezina baita eta giza ulermena gainditzen baitu, baina Taoaz agerpen edo existentzia gisa, berriz, hitz egin daiteke, eta hortik eraikitzen da taoismo filosofikoa. Hala ere, Taoren bi alderdiak bereizezinak dira; errealitate bera dira.

«

Izendaezina zeruaren eta lurraren hasiera da. Aipagarria dena Hamar Mila Gauzen ama da. Desirarik gabe, Misterioa ikus daiteke; Desioekin haren adierazpenak ikus daitezke. Biak iturri beretik sortzen dira, baina errealitate bererako izen ezberdinak dituzte.

»

Betiereko «zerbait» horrentzat ez dago izenik, izenak esperientzietatik baitatoz; azkenik, eta deskribatua edo adierazia izan beharrez, existentzian agertzen da, eta tao deitu zitzaion, zeinak helmugara daraman «bide» edo «bidezidor» (zuzena edo bertutetsua) esan nahi duen.

Lao-Tsek taoaren alderdi transzendenteaz hitz egiten duenean, zerbait konkretuaren ideia eman dezakeen orotatik urruntzen saiatzen da. Nahiago du munduari dagokion guztiaren plano desberdin batean kokatu. Izan ere, osotasuna ager dadin taoa espazio hutsa bezala da. «Zeruaren eta Lurraren aurretik existitzen zen» esaten du, eta, hain zuzen ere, ez dago esaterik nondik datorren. Sorkuntzaren ama, eta izaki guztien iturri da.

«

Modu nahasi eta misteriotsuan egina den zerbait, Zerua eta Lurra baino lehenago jaioa. Isiltasunean eta hutsean Bakarrik eta aldaezina. Beti presente eta mugimenduan. Agian, Hamar Mila Gauzen ama da. Ez dakit haren izena. Deitu ieazaiozu Tao. Hitz hoberik ezean, Handia deitzen diot.

»

Taoa ez da aldi baterakoa edo mugatua ere; behatze saiatzean, ez da ikusten; ez da entzuten, eta ez da sentitzen. Sorkuntzaren iturri primario kosmikoa da. Guztion hasiera da, Zeruaren eta Lurraren erroa (gauza guztien ama). Baina definitzen, begiratzen edo entzuten saiatzen bagara, ezinezkoa litzateke: taoa ez-izatera itzultzen da, non azalezina den, eskuraezina eta betierekoa.

Zerupean dauden gauza guztiek badenaz gozatzen dute; badena ez denetik sortzen da, eta ez-izatera itzultzen da, zeinarekin beti loturik dagoen.

Ez-izatearen taoa fenomenoen munduan dagoen guztia mugitzen duen indarra da, funtzioa, den guztiaren efektua: ez-izatean oinarritzen da.

Izakien mundua ez-izatearen izenarekin izenda daiteke, eta fenomenoen mundua, berriz, izatearen izenarekin. Ezberdintasunak izenetan daude, bataren izena izatea baita eta bestearena, berriz, ez-izatea, baina, izenak ezberdinak diren arren, egitate bakarra da: misterioa, zeinaren sakonetik mirari guztiak sortzen baitira.

Munduaren nahastetik betierekora daraman bidea aurkitzean, taoaren bidean gaude.

Taoismoak legearen kontzeptua baztertzen du, eta ordenaren kontzeptuarekin ordezkatzen du. Hau da, gauzak modu jakin batean dira etengabe mugitzen ari den unibertsoan duten kokapenak portaera horretara behartzen dituen natura ematen dielako. Horrela azaltzen du K.a. II. mendeko Dong Zhongshu filosofo txinatarrak:

«

Lurrera ura botatzen denean, hark alde lehorrak saihesten ditu, eta bustita daudenetara joaten da. Sutan bi enbor jartzen badira, hark bustia saihesten du, eta lehorra pizten du. Gauza guztiek errefusatzen dute desberdina dena, eta berdina dena jarraitzen dute.

»

«

Era berean, gauza ederrek beste gauza batzuei deitzen diete ederren klasean; higuingarriek, beste batzuei higuingarrien klasean. Hori klase bereko gauzak bat datozen modu osagarritik dator. Gauzak elkarri deitzen diote, gauza bera gauza berarekin; herensuge bat euria ekarriz, haizemaile bat beroa kenduz, armada bat egon den lekua sasiz betez... Gauza eder eta higuingarriek jatorri bat dute. Patua eraikitzen dutela uste bada, jatorria non dagoen inork ez dakielako da. Ez dago gertaerarik bere hasierarako aurreko zerbaiten mende ez dagoenik, eta horri erantzuten dio kategoria berekoa delako, eta horregatik mugitzen da.

»

Jarraitzaile taoistaren arima hilezkorra.

Tao da ordena naturalari ematen zaion izen globala. Taoaren helburua da gizakiari naturan integratzen irakastea, ibiltzen irakastea, bere baitan bateratasunean eta harmonian integratzen irakastea. Taoa ez da sortzailea, munduan ezer ez delako sortzen, mundua era ez da sortzen. Natura eta harmonia horrekin bat egiten irakastea, norberaren gorputzean bizi-erritmoak esperimentatu ahal izateko. Erritmo horiek dituzten ariketa batzuen bidez, giza gorputza sintonizatzen da, eta, horrela, lasaitasun mentala eta energia fisikoa irabazten dira.

K.a. IV. mendearen hasieran, txinatar filosofoek yin eta yang-ari buruz idazten zuten naturarekin lotutako terminoetan.

Taoaren perspektibatik begiratuz, gauza guztiak goratzen, handi bihurtzen eta gero bere sustraira itzultzen diren ikusten da. Bizitzea eta hiltzea sartu eta ateratzea besterik ez da^{[erreferentzia behar]}. Gogamenaren indarrek ez dute botererik tao jarraitzen duenarengan. Ez-izatearen bideak lasaitasunera eta behaketara darama, eta anizkunetik «bat»era darama. Bide hori egin ahal izateko, barne prestaketa behar da. Praktika espiritualaren^{[erreferentzia behar]}, jarraikitasunaren, barne biltzearen eta isiltasunaren bidez erlaxazio-egoerara iristen da^{[erreferentzia behar]}, zeina hain lasaia izan behar duen ezen barneko izaeraren (arima) behatze aukera eman behar duen^{[erreferentzia behar]}, eta horrela lortzen da ikusezina dena ikustea, entzunezina dena entzutea eta eskuraezina dena sentitzea.

Pentsamendu taoistaren historia adierazgarria honako hau litzateke: (Huston Smith-en Munduko erlijioak liburutik egokitua).

Nekazari baten zaldiak ihes egin zuen. Auzokoaren errukiaren aurrean, nekazariak esan zion: «Nork daki ona edo txarra den?». Eta arrazoi zuen, zeren, biharamunean, zaldia adiskidetutako zaldi basatiekin itzuli baitzen. Auzokoa berriro agertu zen, oraingoan zerutik eroritako opariagatik zoriontzeko, baina nekazariak errepikatu zion: «Nork daki ona edo txarra den?». Eta berriro ere arrazoia izan zuen, zeren, biharamunean, bere semea zaldi basati haietako batera igotzen saiatu, eta erori egin zen, hanka bat hautsiz. Auzokoak berriz ere atsekabea agertu zion, eta berriro jaso zuen aurreko galdera: «Nork daki ona edo txarra den?». Eta nekazariak arrazoi izan zuen laugarren aldiz, zeren, biharamunean, soldadu batzuk agertu ziren semea errekrutatzera, baina, zaurituta zegoenez, salbuetsi egin zuten.

Amoraltasun edo moralkeria latitudinario batetik urrun, taoismoak harmonia goresten du, hor oreka dago, erlatibitateen gaineko osotasuna.

Etika hori artean islatzen da.

Budismoa Txinara iritsi zenean, budismoaren eta taoismoaren arteko harremanak, beste ondorio batzuen artean, Chan eskola erlijioso eta filosofiko budista eragin zuen. (sanskritoko «dhyana» hitzaren sinizazioa eta «meditazioa» esan nahi duena) Horrek, Japoniara igarotzean, Zena sortu zuen.

Taoismoak ezagutza-arlo askotan eragin zuen, hala nola medikuntzan eta meditazio-eskola batzuetan, baita borroka-arteetan ere. Taoismoaren eta Tantraren ikusmolde batzuetan antzekotasuna dago, bereziki mundua ekosistema ikuspegian, eta ekintza sexualaren barruan argitze bidetzat hartzea.

Lin An taoista handiak honela definitzen du zoriontasunaren bidea:

«

Pertsona gehienek zein huts eta gaizki sentitzen diren gauzak bere bihotza gozatzeko erabiltzen dutelako, bihotza gauzez gozatzeko erabili ordez.

»

.

Historia

Taoismoak hiru indar daudela zehazten du: baikorra, ezkorra eta baketzailea. Indar baikorra eta indar ezkorra elkarren aurka daude; hau da, bakoitzak bere aldetik independenteki jokatzen du. Yin eta yang izena dute, hurrenez hurren. Hirugarren indarra taoa da, eta batera ditu yin eta yanga. Esaera zahar batek dio: «yin alde bat eta yang alde bat, hori da taoa». Bi kontrako aldeek, yin eta yangek, indar berbera dute; horregatik, heriotza eta bizitza, ez dago bata bestearen gainetik. Taoa, berriz, pentsamendu gizatiarra heldu ezin daitekeen zerbait da.

Intuizio, sentsibilitate, naturaltasuna eta bizitza gisa ere ezagutzen da.

Laozi txinatar kulturako filosofo aipagarriena izan zela esaten da. Dao De Jing liburua idatzi zuen, pentsamendu taoistaren liburu nagusia. Taok indar bat, edo hobeki esanda, munduaren ordena deskribatzen du. Kontraesan indar bat da, eta unibertsoko gauza guztiak azaltzen ditu.

Tao hitz txinatarra (道みち) «bidea» dela esan ohi da, nahiz eta filosofian eta herriko erlijio txinatarretan ezin konta ahala ñabardura izan.

Taoismo filosofikoa Laoziren idazkietatik eta Zhuangzi testutik aurrera garatu zen. Elezahar txinatarraren arabera, Laozi K.a. VI. mendean bizi izan zen, eta, beraz, tradizionalki esan izan da Dao De Jing mende horretan idatzi zuela, nahiz eta gaurko ikerketa batzuen arabera, nahiko beranduago izan zen.

Taoisten funtsezko helburua hilezkortasunera heltzea izan arren, batzuetan, hori ez da hitzez hitz ulertzen, baizik eta osotasuneko bizitza luze gisa. Era berean, esaten zen naturarekiko harmonian bizi ziren pertsonak hilezkorrak zirela. Laozi jainko taoista bihurtu zuten ―hilezkorra―, folkloreko heroi, jeneral ospetsu eta jakintsuz osatutako panteoi itzel bati hasiera emanik, denak ere hilezkortasunera heldu zirenak. Hala ere, taoismoaren forma zaharra korronte filosofikoa zen, eta ez erlijiosoa: pentsalari zaharrek «hilezkortasuna», inguruarekin bat, norberak bere burua gainditze moduan interpretatzen zuten, eta horrek esan nahi du norberaren eta inguruaren aurrerabidea bilatu behar direla.

Geroago, taoismoa konfuzianismotik, budismotik eta herri-erlijiotik hartutako elementuekin nahasi zen. Taiwanera duela 300 bat urte eraman zen erlijio taoistaren era zehatza, izan ere, tradizio horren erakusgarri tipikoa da. Gaurko praktikaren ezaugarririk bereizgarriena arbasoen benerazioa da.

• K.a. IV-II. mendeak: alkimian, txinatar medikuntza tradizionalean, magian eta igartzean eragiten du, eta; beraz, herri-kultu bihurtzen da. Gerora, borroka-arteetan eragin zuen, osasunari eta borrokari aplikatutako «txi» kontzeptuekin, eta, hala, kung fu taoistaren hainbat estilo sortu ziren (batez ere, Wudang mendian), bai eta chi kung eta taichi diziplinak ere.
• K.o. II. mendea: Zhang Daoling apaiz inperiala da taoismoaren lehen aita santua da, erlijioari dagokionez; txinatar erlijio tradizionala taoismoarekin batzen du, gurtza erlijioso inperiala berritzeko eta bere taoismo teista forma gurtza-doktrina gisa ezartzeko; interpretazio erlijioso hori Laozik eta Zhuangzik proposatzen zuten jatorrizko ideologia taoista erabat filosofikoaren aurkakotzat hartzen dute batzuek.
• 1927: Txinako gobernuak aitasantutza inperiala ezeztatzen du.
• Hilezkortasuna hitzematen du zentzu erlijiosoan, betiko bizitzako forma gisa, baina, zentzu filosofikoan, autogainditzearen kontzeptu ontologiko bultzatzaileren alegoria gisa.
• Funtsezko oharra: Hilezkortasunera heltzea, bizi-iraupen osorik, naturarekin harmonian bizi diren pertsonak hilezkorrak dira.
• Laozi hilezkor taoista gisa jainkotzen dute (heroi folklorikoak, jeneral ospetsu eta jakintsuak). Jainkoen ideia hori taoismo erlijiosoaren jarraitzaileek bakarrik hartu zuten; taoismo filosofikoak, berriz, arbuiatu egin zituen.
• Konfuzianismoaren elementuekin, budismoarekin eta sineste lokalekin nahastu zen (Taiwan duela 300 urte), Laoziren Dao De Jing-eko jatorrizko kontzeptuekin bateragarria ez den batura erlijiosoa eratuz.
• Berria: Arbasoen gurtza, taoismo erlijiosoak soilik onartzen du, baina taoismo filosofikoak ez du bereganatzen.

Ikus, gainera

• Laozi
• Zhuang Zi
• Lie Zi
• Ying Yang
• Wu Wei
• Anarkismoa

Bibliografia

• Elorduy, Carmelo. (1983). El libro de los cambios (I Ching). Primera versión directa del chino al español. Madrid: Editora Nacional ISBN 978-84-276-0643-2..
• Lao-Tse. (2006 (4. edizioa, 2018)). Tao Te Ching: Los libros del Tao. Traducción directa del chino por Iñaki Preciado Idoeta. Barne biltzen ditu: Textos de Guodian, Mawangdui eta bertsio berantiarrak. Argitalpen berrikusia, aldatua eta zabaldua. Madrid: Editorial Trotta ISBN 978-84-8164-835-5..
• Tao te king. Richard Wilhelmen edizioa. Barcelona: Sirio ISBN 978-84-7808-625-2..
• Libro del curso y de la virtud. Ed. txineratik zuzenean itzulia Anne-Hélène Suárez Girard. Hitzaurrea: François Jullien. Madrid: Ediciones Siruela ISBN 978-84-7844-427-4..
• Tao Te Ching. Carmelo Elorduyk itzulia. Txineratik gaztelaniarako lehen zuzeneko bertsioa. Barcelona: Orbis ISBN 978-84-7530-461-8..
• Lie Yukou. (1987 (4. edizioa 2008).). Lie Zi. El libro de la perfecta vacuidad. txineratik zuzenean itzulia, Iñaki Preciado Idoetaren sarrera eta oharrak. Barcelona: Editorial Kairós ISBN 978-84-7245-336-4..
• Maspero, Henry. (2000). El taoísmo y las religiones chinas. Madrid: Trotta ISBN 84-8164-308-4..
• Sun Tzu. (2001 [7. edizioa 2010]). El arte de la guerra. antzinako txineratik zuzenean itzulia, Albert Galvany, Yijing-en bigarren zuzeneko itzulpen osoaren egilekidea txineratik gaztelaniara. Madrid: Trotta ISBN 978-84-8164-492-0..
• Vila, Jordi & Galvany, Albery. (2006 [2. edizioa]). Yijing. El libro de los cambios. Wang Bi-ren iruzkinarekin. Gaztelaniara itzultzen den txineraren zuzeneko lehen bertsioa. Vilaür: Ediciones Atalanta ISBN 84-934625-9-4..
• Watts, Alan. (2006 (9. edizioa).). El camino del tao. Barcelona: Kairós ISBN 978-84-7245-082-0..
• Wilhelm, R. (1960/2007 [32. edizioa]). I Ching. El libro de las mutaciones. C. G. Jung hitzaurrea. Barcelona: Editorial Edhasa ISBN 84-350-1902-0..
• Zhuangzi. (1996 (3. edizioa 2007)). Zhuang Zi. «Maestro Chuang Tsé». Iñaki Preciado Idoetaren txineraren itzulpena. Barcelona: Kairós ISBN 978-84-7245-335-7..
• Los capítulos interiores de Zhuang Zi. Hasierako zazpi kapituluen gaztelaniazko lehen bertsioa, eta, ustez, benetakoak diren bakarrak. Pilar González España y Jean Claude Pastor-Ferrer-en txineraren zuzeneko itzulpena. Madrid: Trotta ISBN 84-8164-239-8..
• Barrett, Rick. (2006). Taijiquan: Through the Western Gate. Blue Snake Books ISBN 1-58394-139-8..
• Bertschinger, Richard. (2011). The Secret of Everabizenaing Life: The izena translation of the ancient Chinese text on immortality. Singing Dragon ISBN 978-1-84819-048-1..
• Carr, David T.; Zhang, Canhui. (2004). Space, Time, and Culture. Springer ISBN 1-4020-2823-7..
• Chang, Stephen T.. (1985). The Great Tao. Tao Longevity LLC ISBN 0-942196-01-5..
• Jones, Richard H.. (2004). Mysticism and Morality: a new look at old questions. Lexington Books ISBN 0-7391-0784-4..
• Keller, Catherine. (2003). The Face of the Deep: A Theology of Becoming. Routledge ISBN 0-415-25648-8..
• Klaus, Hilmar. (2009). The Tao of Wisdom. Laozi – Taodejing. Aachen: Hochschulverlag ISBN 978-3-8107-0055-1..
• Kohn, Livia. (1993). The Taoist Experience: An Anthology. Albany: SUNY Press ISBN 978-0-7914-1579-5..
• Komjathy, Louis. (2013). The Taoist Tradition: An Introduction. London and New York: Bloomsbury Academic ISBN 978-1441168733..
• Komjathy, Louis. (2014). Taoism: A Guide for the Perplexed. London and New York: Bloomsbury Academic ISBN 978-1441148155..
• Mair, Victor H. (1983). Experimental Essays on Chuang-tzu. Hawaii ISBN 0-88706-967-3..
• Martin, William. (2005). A Path And A Practice: Using Lao Tzu's Tao Te Ching as a Guide to an Awakened Spiritual Life. Marlowe & Company ISBN 1-56924-390-5..
• Pas, Julian F.; Leung, Man Kam. (1998). Historical Dictionary of Taoism. Scarecrow Press ISBN 0-8108-3369-7..
• Robinet, Isabelle. (1993). Taoist Meditation: The Mao-shan Tradition of Great Purity. Albany: SUNY Press.
• Saso, Michael R.. (1990). Taoism and the Rite of Cosmic Renewal. (2.. argitaraldia) Pullman: Washington State University Press ISBN 978-0-87422-054-4..
• Sivin, Nathan. (1968). Chinese Alchemy: Preliminary Studies. Cambridge: Harvard University Press ISBN 978-0-674-12150-8..
• Sommer, Deborah. (1995). Chinese Religion: An Anthology of Sources. Oxford University Press ISBN 978-0-19-508895-3..
• Tian, Chenshan. (2005). Chinese Dialectics: From Yijing To Marxism. Lanham: Lexington Books ISBN 0-7391-0922-7..
• Welch, H.; Seidel, A.. (1979). Facets of Taoism. New Haven: Yale University Press ISBN 0-300-01695-6..
• Zhuangzi. (2018). Kalinke, Viktor ed. Gesamttext und Materialien. Leipzig: Leipziger Literaturverlag ISBN 978-3-86660-222-9..—pinyin transkripzioarekin, lerroarteko itzulpenarekin eta itzulpen literarioarekin, Zhuangzi liburuko hiztegi oso bat du, eta Lao Tzu-rekiko komunztadura.

Taoismoaren interpretazio liburu herrikoiak, akademikoak ez direnak

• Dyer, Wayne. (2007). Change Your Thoughts, Change Your Life: Living the Wisdom of the Tao. Hay House ISBN 978-1-4019-1750-0..
• Gerstner, Ansgar. (2009). The Tao of Business. Earnshaw Books ISBN 978-988-18-1547-7..
• Goodspeed, Bennett W.. (1983). The Tao Jones Averages: A Guide to Whole-Brained Investing. E.P. Dutton ISBN 9780525242017..
• Hoff, Benjamin. (1983). The Tao of Pooh. Penguin ISBN 978-0-14-006747-7..
• Wilde, Stuart. (1995). Infinite Self: 33 Steps to Reclaiming Your Inner Power. Hay House ISBN 978-1-56170-349-4..

Kanpo estekak

• Datuak: Q9598
• Multimedia: Taoism / Q9598